در تاریخ 20 آبان 1403، مقامات ایرانی حداقل ۱۱ زندانی را در زندانهای مختلف اعدام کردند که یکی از این قربانیان یک زن بود. این اعدامها که گزارش شده مربوط به جرایم مواد مخدر و قتل بوده‌اند، در چندین شهر از جمله یاسوج، تبریز، زاهدان و رشت انجام شد.
سه اعدام در زندانهای یاسوج و تبریز
به گفته منابع، سه زندانی، از جمله یک زن، در صبح روز 20 آبان 1403 اعدام شدند: سامان کریمی، مردی ۲۵ ساله از شهرستان بهمئی در استان کهگیلویه و بویراحمد، در زندان مرکزی یاسوج اعدام شد. او دو سال پیش به اتهام قتل عمد دستگیر و سپس به اعدام محکوم شده بود. در زندان مرکزی تبریز نیز دو نفر در همان روز صبح اعدام شدند. آنها به نام‌های ماهرخ خانی، زن ۳۵ ساله، و کاظم بابایی، حدود ۴۵ ساله، شناسایی شدند. گفته می‌شود که هر دو به جرم‌های مربوط به مواد مخدر محکوم شده بودند. به گفته یک منبع آگاه، ماهرخ خانی چهار سال پیش به اتهام قاچاق مواد مخدر بازداشت شده بود و پیش از دستگیری در یک کارگاه خیاطی مشغول به کار بود. کاظم بابایی نیز پیش از اعدام دو سال و هفت ماه در بازداشت به سر می‌برد.
اعدام‌های بیشتر در زندانهای دیگر
در همان روز، چهار زندانی دیگر در زندانهای گرگان، زاهدان و رشت اعدام شدند: در سپیده‌دم 20 نوامبر 1403، محمد نبی پاپل‌زهی، افغان ۲۸ ساله ساکن زابل، در زندان مرکزی زاهدان اعدام شد. او دو سال پیش به جرم‌های مربوط به مواد مخدر محکوم شده بود. علاوه بر این، سه زندانی دیگر در زندانهای لاکان در رشت، نیشابور و قزل‌حصار در کرج در همان روز اعدام شدند.
افزایش چشمگیر اعدامها، به‌ویژه در یک روز، نگرانی‌های حقوق بشری زیادی را برمی‌انگیزد. مقامات ایرانی همچنان از مجازات اعدام به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌کنند، به‌ویژه برای جرایم مواد مخدر و قتل، با وجود درخواست‌های مکرر سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی برای لغو این عمل.
