گزارشهای دریافتی از قتل دو زندانی در زندانهای رجاییشهر کرج و قزلحصار توسط ماموران زندان حاکی است.
در روز ۷ فروردین ۱۳۹۸، یک زندانی به نام ایمان جلیلی در زندان قزلحصار کرج به دلیل عدم رسیدگی پزشکی و ممانعت از انتقال به بهداری زندان جان خود را از دست داد.
بنا به گزارشهای دریافتی این زندانی با درد شدید به افسر نگهبان مراجعه کرده اما ابوالفضل شیرازی افسرنگهبان در پاسخ به این زندانی که میگوید«حالم بد است مرا به بهداری بفرستید دارم میمیرم» با لحن زننده ای گفته است «برو گمشو هنوز یک هفته نیست که به زندان آمدی حالت بد شده؟» و اجازه انتقال زندانی به بهداری را نداد.
ایمان جلیلی پس از نیم ساعت مجدا مراجعه کرده و با التماس خواست که به بهداری برود و مجدد با ممانعت افسر نگهبان مواجه میشود؛ این وضعیت تا چند ساعت ادامه پیدا کرد و سرانجام ایمان جلیلی جان خود را از دست داد.
از طرف دیگر، روز ۹ فروردین ۱۳۹۸، یک زندانی به نام بهمن میرزایی که از بیماری اعصاب و روان رنج میبرد پس از ضرب و شتم توسط نگهبانان زندان رجایی شهر جان خود را از دست داد.
بنا به گزارش سایت سازمان حقوق بشر ایران بهمن میرزایی، شامگاه دوشنبه ۵ فروردین ماه با چوب و باتون مورد ضرب و شتم قرار گرفت و صبح روز بعد جسد وی را از سلولش خارج کردند. این درحالی است که مسئولان زندان مدعی شدند این زندانی خودکشی کرده است.
به گفته خانواده این زندانی «مسئول زندان به ما خبر نداد که بهمن جانش را از دست داده است و دوستان هم بندش به ما خبر دادند که چه اتفاقی افتاده است. برای تحویل گیری جنازه به پزشکی قانونی کهریزک رفتیم؛ تمام صورت او پر از خون بود فقط صورت را به ما نشان دادند و گفتند شما تایید میکنید که این شخص با شما نسبت دارد؟ ما گفتیم بله و ما جسد را تحویل گرفتیم و بردیم بهشت زهرا. به ما گفتند که با ماموران درگیر شده و از قبل هم ماموران او را زده بودند.»
براساس گزارش سایت حقوق بشر ایران به نقل از یکی از همبندیان بهمن میرزایی در خصوص مرگ وی «بهمن را ۲۶ اسفند ماه از سالن ۱ بند ۱ به بیمارستان امین آباد منتقل کردند. ۳ یا ۴ فروردین ما هم از بیمارستان امین آباد برگشته بود و در قرنطینه زندان بود. مشکل اعصاب و روان داشت و قرص خورده بود و در حال خودش نبود، با مامورها جر و بحث میکند و مامورها هم با چوب و چماق یهو میریزند و میزنند و فردا صبح مرد. میگویند قرنطینه دوربین دارد، ولی نقطه کور هم دارد که اگر بخواهند کسی را بزنند راحت بتوانند کارشان را بکنند. الان انفرادی ها هم همینطور است. همه انفرادیها دوربین دارند بجز یکی. کسی را که بخواهند بزنند، میبرند در این انفرادی آنقدر میزنند تا سیاه و کبود شود و بعد دستبند و پابند میزنند و میبرند میاندازند در انفرادی خودش، جلوی دوربین. کجای دنیا هست که دستبند و پابند کسی را بیاندازند در انفرادی؟ نه میتوانی دستشویی کنی، نه میتوانی کاری بکنی، نه میتوانی غذا بخوری.»
به گفته همبندیان این زندانی بهمن ورزشکار بود و وقتی به زندان رجایی شهر آمد به دلیل مبتلا شدن به افسردگی شدید پزشکان زندان به او قرصهایی را تجویز کردند وضعیت وی را روز به روز بدتر میکرد تا جایی که به بیماری اعصاب و روان مبتلا شده و راهی بیمارستان امین آباد شد.
رژیم ایران پروندههای بسیاری در زمینه قتل در زندان و بازداشتگاه را داراست از جمله ۱۲تن از بازداشت شدگان قیام سراسری ایران در دی ماه ۹۶، کاووس سیدامامی، وحید صیادی نصیری و بسیاری از زندانیان دیگر که در سالهای گذشته به طرز مشکوکی در زندان جان خود را از دست داده اند.
ما را در کانال تلگرام دنبال کنید:
https://t.me/IranHumanRightsmonitornews