مقدمه
مارس ۲۰۲۰ ماهی فاجعه‌بار به دلیل شیوع روز افزون شمار جانباختگان ویروس کرونا در سراسر ایران به شمار می‌رود. تا ۳۱ مارس۲۰۲۰، شمار جانباختگان ویروس کرونا به بیش ۱۴۷۰۰ در ۲۳۷ شهر در سراسر ایران رسید.
زندان‌ها و بازداشتگاه‌های ایران به دلیل سهل‌انگاری رژیم ایران از ورود ویروس کرونا در امان نمانده‌اند.
براساس نامه‌ها و گزارش‌های دریافتی تاکنون ویروس کرونا در زندانهای اوین، تهران بزرگ (فشافویه)، رجایی شهر کرج (گوهردشت)، مرکزی کرج (ندامتگاه کرج)، کچویی کرج، قرچک ورامین، قزلحصار، ارومیه، وکیل‌آباد مشهد، شیبان، زاهدان و کاشان شیوع پیدا کرده است از وضعیت بسیاری از زندان‌ها به دلیل عدم اطلاع رسانی و عدم ارتباط تاکنون اطلاعی در دست نیست.
گزارش‌هایی از کشته شدن چندین زندانی در زندانهای مختلف ایران بر اثر ابتلا به ویروس کرونا منتشر شده است.
ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضاییه ایران در اواخر فوریه ادعا کرد که رژیم ایران زندانیان را جهت کنترل شیوع ویروس کرونا به مرخصی موقت خواهد فرستاد.
در تاریخ ۲۷ فوریه ۲۰۲۰، خبرگزاری دولتی ایسنا گزارش داد « در پی نگرانی از شیوع ویروس کرونا در زندانهای ایران قوه قضاییه ایران به تمامی قضات دادسراها و دادگاه‌ها دستور داده است از “صدور قرارهای تأمین منجر به بازداشت، جز در موارد ضروری اجتناب کنند.”» با این حال بازداشت و ورود زندانیان جدید همانند گذشته ادامه داشت.
علاوه بر این، مقامات سازمان زندان‌ها و قوه قضاییه ایران در مورد آزادی زندانیان سیاسی استثنا قائل شده‌اند.
در چندین مورد زندانیان سیاسی مجبور به ماندن در زندانهای پر جمعیت و فاقد امکانات بهداشتی هستند، حتی در مواردی برخی از زندانیان در شرایطی در زندان مبحبوس‌اند که زندانیان اطراف آنان مشکوک به داشتن علائم ویروس کرونا و یا ابتلا به این ویروس می‌باشند.
در ماه مارس جمعی از اعضای خانواده زندانیان سیاسی ضمن ابراز نگرانی نسبت به شیوع ویروس کرونا در زندانهای ایران خواهان آزادی یا حداقل مرخصی قابل قبول زندانیان سیاسی و عقیدتی شدند.
همچنین صدها زندانی در زندانهای ایران اقدام به اعتصاب غذا کرده و از مقامات زندان خواستار رسیدگی بهداشتی و ضدعفونی کردن مستمر سلول‌ها ، تامین ماسک و مایع ضدعفونی کننده دست برای تمام زندانیان و قرنطینه تمام زندانیان مشکوک به ویروس کرونا شدند.
در ماه مارس، به دلیل ترس و نگرانی از شیوع گسترده ویروس کرونا در سراسر ایران، زندانیان شماری از زندانهای ایران اقدام به فرار و شورش کردند.
شورش و فرار زندانیان از خرم آباد و الیگودرز آغاز شد، در تاریخ ۲۸ مارس به زندانهای همدان و مهاباد، سپس در تاریخ ۲۹ مارس به زندان عادل آباد شیراز رسید و در تاریخ ۳۰ و ۳۱ مارس شورش در دو زندان در استان خوزستان کزارش شد.
این زندانیان خواستار ضدعفونی شدن سلول‌های زندان، تامین بسته‌های بهداشتی از جمله ماسک، مایع ضدعفونی کننده دست برای تمام زندانیان و قرنطینه کامل زندانیان مبتلا به این ویروس بودند.
گزارش ماهانه مانیتورینگ حقوق بشر ایران – مارس ۲۰۲۰، مختصرا شرایط نامناسب و مستعد برای ابتلا به بیماری‌های عفونی زندانهای ایران را شامل می‌شود.
زندان اوین
زندان اوین در منطقه اوین درکه در منطقه سعادت‌آباد، تهران یکی از مشهورترین زندانهای ایران به شمار می‌آید؛ که در حال حاضر بیش از ۱۵۰۰۰ زندانی را در خود جای داده است.
در دوره تظاهرات سراسری سالهای اخیر بسیاری از بازداشت‌شدگان به این زندان منتقل شده‌اند.
در زندان اوین دستکم تست ۶ زندانی برای ویروس کرونا مثبت بوده و یک زندانی در بند ۴ بر اثر کرونا فوت کرده است. در بندهای ۴ و ۷ اوین مواردی از ابتلا به بیماری کرونا مشاهده شده است.
گفته می‌شود تعدادی از زندانبانان این زندان به‌دلیل ابتلا به ویروس کرونا به مرخصی درمانی اعزام شدند.
براساس گزارش دریافتی «در زمان انتشار اخبار کرونا در زندان، فقط یک دکتر بود که با یک تب‌سنج معمولی، دمای بدنمان را چک می‌کرد. اما از دستکش و ماسک و ژل ضدعفونی خبری نبود. یکی از زندانیان مالی با هزینه خودش ماسک و دستکش از بیرون زندان خریداری کرده بود و بین برخی زندانیان توزیع کرد.»
بنا به گفته منابع مطلع « مسئولان زندان اوین تاکنون هیچگونه اقدام موثری برای رسیدگی و پیشگیری از شیوع ویروس جدید کرونا در زندان صورت ندادهاند. ماسک و لوازم بهداشتی ضروری مانند ژل ضدعفونی دست در بندهای این زندان یافت نمی‌شود و فقط برخی بندهای این زندان یک بار ضدعفونی شده است.»
این منبع افزود «در زندان اوین، هیچ امکاناتی به زندانیان به خصوص زندانیان زن برای پیشگیری از این بیماری داده نشده است. با پیگیری زندانیان، مسئولین بهداری زندان یک عدد ضدعفونی کننده سطوح و دوعدد ضد عفونی کننده دست به نزدیک به ۴۰ زندانی زن داده اند که یکی از مواد ضدعفونی کننده دست توسط زندانبانان مصرف شده است و تنها یک محلول ضدعفونی کننده دست به ۴۰ زندانی تعلق گرفته است.»
ندامتگاه مرکزی تهران بزرگ یا زندان فشافویه یا زندان حسن‌آباد فشافویه تهران، یک زندان حدود ۳۲ کیلومتری جنوب تهران است.
زندان تهران بزرگ دارای ۵ تیپ فعال است که در تیپ ۲ و ۵ این زندان تعدادی از زندانیان سیاسی، دراویش و معترضان بازداشت‌شده اعتراضات سراسری نوامبر ۲۰۱۹ ، نگهداری می‌شوند.
جمعیت این زندان بیش از ظرفیت می‌باشد بسیاری از زندانیان به دلیل نداشتن تخت مجبور به خوابیدن روی زمین هستند.
این زندان یکی از زندان‌هایی بود که اولین موارد ابتلا به کرونا در آن گزارش شد و تاکنون دستکم ۶ زندانی در این زندان بر اثر ابتلا به ویروس کرونا جان سپردند.
به نوشته روزنامه همشهری در تاریخ ۲۵ فوریه ۲۰۲۰، یک زندانی ۴۴ ساله با علائم سرماخوردگی و مشکوک به کرونا جانش را از دست داد. زندانیان گفتند که این زندانی ابتدا علائم سرماخوردگی داشت اما با با شروع سرفه‌هایش در زندان جانش را از دست داد.
بنا به گزارش‌های دریافتی « مسئولان زندان هیچگونه اقدام پیشگیرانه‌ای برای مقابله با شیوع ویروس انجام ندادند. در این زندان نه ماسکی است، نه ژل ضد‌عفونی‌کننده‌ای. فقط تلفن‌ها رو با دستمال تمیز می‌کنند. گفتند فروشگاه قرار است ماسک بیاورد، از بعضی زندانیان هم مبلغی پول بابت همین ماسک و ژل ضدعفونی گرفتند. اما تاکنون علیرغم پرداخت پول، به هیچ‌کس وسیله‌ای داده نشد.»
بنا به همین گزارش وضعیت درمانی در این زندان نامناسب است« وضعیت رسیدگی‌های درمانی در این زندان اصلا مناسب نیست و حتی یک قرص مسکن ساده در این زندان پیدا نمی‌شود.»
زندان رجایی‌شهر کرج (گوهردشت)
زندان رجایی شهر کرج ، یكی از زندانهای متراكم و پر جمعیت ایران است، تعدادی از زندانیان سیاسی و بسیاری از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری سال ۲۰۰۹ در این زندان نکهداری می‌شوند.
در حال حاضر شمار بسیاری از زندانی سیاسی – امنیتی در زندان رجایی شهر کرج محبوس هستند. زندانیان عقیدتی اهل سنت نیز در یكی از سالنهای این زندان محبوس می‌باشند.آمار کل زندانیان این زندان بین ۸ الی ۱۲ هزار نفر تخمین زده می شود، در حالی که ظرفیت واقعی آن حدود ۳۰۰۰ نفر می‌باشد.
زندان رجائی شهر کرج ده بند (اندرزگاه) دارد. هر اندرزگاه از سه سالن تشکیل شده و هر سالن دارای ۳۰ اتاق می‌باشد.
در این زندان زندانیان سیاسی و عقیدتی از امکانات آسایشی و خدماتی محروم هستند. بند زندانیان سیاسی و عقیدتی فاقد دستگاه تهویه مناسب می‌باشد.
براساس گزارش‌های دریافتی با ورود ویروس کرونا به داخل زندان بسیاری از بیماران مشکوک به ابتلا در بندهای عمونی نگهداری می‌شوند و این زندانیان همچنین از هیچگونه رسیدگی مناسب برخورددار نیستند.
حتی افرادی که دچار تب و سرفه های شدید هستند تنها با دستگاه تب سنج مورد معاینه قرار گرفته و به بند بازگردانده می‌شوند
براساس نامه‌های دریافتی از زندان رجایی شهر مسئولین زندان شیوع بیماری کرونا در میان زندانیان این زندان را همچون سایر زندانهای پنها می‌کند.
بنا به نامه دریافتی در داخل زندان «چند روز پیش زندانیان پولدار را صدا زدند و از ایشان خواستند که کمک کنند تا زندان کانکس بخرد و در حیاط بیرونی، یک قرنطینه برای افراد مشکوک یا مبتلایان به کرونا درست کنند.»
در اواسط ماه مارس بیش از ۱۰۰ نفر از زندانیان عقیدتی محبوس در زندان رجایی‌شهر کرج در تاریخ ۳ مارس با انتشار نامهای سرگشاده نسبت به شرایط نامناسب بهداشتی داخل زندان، شیوع ویروس کرونا و احتمال ابتلای زندانیان ابراز نگرانی کرده و از نهادهای بین‌المللی و به طور خاص سازمان جهانی بهداشت خواسته‌اند برای آنچه «جلوگیری از احتمال فاجعه‌ای مرگ‌بار در نتیجه ویروس کرونا در داخل زندان» خوانده‌اند، اقدام کنند.
زندان مرکزی کرج (ندامتگاه کرج)
زندان مرکزی کرج در واقعا فاز ۵ زندان قزلحصار است که در سال ۱۳۸۲ با هدف نگهداری سارقان بازداشتی و محکومیت یافته استان تهران در یک مرکز بنا گردید.
این زندان یکی از کثیف ترین، شلوغ ترین، پرحادثه ترین زندانهای کشور است. زندان ندامتگاه کرج در مجموع حدود ۸۰۰۰ زندانی را در خود جای داده است. آمار هر سالن به طور متوسط بین ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ زندانی است که در اتاق هایی به مساحت ۲۰ متر مربع بین ۴۰ تا ۵۰ زندانی جاسازی شده اند.
زندان مرکزی کرج همچون بیشتر زندانهای ایران از ورود ویروس کرونا در امان نمانده است. به دلیل تراکم بالای جمعیت، کمبود امکانات و عدم اتخاذ تصمیمات پیشگیرانه از سوی مسئولان این زندان، در حال حاضر روزانه تا دو نفر گرفتار ویروس کرونا می‌شوند.
بند زندانیان سیاسی و عقیدتی ندامتگاه کرج را به دلیل نزدیکی به بهداری به قرنطینه مبتلایان به ویروس کرونا تبدیل کرده‌اند. مسئولان زندان، زندانیان سیاسی را در بند کارگری جا داده اند؛ این زندانیان به دلیل نبود محل استراحت از صبح در حیاط زندان به سر برده و شبها در راهرو زندان و جلوی سرویس بهداشتی روی زمین می خوابند.
زندان کچویی کرج
زندان کچویی کرج دارای چهار سالن می‌باشد. بسیاری از زندانیان سیاسی زن و همچنین اغلب بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری سالهای اخیر در این زندان محبوس می‌باشند.
تراکم جمعیت در این زندان بالا می‌باشد، این زندان همچنین فاقد امکانات بهداشتی مناسب می‌باشد.
براساس گزارش‌های دریافتی « از زمان شیوع ویروس جدید کرونا، این زندان فقط یک بار ضدعفونی شده است که هیچ فایده‌ای هم نداشت و به‌دلیل آلودگی محیط، می‌بایست هر روز انجام می‌شد. دستکش و ماسکی هم وجود نداشت. غذا و نانی که وارد و توزیع می‌شد نیز تا به دست زندانی برسد، چند بار میان افرادی که هیچگونه بهداشتی را رعایت نمی‌کردند دست به دست می‌شد.»
براساس همین گزارش «جهت کنترل شیوع این ویروس نمازخانه زندان را به محل قرنطینه زندانیان اختصاص دادند که زندانیان جدید و مشکوک به ابتلا به کرونا را به‌مدت ۱۴ روز در این بند نگه می‌داشتند، که این روش به‌دلیل پذیرش هر‌روزه افراد از بیرون زندان و قرار دادن آنها در کنار هم، هیچ فایده‌ای نداشت و در واقع، یک کار دل‌خوش‌کنک می‌توانست باشد.»
زندان قزلحصار کرج
زندان قزلحصار کرج، یکی از بزرگترین زندانهای ایران و خاورمیانه است که در سال ۱۳۴۳ در منطقه کیانمهر کرج احداث شد. قزلحصار، نام زندان و منطقه‌ای در جنوب غربی کرج است. این زندان در واقع متشکل از دو زندان است که بخش جنوبی آن زندان قزلحصار و بخش شمالی آن زندان مرکزی کرج نام دارد که از زندانهای استان البرز می‌باشد.
زندان قزلحصار کرج دارای ۹ اندرزگاه، ۷ واحد ملاقات، ۱۴ واحد ستادی، شورای حل اختلاف، واحد طرح تکریم و حقوق شهروندی می‌باشد.
ظرفیت این زندان کمتر از ۵۰۰۰ نفر می‌باشد اما اکنون بیش از ۳۰۰۰۰ زندانی در آن محبوس هستند.
این زندان فاقد امکانات بهداشتی مناسب و آسایشی می‌باشد. زیر ساخت‌های این زندان مستهلک می‌باشد.
به دلیل تراکم جمعیت و فقدان امکانات بهداشتی با ورود ویروس کرونا به این زندان دستکم ۷ زندانی مبتلا شدند و براساس گزارش‌های تایید نشده دستکم ۲ زندانی به دلیل ابتلا به این ویروس جان باختند.
اما مسئولین زندان تاکنون هیچگونه اقدام ضروری از جمله توزیع ماسک، محلول ضدعفونی کننده و دستکش را انجام ندادهاند.
براساس گزارش‌های رسیده در این زندان پیش از ورود ویروس کرونا مواد شوینده در اختیار زندانیان نبوده‌است. وضعیت بهداشت در این زندان بسیار نامناسب می‌باشد.
زندان قرچک ورامین
زندان قرچک ورامین در بیابان‌های شرق استان تهران بعنوان یکی از زندانهای استان تهران به شمار می‌رود؛ که ویژه زندانیان زن با جرائم عمومی می‌باشد اما مقامات زندان جهت فشار بر زندانیان سیاسی بسیاری از زنان زندانی سیاسی را بدون در نظر گرفتن اصل تفکیک جرائم در این زندان نگه می‌دارند.
این زندان دارای ۱۰ سالن است و بیش از ۲۰۰۰ زندانی زن در شرایط نامناسب بهداشتی در آن محبوس هستند. براساس گزارش‌های دریافتی این زندان فاقد امکانات بهداشتی و خدماتی و حتی آب آشامیدنی و غذای مناسب می‌باشد.
ورود ویروس کرونا به این زندان مسئولان زندان هیچ اقدامی از جمله توزیع ماسک و دستکش انجام ندادهاند و تنها یک محلول مایع به زندانیان داده‌اند که زندانیان از آن هم برای مصارف فردی و هم ضدعفونی کردن اشیاء استفاده می‌کنند.
بنا به نامه دریافتی از داخل زندان « در زندان قرچک حتی مایع دستشویی برای نظافت و شست‌و‌شو در اختیار زندانیان قرار نمی‌گیرد و جیره هر فرد فقط یک پودر لباسشویی در ماه است که آن هم کفاف نمی‌دهد.»
بنا به همین گزارش « در تاریخ ۲۷ فوریه، یک زندانی مبتلا به کرونا از زندان قرچک به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل شد. اما سایر افراد مشکوک به این ویروس حتی در خود بهداری زندان نیز ویزیت و چکاپ نشدند. در واقع، به حال خود رها شدند.»
براساس گزارش‌های رسیده دو زن زندانی مبتلا به ویروس کرونا به دلیل عدم رسیدگی و امتناع بیمارستان از پذیرششان در سلول انفرادی این زندان جان خود را از دست دادند.
زندان وکیل‌آباد مشهد
زندان مرکزی مشهد یا زندان وکیل‌آباد زندان مرکزی شهر مشهد پیش‌تر داخل شهر و در خیابان ارگ، پاسداران فعلی واقع بود و سپس به وکیل‌آباد، مکان فعلی منتقل شد.
جمعیت این زندان بیش از ظرفیت آن می‌باشد و بسیاری از زندانیان روی زمین می‌خوابند که اصطلاحا به آنها کف خواب گفته می‌شود.
کیفیت غذای زندان نیز بسیار بد است و خدمات پزشکی از زندانیان سیاسی دریغ می‌شود. هر زندانی در هر ۳ ماه یکبار اجازه‌ی ویزیت دکتر دارد و معمولا پزشک بدون توجه به مشکل فرد صرفاً سه مدل دارو تجویز می‌کند و زندانی در صورت اعتراض بارد بند مواجه می‌شود.
پس از شیوع ویروس کرونا در زندانهای مختلف براساس نامه‌های رسیده از برخی از خانواده‌های زندانیان مسئولان این زندان دو بند را به زندانیان مشکوک به ویروس کرونا اختصاص داده‌اند که برخی از زندانیان سیاسی را نیز به این بند منتقل کرده‌اند. این انتقال در حالی است که از هیچیک از زندانیان تست کرونا گرفته نشده است.
بنا به نامه دریافتی از داخل زندان « تست کرونا در زندان انجام نشده است اما بسیاری از زندانیانی که مشکوک به کرونا هستند را توی یک بند منتقل کردند، که حدود سی نفر هستند و اما از هیچ کدام تست کرونا گرفته نشده و اگر یک نفر هم مبتلا باشد همه را مبتلا می کند. هیچ امکاناتی هم ندارند نه دستکش نه ماسک و نه هیچ چیز دیگر…»
زندان شیبان اهواز یا زندان مرکزی اهواز، مجتمع حرفه آموزی اهواز و کلینیک اهواز در ۲۵ کیلومتری جده ملاثانی به اهواز واقع است. ظرفیت این زندان ۲۰۰۰ نفر است اما در حال حاضر به دلیل تعطیلی زندان کارون بیش از ۴۵۰۰ نفر زندانی را در خود جای داده است.
این زندان فاقد امکانات خدماتی ، بهداشتی و آسایشی می‌باشد.
با ورود ویروس کرونا به استان خوزستان و افزایش شمار مبتلایان به این ویروس دو زندانی سیاسی به نامهای میلاد بغلانی و حمیدرضا مکی در زندان شیبان اهواز که مشکوک به ابتلا به ویروس کرونا بودند، با تاخیر بسیار به خارج از زندان و سپس به قرنطینه این زندان منتقل شدند؛ مقامات زندان تاکنون از معاینه هم سلولی‌های این دو زندانی سیاسی امتناع کرده‌اند.
در تاریخ ۳۱ مارس، شماری از زندانیان شیبان اهواز در اعتراض به خودداری رژیم ایران از مرخصی و آزادی آنان اقدام به شورش زدند که با یورش نیروهای گارد و سپاه پاسداران به خشونت کشیده شد.
براساس گزارش منابع محلی تا ساعت‌های صدای شلیک از داخل زندان شنیده می‌شد و دود غلیظی در بالای محوطه زندان ناشی از سوزی مشاهده می‌شد.
گزارش‌های حاکی از این است که زندانیان برای آنکه نگهبان را مجبور به باز کردن درب سلول بکنند اقدام به آتش زدن پتو‌های خود کرده اما زندانبانان درب را باز نکرده و به همین دلیل شماری از زندانیان در آتش جان خود را از دست داده و شماری به شدت مجروح شدند.
هویت یکی از زندانیان که براثر این آتش‌سوزی جانش را از دست داده است مجید فیطاسی می‌باشد.
همچنین پس از تاریکی هوا تعدادی آمبولانس وارد زندان شده و با اسکورت نظامی زندانیان مجروح را به خارج از زندان منتقل کردند و تاکنون از سرنوشت آنان اطلاعی در دست نمی‌باشد.
ماموران امنیتی به خانواده زندانیان که در جاده اهواز- شوشتر تجمع کرده بودند و خواهان آزادی فرزندانشان بودند همچنین حمله و به سمت آنان گاز اشک‌آور شلیک کردند.
زندان سپیدار اهواز یکی دیگر از زندانهای استان خوزستان است که در پی شیوع روز افزون ویروس کرونا در سراسر ایران و نگرانی از شیوع گسترده آن در داخل زندان‌ها، شماری از زندانیان این زندان اقدام به شورش و اعتراض کردند.
شورش زندانیان زندان سیپدار اهواز نسبت به عدم وجود امکانات بهداشتی، عدم اعطای مرخصی و آزادی موقت صورت گرفت که با یورش ماموران امنیتی با گلوله و گاز اشک آور و دودزا به خشونت کشیده شد.
براساس گزارش‌های رسیده بر اثر شلیک مستقیم نیروهای امنیتی دستکم شماری بسیاری از زندانیان به شدت مجروح و کشته شده‌اند اما به دلیل پنهان‌کاری تاکنون اطلاع دقیقی از آمار در دست نمی‌باشد.
اسامی هفت تن از زندانیان به قتل رسیده توسط نیروهای امنیتی محمد تامولی، محمدسلامات، محمد، علی خفاجی، مجید زبیدی، شاهین زهیری و سیدرضا خرسانی (مغینی) می‌باشد.
زندان مرکزی ارومیه
زندان مرکزی ارومیه یا زندان دریا از اصلی‌ترین زندانهای استان آذربایجان غربی می‌باشد. ظرفیت این زندان ۷۰۰ نفر است اما اکنون بیش از ۵۰۰۰ زندانی در آن محبوس هستند.
تراکم بالای جمعیت در آن موجب شده است که زندانیان در راهرو یا مسیر‌های رفت و امد سرویس بهداشتی و حتی در کنار روشویی‌ها بخوابند.
وضعیت بهداشت در این زندان بسیار وخیم و نامناسب گزارش شده است.
با شیوع ویروس کرونا در ایران زندان مرکزی ارومیه نیز در معرض آن قرار گرفت براساس گزارش‌های دریافتی« ۱۴ نفر در این زندان به کرونا مبتلا شدند که سه نفر از آنان از جمله یک زن بر اثر ابتلا به کرونا جانباختند.»
دوشنبه ۳۰ مارس زندانیان بند ۱-۲ زندان مرکزی ارومیه به دلیل عدم اعطای مرخصی و آماری بالای ابتلا زندانیان به ویروس اقدام به اعتراض کردند. که با حضور نیروی گارد زندان و تهدید زندانیان به خشونت کشیده شد.
در پی این اعتراض نیروهای گارد و امنیتی بیش از ۸ زندانی محکوم به اعدام را پس از ضرب و شتم در محوطه زندان با چشمبند، دستبند و پا بند به مکان نامعلوم منتقل کردند و تا روز ۳۰ مارس اطلاعی از وضعیت آنان در دست نمی‌باشد.
اما احتمال آن می‌رود که رژیم ایران به دلیل شورش در زندان در پی اقدام تلافی‌جویان با اعدام جمعی آنان باشد.
زندان مرکزی شیراز
زندان مرکزی شیراز یا زندان عادل آباد شیراز در بلوار عدالت جنوبی شیراز واقع است. ظرفیت این زندان ۱۴۰۰ نفر است اما بیش از ۶۰۰۰ زندانی در آن محبوس هستند.
این زندان یکی از قدیمی‌ترین زندانهای این شیراز می‌باشد به همین دلیل بسیار فرسوده و مستحلک می‌باشد. وضعیت بهداشت در این زندان به شدت پایین است و فاقد امکانات بهداشتی می‌باشد.
شماری از زندانیان زندان شیراز پس از شیوع ویروس کرونا در اقدامی اعتراضی دست به شورش زدند ماموران حفاظت زندان دستکم چند تن از زندانیان را مورد هدف گلوله قرار داده‌اند اما تاکنون از اطلاعات دقیقی از وضعیت زندانیان در دست نمی‌باشد.
این زندانیان خواهان مرخصی، ضدعفونی کردن کل زندان وسلو‌ل‌ها، تامین بسته‌های بهداشتی از جمله ماسک و ژل ضدعفونی کننده دست برای تمام زندانیان و قرنطینه کامل زندانیان مشکوک به ویروس کرونا بودند.
زندان مرکزی زاهدان
زندان مرکزی زاهدان در شهر زاهدان در استان سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایران در نزدیکی مرز‌های پاکستان و افغانستان قرار دارد. بیش از ۳۵۰۰ زندانی در این زندان در وضعیت و شرایط نامناسبی نگهداری می‌شوند.
در پی شیوع ویروس کرونا در ایران زندان مرکزی زاهدان نیز در معرض آن قرار گرفت. این زندان فاقد حداقل امکانات پزشکی و بهداشتی می‌باشد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که شماری از زندانیان این زندان به این ویروس کرونا مبتلا شده‌اند که به دلیل سهل‌انگاری مقامات زندان بدون هیچگونه توجهی در میان زندانیان دیگر به سر می‌برند.
زندان کاشان
در زندان کاشان مواردی از بیماری کرونا در بند ۳ مشاهده شده است. این زندانیان بدون قرنطینه در کنار سایر زندانیان نگهداری می‌شوند. گفته می‌شود که در تاریخ ۲۶ فوریه۲۰۲۰ یک بیمار مبتلا به کرونا درحال مرگ به بیرون از زندان کاشان منتقل شده که تاکنون از سرنوشت وی اطلاعی در دست نیست.
نتیجه:
دلیل فاجعه‌بار شیوع گسترده ویروس کرونا یک ماه پنهان‌کاری رژیم ایران است از ابتدای شیوع این ویروس در ایران بوده است.
این پنهان‌کاری تاکنون همچنان ادامه دارد که نقض آشکار مقررات سازمان جهانی بهداشت به‌ویژه قطعنامه مجمع عمومی این سازمان در سال ۲۰۰۵ می‌باشد.
بنا به ماده ۶ این قطعنامه که توسط رژیم نیز امضا شده، تصریح می‌کند «هر کشور عضو باید رویدادهایی را که… ممکن است یک وضعیت اضطراری بهداشتی بین‌المللی باشد و همچنین اقدامات بهداشتی انجام شده در برابر آن رویداد را حداکثر طی ۲۴ساعت با کارآمدترین شیوه ارتباطی موجود، به سازمان جهانی بهداشت اطلاع دهد. این اطلاعات تا جایی که امکان دارد شامل تعریف موارد، نتایج آزمایشگاهی، منبع و نوع خطر، تعداد موارد بیماری و مرگ و…. می‌باشد».
مانیتورینگ حقوق بشر ایران، از کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران و سایر مراجع بین المللی خواهان اعزام هیات تحقیق بین المللی و اطلاع از وضعیت سلامت کلیه زندانیان از جمله زندانیان سیاسی می‌باشد.
مانیتورینگ حقوق بشر ایران همچنین از تمام مجامع بین المللی، کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران خواهان اقدام فوری و ضروری جهت وادار کردن رژیم ایران به آزادی تمام زندانیان از جمله زندانیان سیاسی و عقیدتی می‌باشد.
