مریم اکبری منفرد از حق درمان در زندان سمنان محروم است
زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد سیزدهمین سال تبعید خود را در زندان سمنان می گذراند. او از بیماری کبد چرب رنج می برد و در زندان سمنان از حداقل امکانات محروم است.
یک منبع مطلع نسبت به وضعیت خانم اکبری گفت: «مریم اکبری نمیتواند طبق دستور پزشک، غذای مورد نیاز برای حفظ حداقل سلامتی خود را تأمین کند». زیرا امکاناتی برای پخت غذا حتی برای زندانیان بیمار در زندان مرکزی سمنان وجود ندارد.
این زندانی سیاسی حدود یک سال است که مجبور به خوردن نان و پنیر شده است. چون نمی تواند غذای زندان را بخورد و این غذا سلامت او را به خطر انداخته است.»
او از روز بازداشت بدون حتی یک روز مرخصی در زندان به سر می برد. او از اختلال عملکرد تیروئید و روماتیسم مفصلی رنج می برد.
مریم اکبری منفرد در بامداد ۱۰دی ماه ۱۳۸۸ و پس از حوادث عاشورای ۸۸ بازداشت شد. وی در خردادماه ۱۳۸۹ توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم گردید. اتهام این زندانی «محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران» عنوان شد، اتهامی که او آن را هرگز نپذیرفته است.
مریم اکبری منفرد از بیماریهای تیروئید و روماتیسم مفصلی رنج می برد. این زندانی طی ۱۲سال گذشته بدون یک روز مرخصی در حبس به سر برده است.
زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد، شش سال پیش نیز با انتشار نامهای سرگشاده از زندان، خانوادههای قربانیان اعدامهای دهه ۶۰ را برای دادخواهی فراخواند و خودش هم شکواییهای را تسلیم دستگاه قضاییه جمهوری اسلامی کرد و در آن خواهان «تحقیق پیرامون موضوع اعدام غیرقانونی خواهر و برادر خود» شد.
یک برادر و خواهر خانم اکبری در جریان قتلعام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، و دو برادر دیگرش در جریان اعدامهای دهه ۶۰ اعدام شده اند.
در فروردین ۱۳۹۸، سازمان عفو بینالملل با صدور بیانیهای خواستار آزادی فوری مریم اکبری منفرد شد و از مقامات ایران خواست تا به «آزار» و «شکنجه» او و خانوادهاش پایان دهند. در بخشی از این بیانیه آمدهاست «این زندانی عقیدتی در سال ۱۳۹۵ به دلیل طرح یک شکایت که در آن خواهان انجام تحقیقات رسمی در مورد کشتار جمعی مخالفان سیاسی زندانی در تابستان سال ۱۳۶۷ از جمله خواهر و برادرش شده بود، با برخورد تلافیجویانه مواجه شده و از حق دسترسی به خدمات درمانی و ملاقات با خانواده محروم شد.»
سازمان عفو بینالملل این زندانی را زندانی عقیدتی نامگذاری کردهاست زیرا محکومیت وی صرفاً مبتنی بر دخالت به حریم خصوصی، خانواده و مکاتباتش است.
خواهر و برادر مریم اکبری در جریان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ اعدام شدند و دو برادر دیگر او در جریان اعدام های دسته جمعی در اوایل دهه ۶۰ اعدام شدند.