مقدمه
فاجعه ملی سیل در ایران قربانیان و خسارت‌های فراوانی در پی داشت
در روزهای میانی ماه مارس و آغاز سال نو ایرانی، سراسر ایران با موجی از بارندگی شدید مواجه شد که باعث سرازیر شدن سیل، زیر آب رفتن ده‌ها شهر و روستا شد و هزاران ایرانی همه چیزشان را از دست دادند.
از روز ۲۱ مارس در روزهای تعطیلات نوروز ایرانیان سیلاب ۲۸ استان از ۳۱ استان ایران را در برگرفت.
اولین موج سیل روز ۱۹ مارس شمال شرقی ایران را فراگرفت و موج دوم در غرب و جنوب غربی ایران در تاریخ ۲۵ مارس به وقوع پیوست.
درحالی که رسانه‌های دولتی از کشته شدن دستکم ۴۴ تن خبر دادهاند. گزارش‌های محلی از کشته شدن ۲۰۰ تن خبر می‌دهند.
براساس گزارش نیروی انتظامی دستکم ۹۰ نفر در اثر موج سوم سی که روز ۱ آوریل در استان لرستان به وقوع پیوست جان خود را از دست دادهاند.
رژیم ایران پیش از اعزام نیروهای امداد رسانی برای کمک به مردم، نیروهای امنیتی و سپاه را جهت مقابله با اعتراضات مردم مناطق سیل زده اعزام کرد.
مقامات ایران جهت پنهان‌کاری و ممانعت از انتشار گزارش‌های مردمی که خسارت‌های واقعی سیل را نشان می‌دهد مردم را در صورت انتشار اینگونه خبرها و گزارش‌ها تهدید به بازداشت و برخورد قاطع کرده‌اند.
این تهدیدات در حالی است که مقامات دولتی هیچ کمکی رسانی به مردم سیل زده در مناطق مخلتف ایران انجام نداده و یا بسیار محدود بوده است و تنها مردم و کاربران اینترنتی که اغلب خودشان نیز قربانیان سیل هستند به کمک مردم سیل‌زده شتافته و با امکانات ناچیز خود به آنان کمک کرده‌اند.
در شیراز، صاحبان رستوران‌ها، تعمیرکاران خودرو و صاحبان منازلی که تخریب نشده‌اند به مردم سیل زده کمک کرده و مسائل آنان را در حد مقدور خود حل و فصل کرده‌اند.
دولت ایران سال‌هاست که از طریق سیاست‌های مخرب با برهم زدن تعادل طبیعی محیط زیست، زیست‌بوم‌های طبیعی و مصنوعی را در برابر حوادث طبیعی بی دفاع کرده است.
علت سیل رو به افزایش ایران تخریب ۳۰ درصد از جنگل‌های شمالی، تخریب پوشش‌های گیاهی در حوضچه‌ها و حوض‌ها، فقدان آبراهه‌ها و سیل بند در مناطق سیل‌خیز، عدم لایروبی رودخانه‌ها، فروش آب‌های سطحی و زیر زمینی، از بین بردن سد‌ها و ساخت سد‌های جدید غیر استاندارد، ساخت و ساز خانه‌های ویلایی نامتعارف در زمین‌های کشاورزی توسط وابسته‌گان دولتی، ساخت و ساز در محدوده رودخانه‌ها و رودها می‌باشد.
خبرگزاری‌های دولتی از تخریب جنگل توسط دولت خبر می‌دهند، براساس گزارش رسانه‌های دولتی «۳۳ درصد از جنگل‌های ایران تخریب شده‌اند.» این به معنا است که ۱۸ میلیون هکتار جنگل در ایران به ۱۲..۴ میلیون هکتار کاهش پیدا کرده است.
وب سایت سلامت نیوز در سال‌های گذشته علت اصلی سیل در ایران را آسیب‌های زیست محیطی عنوان کرده بود.
براساس گزارش این سایت دولتی« سیل نه تنها نتیجه بلایایی طبیعی است بلکه نتیجه تخریب محیط زیست است. سیل نتیجه تغییرات زیست محیطی، جنگل زدایی، تخریب پوشش‌های گیاهی و تغییرات زمین است که باعث افزایش بیش از حد بارندگی به میزان بیش از ۳۰ بار در نقاط مختلف ایران است.»
واضح است که این آسیب‌های زیست محیطی سیستماتیک ناشی از سوء مدیریت دولت می‌باشد.
گزارش ماهانه مارس ۲۰۱۹، مانیتورینگ حقوق بشر ایران، علاوه بر فاجعه ملی سیل در ایران موارد دیگری از نقض حقوق بشر نیز را در بر می‌گیرد
این گزارش شامل شمار اعدام، شمار بازداشت شدگان، شکنجه و اعمال غیر انسانی، بدرفتاری با زندانیان و سرکوب اقلیت‌های قومی و مذهبی می‌باشد
اعدام و مجازات مرگ
در ماه مارس ۲۰۱۹، دستکم ۱۵ مورد اعدام در ایران صورت گرفته است که از میان اعدام‌های صورت گرفته یک مورد در ملا‌ءعام بوده‌است.
البته شمار اعدام‌های واقعی بسا بیشتر است چرا که رژیم ایران بسیاری از اعدام‌ها را مخفیانه و بدون اطلاع رسانی اجرا می‌کند.
در میان اعدام شدگان ماه مارس یک پدر و پسر نیز حضور داشتند که در تاریخ ۱۱ مارس ۲۰۱۹ در زندان مرکزی زاهدان اعدام شدند.
همچنین در تاریخ۱۰ مارس ۲۰۱۹ نیز یک ورزشکار بوکسور به نام ابراهیم گرگیج نیز در زندان مرکزی زاهدان اعدام شد.
شکنجه و مجازات‌های بی‌رحمانه
گزارش‌ها حاکی از آن است که در ماه مارس ۲۰۱۹، همچنان بدرفتاری و شکنجه زندانیان و فعالان حقوق بشری در زندان‌های ایران ادامه داشت. مقامات ایران برای سه فعال از جمله نسرین ستوده وکیل دادگستری، جعفر عظیم‌زاده زندانی سیاسی و فعال کارگری و مصطفی مطوری فعال فرهنگی حکم شلاق صادر کرده است.
وکلا، مدافعان حقوق بشر
۱۱ مارس ۲۰۱۹، نسرین ستوده وکیل حقوق‌بشری محبوس در زندان اوین در تماس تلفنی با همسرش خبر داد که او به ۳۸ سال زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است. این اظهارات پس از آن مطرح شد که قاضی مقیسه همان روز در جمع خبرنگاران در تهران گفت نسرین ستوده به هفت سال زندان محکوم شده است.
نسرین ستوده در جریان تماس تلفنی از زندان با همسرش رضا خندان، تاکید کرده است که حکم او تاکنون ۳۸ سال زندان است و اظهارات افراد دیگر در مورد حکم درست نیست صرف نظر از اینکه حکم کاهش پیدا کند یا نه.
نسرین ستوده ۵۵ ساله، در تاریخ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۸، در منزلش بازداشت و روانه زندان اوین شد. بعدتر به او گفته شد دلیل بازداشتش گذراندن حکم پنج سال حبس برای پرونده‌‌ای است که غیابی برایش حکم صادر شده است. او در زمان بازداشت به این حکم غیابی اعتراض کرده و اکنون پرونده در دادگاه تجدیدنظر و در انتظار حکم قطعی است.
نسرین ستوده در اعتراض به قانون انتخاب وکلای مورد تأیید قوه قضائیه، برای خود وکیلی انتخاب نکرد و تاکنون در هیچ دادگاهی شرکت نداشته است.
سازمان عفو بین الملل اتهامات وارده بر نسرین ستوده را ناعادلانه خواند و اعلام کرد که اتهامات وی تنها به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری و مسالمت‌آمیز وی می‌باشد.
حقوق دادرسی عادلانه و رفتار با زندانی‌ها
ممانعت از درمان
مقامات زندان با محرومیت زندانیان از خدمات درمانی و پزشکی مناسب فشار بر زندانیان سیاسی زندان مرکزی ارومیه، زندان رجایی شهر و زندان اوین را تشدید کرده اند.
محرومیت زندانیان از خدمات درمانی و پزشکی براساس قوانین بین المللی یک نوع شکنجه محسوب می‌شود.
- علی بدرخانی، زندانی سیاسی در زندان مرکزی ارومیه علیرغم ابتلا به بیماری کلیوی از دریافت خدمات درمانی در بهداری زندان و اعزام به مراکز درمانی خارج از زندان محروم مانده است. مسئولین زندان علاوه بر بی توجهی به درخواست‌های مکرر وی جهت اعزام به بیمارستان، این زندانی را بدون در نظر گرفتن اصل تفکیک جرایم در بند عمومی کارگران زندان ارومیه نگهداری می‌کنند.
- ابوالقاسم فولادوند، زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر کرج، با وجود گرفتگی ماهیچه های قلب به دستور رئیس این زندان از اعزام به بیمارستان خارج از زندان محروم مانده است. این درحالی است که پزشکان بهداری زندان، اعزام این زندانی سیاسی ۶۰ ساله به بیمارستان قلب تهران را جهت مداوا ضروری دانسته‌اند.
- طاهر قدیریان، یکی از فعالان محیط زیست بازداشتی در زندان اوین به بیماری آی بی اس مبتلا شده و به شدت وزن کم کرده است پزشکان بهداری زندان پس از معاینه گفته‌اند وی باید توسط متخصص گوارش معاینه شود تا پزشک متخصص داروهای لازم را تجویز کند اما تاکنون از اعزام به بیمارستان محروم بوده است.
مادر این فعال محیط زیست روز ۱۳ مارس ۲۰۱۹ از وخامت حال فرزندش پس از اولین ملاقات با وی در زندان خبر داد.
دادرسی ناعادلانه
- آرشام رضایی فعال مدنی که از تاریخ ۷ ژانویه ۲۰۱۹، در زندان اوین بازداشت بوده؛ به ۸ سال و ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده است این حکم روز ۱۶ مارس، در پی احضار به دادگاه بدون حضور وکیل به وی ابلاغ شده و اتهامات مطروحه علیه او “تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی و توهین به رهبری” عنوان شده است.
رفتار با اقلیت‌های دینی
رژیم ایران آزادی‌های مذهبی را با استفاده مستقیم از اذیت و آزار و هدف قرار دادن اقلیت‌های مذهبی و دینی، به ویژه اقلیت‌های دینی که در قانون اساسی ایران به رسمیت شناخته نشده‌اند، سرکوب می‌کند.
بهایی
در این ماه دو شهروند بهایی به نام‌های حمید ناصری و سعید ناصری که نسبت برادری باهم داشتند در تهران بازداشت شدند.
همچنین در تاریخ ۱۶ مارس ۲۰۱۹، نیروهای امنیتی به منزل احمد بهامین، شهروند بهایی ساکن بهارستان اصفهان، با در دست داشتن حکم جلب دختر ایشان غزل بهامین، یورش برده و ضمن تفتیش منزل، کتب بهایی و تعدادی از لوازم شخصی را با خود بردند. مامورین به خانواده بهامین گفته اند که جهت احضار غزل بهامین مجدد مراجعه خواهند کرد.
دراویش گنابادی
حکم ۲۳ تن از دراویش گنابادی زندانی که در جریان واقعه گلستان هفتم در اسفند ۹۶، بازداشت شده بودند به آنها ابلاغ شد. این دراویش در مجموع به ۱۹۰ سال حبس تعزیری، ۴۶ سال تبعید، ۱۷۷۶ ضربه شلاق، ۴۶ سال ممنوعیت خروج از کشور و ۴۶ سال محرومیت اجتماعی و حضور در رسانه‌ها و احزاب محکوم شده بودند.
تبعیض اقلیت‌های قومی
در ماه مارس ۲۰۱۹، بیش از ۸ شهروند عرب اهواز، دستکم ۲۴ شهروند کرد و ۳ شهروند لر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
رژیم ایران اقلیت‌های قومی را با بهانه‌های مختلف سرکوب و مورد تبعیض قرار می‌گیرد.
دانلود سند پی دی اف گزارش فارسی
