فراخوان عفو بین‌الملل-هشت زندانی در معرض خطر قطع انگشتان دست قرار دارند
سازمان عفو بین‌الملل در فراخوانی اعلام کرد حداقل هشت زندانی که در ندامتگاه مرکزی تهران بزرگ نگهداری می‌شوند، در معرض خطر اجرای قریب‌الوقوع حکم قطع عضو قرار دارند.
در این فراخوان آمده است، از ۱۸ خرداد ۱۴۰۱، مقامات دو بار سعی کرده‌اند که هادی رستمی، مهدی شرفیان، مهدی شاهیوند، امیر شیرمرد، مرتضی جلیلی، ابراهیم رفیعی، یعقوب فاضلی کوشکی و یک مرد که هویتش روشن نیست را برای اجرای حکم‌شان به زندانی انتقال دهند که دارای یک دستگاه گیوتین است.
بار اول در ۱۸ خرداد، مقامات زندان به این افراد گفتند که آن‌ها را برای اجرای حکم به زندان اوین تهران یا زندان رجایی شهر در کرج منتقل خواهند کرد. این انتقال به دلایل نامعلومی به تعویق افتاد. بار دوم در 21 خرداد، مقامات حداقل هفت مرد را از بند خود خارج کرده و برای اجرای احکام‌شان در زندانی دیگر سوار خودرو کردند، اما این انتقال در آخرین لحظه به تعویق افتاد و این افراد دوباره به سلول‌های خود بازگردانده شدند.
به گفته منابع آگاه، در ۲۲ خرداد، زندانبانان هادی رستمی را که به اجرای حکم اعتراض داشت مورد ضرب‌وشتم قرار داده و در این حین بینی او را شکستند و پس از آن او را از سلولش به مکان دیگری منتقل کرده و حاضر نشده‌اند محل نگهداری او را به خانواده‌اش اطلاع بدهند و بدین سان او را تحت ناپدید‌سازی قهری قرار داده‌اند.
فعالان حقوق بشر در ایران گزارش داده‌اند که اخیرا یک دستگاه گیوتین به بهداری زندان اوین آورده شده که برای قطع چهار انگشت دست یک زندانی در ۱۰ خرداد ۱۴۰۱ مورد استفاده قرار گرفته است. قطع عضو به عنوان نوعی مجازات، مصداق شکنجه است و شکنجه یک جرم بین‌المللی محسوب می‌شود.
سازمان عفو بین‌الملل در این فراخوان از همه خواسته است که به زبان و قلم خودتان و یا با استفاده از متن پیشنهادی عفو بین‌الملل به مقامات ایران نامه بنویسید و از آن‌ها بخواهید که:
- فورا وضعیت و محل نگهداری هادی رستمی را روشن کرده و محکومیت‌ها و احکام قطع عضو هر هشت نفر را لغو کنند،
- به آن‌ها حق اعاد دادرسی عادلانه و بدون توسل به مجازات‌های بدنی بدهند،
- اطمینان حاصل کنند که شکایات آن‌ها مبنی بر شکنجه مورد بررسی قرار گیرد و افراد مظنون به دست داشتن در صدور دستور شکنجه و یا اجرای آن به دست عدالت سپرده شوند،
- تمام اشکال مجازات بدنی را در قانون و در عمل لغو کنند و به کرامت انسانی زندانیان و بازداشت‌شدگان در رفتار با آن‌ها احترام بگذارند.