ضرب و شتم زندانیان سیاسی به دستور مسئولان زندان با اجیر کردن زندانیان دیگر

طی روزهای گذشته ضرب و شتم زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندانهای مختلف ایران توسط زندانیان عادی اجیر شده توسط مسئولان زندانها، صورت گرفته است.
روز سه شنبه ۱۴ مرداد ۹۹ در زندان اوین چند زندانی جرایم مالی به تحریک معاون زندان و بدون هیچ توجیه و دلیلی به بهنام محجوبی و بهنام موسیوند حمله کرده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند و آنها را تهدید به مرگ کردند.
روز دوشنبه ۱۳ مرداد ۹۹ شش زندانی از اجیرشدگان رئیس زندان مرکزی ارومیه به دو زندانی سیاسی ابراهیم خلیل صدیق همدانی و پسرش سالار حمله کرده و آنها را طوری مورد ضرب و شتم قرار دادند که باعث جراحت آنان شد؛ اما از آنجاییکه این ضرب و شتم به دستور رئیس زندان و مدیر داخلی امیر بیگی انجام شده بود، به جای انتقال این دو زندانی مجروح به بهداری و رسیدگی پزشکی، هر دو را به قرنطینه زندان منتقل کردند.
این دو زندانی در طول دروه زندان بارها مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند. بیش از این هر دو زندانی سیاسی به کرونا مبتلاء شده بودند تا جاییکه وضعیت جسمی ابراهیم خلیل صدیق همدانی در روز چهارشنبه ۷ خرداد ۹۹ رو به وخامت گذاشت، اما مسئولان زندان هیچ اقدامی برای درمان و رسیدگی به او نکردند. این دو زندانی روز سه شنبه ۱۴ مرداد ۹۹ به طور ناگهانی به سلولهای انفرادی اطلاعات سپاه منتقل شدند.
در مورد دیگر در روز شنبه ۱۱ مرداد ۹۹ یکی از زندانیان در داخل بند ۸ زندان اوین به جعفر عظیم زاده حمله کرده و او را مورد ضرب و شتم قرار داد. این زندانی که به جرم فروش مواد مخدر زندانی است در یکی دیگر از سالنهای بند ۸ محبوس است و به گفته جعفر عظیم زاده تا قبل از این اتفاق هیچگونه برخوردی با این فرد نداشته است. حوالی غروب همان روز زندانی دیگری از بندی دیگر در محیط هواخوری به جعفر عظیم زاده حمله کرد. این اتفاقات در حال رخ داد که مسئولین کوچکترین اقدامی در راستای حفظ جان و سلامتی جعفر عظیم زاده انجام ندادند؛ در حالیکه اگر دعوا و با جدالی بین زندانیان اتفاق بیفتد مسئولین سریعا مانع شده و برخوردهای شدیدی با زندانیان و یا شخص ضارب می کنند.
بر اساس ماده ۶۹ آیین نامه سازمان زندانها: «محکومان حسب پیشینه، سن، جنس، تابعیت، نوع جرم، مدت مجازات وضع جسمانی و روانی، چگونگی شخصیت و استعداد و میزان تحصیل و تخصص به یکی از قسمتهای مراکز حرفه آموزی و اشتغال، زندان یا موسسه های تامینی و تربیتی معرفی می گردند.»
اما مقامات حکومتی و قضایی رژیم عمدا زندانیان سیاسی را در کنار مجرمان قرار می دهند و جان آنان را به خطر می اندازند.
در یک نمونه حملات به زندانیان سیاسی در روز دوشنبه ۲۰ خرداد ۹۸ زندانی سیاسی علیرضا شیرمحمدعلی توسط دو زندانی با جرایم خطرناک که توسط مقامات زندان اجیر شده بودند با ضربات چاقو در زندان تهران بزرگ به قتل رسید.