حسن زارع دهنوی معروف به قاضی حداد روز ۷ آبان ۹۹ بر اثر کرونا مرد.
حسن زارع دهنوی توسط لاجوردی به داستانی اوین پیوسته بود که پس از مدتی دادیار زندان شد و احکام بسیاری را صادر کرد. وی در طی این مدت علاوه بر صدور احکام ظالمانه، اقدام به دزدی و اختلاس کرد و به دلیل لو رفتن فساد مالی و اخلاقی، دستگاه قضایی رژیم مجبور شد که وی را برای مدتی از کار برکنار کند. وی پس از مدت کوتاهی وارد “ستاد اجرایی فرمان امام” شد که در آن زمان نیز به دلیل دزدی های آشکارش بار دیگر از کار کنار گذاشته شد.
در سال ۱۳۷۴ مجددا وارد قضاییه شد و بعد از قیام دانشجویان در سال ۱۳۷۸ عهده دار پرونده های سیاسی و معترضین شد و احکام ظالمانه بسیاری را صادر کرد.
وی در زمان دادستانی سعید مرتضوی، معاون دادسرای تهران و یکی از آمران و عاملان کهریزک بود.
قاضی حداد در ارتباط تنگاتنگ با سپاه و وزارت اطلاعات بود که به همراه سعید مرتضوی در انتقال بازداشت شدگان اعتراضات سال ۸۸ به کهریزک نقش عمده داشت.
قاضی حداد از مسئولین پرونده های مربوط به زندانیان مرتبط با سازمان مجاهدین خلق ایران بود. وی از صادر کنندگان احکام اعدام، شکنجه و حبس های طولانی برای زندانیان بخصوص در زمان قتل عام سال ۶۷ می باشد.
همچنین وی حکم اعدام ولی الله فیض مهدوی را صادر کرده است و مسئول پرونده آقای علی صارمی که در سال ۸۹ اعدام شد، بوده است.
حسن زارع دهنوی معروف به قاضی حداد، قاضی پرونده زندانی سیاسی ارژنگ داوودی بود. از تخلفات وی در این پرونده می توان به محرومیت از ارتباط با خانواده، نقض حق دسترسی به وکیل، شکنجه جسمی و روانی و حبس های انفرادی طولانی مدت را نام برد.
اتحادیه اروپا در سال ۱۳۹۰ قاضی حداد را در لیست تحریم های خود قرار داد و از ورود به کشورهای عضو این اتحادیه منع و داراییهای او را در اروپا توقیف کرد.