منابع حکومتی در روز ۷خرداد ۱۴۰۱، از تشکیل پرونده قضایی برای محمدرضا محبوب فر، عضو انجمن علمی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، خبر دادند.
تشکیل پرونده برای این پژوهشگر آسیبهای اجتماعی، به اتهام «نشر اکاذیب بدون سند صورت گرفته است.
خبرگزاری حکومتی مهر در این باره نوشت:
«یک منبع آگاه در قوه قضائیه از اعلام جرم علیه محمد رضا. م خبر داد. وی افزود: پس از اعلام جرم علیه این فرد، پرونده قضائی تشکیل شده و تحقیقات ادامه دارد».
«منبع آگاه به خبرنگار مهر اعلام کرد: علت تشکیل پرونده قضائی نشر اکاذیب بدون سند از سوی متهم است و وی تا کنون سند معتبری بابت ادعاهایش ارائه نکرده است».
«گفتنی است محمدرضا. م کارشناس حوزه آسیب های اجتماعی، اخیراً آماری را در رابطه با سقط جنینهای روزانه در کشور ارائه داده بود».
اشاره خبرگزاری حکومتی مهر به ارائه آمار تکاندهنده محبوب فر در خصوص سقط و یا رها شدن نوزادان بود.
این پژوهشگر آسیبهای اجتماعی طی مصاحبه ای با وبسایت حکومتی رویداد ۲۴ به تاریخ ۶خرداد گفته بود، «با توجه به اینکه در کشور سقطجنین ممنوع و درباره آن محدودیتهای بسیاری وجود دارد، بسیاری از سقطجنینها به صورت غیرقانونی و زیرزمینی انجام میشود یا توسط زنانی که به صورت تجربی کار سقط جنین را انجام میدهند».
وی سپس با تاکید برنگرانکننده بودن وضعیت موجود تصریح کرده بود: «بنا بر اعلام وزارت بهداشت روزانه هزار جنین در کشور به صورت قانونی یا غیرقانونی سقط شده و میمیرند، که به این آمار رسمی باید آمار غیررسمی و ثبت نشده سقط جنین و نیز نوزادان متولد و رها شده را نیز اضافه کرد مانند آنچه طی روزهای گذشته رخ داده است».
به گزارش رویداد ۲۴، «تخمین محبوبفر به عنوان یک کارشناس و پژوهشگر حوزه برنامهریزی توسعه و آسیبهای اجتماعی آن است که روزانه بین ۲ هزار تا ۲ هزار و ۵۰۰ مورد جنین نوزاد سقط یا متولد و رها میشوند، که این آمار به شدت تکاندهنده و ناشی از همین سیاستهای مصوب است.»
پیش از این نیز محمدرضا محبوب فر، پرده از فجایع دیگر در حاکمیت کنونی برداشته بود.
وی در ۱۹بهمن ۱۴۰۰ فاش کره بود، «سن سرقت در ایران به ٦ تا ٧سال رسیده است. بسیاری از کودکان به خانوادههایی تعلق دارند که از نظر مالی شرایط مناسبی ندارند، بنابراین، این کودکان روانه خیابان میشوند برای سرقت.»
همچنین در ۹دی ۱۳۹۸، این پژوهشگر آسیبهای اجتماعی فاش کرده بود که «با افزایش فقر، شکاف طبقاتی و تبعیض در جامعه، ۹ میلیون ایرانی بیسواد مطلق و ۱۱ میلیون کمسواد در ایران هستند و طبق آمار مرکز پژوهش های مجلس کودکان کار و خیابان، کودکان ترک تحصیلکرده، کودکان بدسرپرست یا بیسرپرست و کودکان خارج از مدرسه همگی به نوعی با پدیده بازماندگی از تحصیل مربوطند».
محبوب فر به تبعات بی سوادی در کشور اشاره و افزوده بود: «بازگشت نرخ ۴۷ درصدی بی سوادی به کشور به نوعی بحران بی صدا در ایران محسوب می شود».