برچسب: اعتراضات آبان ۹۸

اعتراضات آبان ۹۸ در ایران از روز ۲۴ آبان ۹۸ در اعتراض به گران شدن بنزین آغاز شد که به سرعت به بیش از ۱۹۱ شهر گسترش یافت. در این اعتراضات بیش از ۱۵۰۰ تن توسط سپاه پاسداران، پلیس، نیروهای امنیتی و لباس شخصی ها کشته شدند. در میان کشته شدگان کودکان ۱۳ تا ۱۵ ساله نیز به چشم می خورد. تعداد مجروحین در این اعتراضات بالغ بر ۴ هزار نفر بود. شمار دستگیرشدگان تظاهران نیز به ۱۲ هزار نفر رسیده است.
در روز ۲۶ آبان ۹۸ زمزمه هایی مبنی بر یک طرح دو فوریتی برای توقف طرح گرانی بنزین در مجلس مطرح شد، اما خامنه ای در سخنانی حمایت خود را از حذف یارانه بنزین اعلام کرد و این طرح را عملا کنار زد. خامنه ای همچنین از نیروهای امنیتی خواست به وظایف خود در برقراری امنیت و خاموش کردن تظاهرات عمل کنند.
مردم در ادامه تظاهرات خود در شهرهای مختلف، بسیاری از بانک ها و خودروهای انتظامی و راهنمایی و رانندگی و پمپ بنزین و مراکز بسیج و سپاه را آتش زدند. حوزه علمیه در دو شهر به آتش کشیده شد. در شهرهای دیگر از جمله شهریار عکس خمینی و خامنه ای را نیز آتش زدند.
بعد از شروع اعتراضات مردم و تظاهرات گسترده در سراسر ایران نسبت به افزایش قیمت بنزین در ۲۴ آبان ۹۸، شورای امنیت ملی دستور قطع اینترنت در سراسر ایران را صادر کرد. ناظران اینترنت (نت بلاکز) که وضعیت اینترنت در جهان را مراقبت می کند، گفتند که اینترنت در ایران با اختلال روبرو شده و تلفن همراه اول، رایتل و ایران سل از روز شنبه عصر خاموش و قطع شده اند. آلپ توکر مدیر نت بلاکز اعلام کرد که رژیم ایران شبکه اینترنت در ایران را قطع کرده است.
اعتراضات آبان ۹۸ در ایران، رژیم ایران از تاکتیکی برای ایجاد ترس در میان تظاهرکنندگان استفاده می کرد و به تلفن های آنان اس ام اس ارسال می کرد تا تظاهرات کنندگان محل تظاهرات را ترک کنند.
همچنین روزنامه کیهان در مطلبی درباره مجازات قضایی برای لیدرهای تظاهرات نوشت: «مراجع قضایی مجازات اعدام با طناب دار را برای لیدرهای آشوب اخیر قطعی می دانند.»
ابوالفضل بهرام پور نیز که به عنوان یک کارشناس علوم دینی در ۵ آذر ۹۸ در برنامه ای در شبکه یک تلویزیون رژیم صحبت می کرد در مورد مردم معترض در تظاهرات گفت: معترضان محارب هستند و باید زجرکش شوند و دست و پایشان قطع شود و در محل ارتکاب جرم با خشونت اعدام شوند تا دیگر کسی جرات نکند چنین کاری انجام بدهد.
روز دوشنبه ۲۷ آبان ۹۸ دانشجویان دانشگاه تهران نسبت به سه برابر شدن قیمت بنزین اعتراض کردند؛ در ادامه در تاریکی شب چند آمبولانس به داخل دانشگاه وارد شدند و نیروهای لباس شخصی از آن پیاده شدند و بسیاری از دانشجویان را دستگیر و به آمبولانس انتقال دادند و همچنین تعدادی دیگر از دانشجویان را به خارج از دانشگاه هدایت کرده و آنها را در بیرون دانشگاه دستگیر می کردند.
در ایام تظاهرات ابعاد بازداشت ها طوری بود که رژیم مجبور شد در بسیاری نقاط، از مدارس به عنوان مکانی برای بازداشت نفراتی که دستگیر کرده بود، استفاده کند.