زندانی سیاسی هدایت عبدالله پور به طور مخفیانه در شهر ارومیه اعدام شد

امروز چهارشنبه ۲۱ خرداد ۹۹ به پدر زندانی سیاسی هدایت عبدالله پور گفته شد که پسرش بیست روز پیش اعدام شده است.
پدر این زندانی سیاسی در پی مراجعه به واحد اجرای احکام دادگستری ارومیه، در جریان اعدام پسرش قرار می گیرد.
اعدام این زندانی سیاسی در شرایطی صورت گرفته که به وکیل وی اطلاع داده نشده بود و خانواده وی نیز امکان آخرین دیدار را با او نداشته اند.
“لازم به یادآوری است که زندانی سیاسی هدایت عبدالله پور روز ۲۰ اردیبهشت ۹۹ از زندان ارومیه به بازداشتگاه اطلاعات ارومیه منتقل شده بود.”
همچنین به گفته گروههای مدافع حقوق بشر، پیکر هدایت عبدالله پور به خانواده وی تحویل داده نشده است و در مکانی نامعلوم دفن شده است.
خانواده نگران این زندانی سیاسی، برای کسب اطلاعات در مورد سرنوشت وی به زندان مرکزی ارومیه، اداره اجرای احکام ارومیه، دفاتر دادستانی در ارومیه و اشنویه و همچنین به دفتر وزارت اطلاعات در اطلاعات سپاه ارومیه مراجعه کرده بودند که این نهادهای رسمی از ارائه اطلاعات به خانواده وی خودداری کرده بودند.
در روز ۲۳ اردیبهشت ۹۹ در پیگیری همسر این زندانی سیاسی از مسئولین زندان ارومیه، به وی گفته شده است: «وقتی وزارت اطلاعات و سپاه نگویند که خویشاوند شما کجاست، بهتر است به گورستان مراجعه کنید.»
هدایت عبدالله پور به همراه ده ها نفر دیگر در ۲۶ خرداد ۹۵ پس از دیگری در روستای “قره سقل اشنویه” بازداشت شده بود.
این درگیری بین حزب دموکرات کردستان ایران و نیروهای سپاه پاسداران صورت گرفته بود که تعدادی از هر دو طرف کشته شده بودند و دستگیرشدگان مظنون به حمایت از این گروه کردی بودند.
پس از دستگیری، وی به مدت ۳ ماه در بازداشتگاه اداره اطلاعت سپاه پاسداران ارومیه تحت شکنجه شدید قرار گرفت.
هدایت عبدالله پور به دنبال دادرسی ناعادلانه به اتهام “بغی و عضویت در یکی از احزاب کردی” در اسفند سال ۹۵ در شعبه یک دادگاه انقلاب ارومیه به اعدام محکوم شد.
هدایت عبدالله پور متاهل می باشد و دارای دو فرزند به نامهای سیروان و کردستان است.
برای رژیم ایران بی سابقه نیست که زندانیان سیاسی را مخفیانه اعدام و دفن کند.
البته طبق قوانین خود رژیم ایران، وکیل زندانی باید ۴۸ ساعت قبل از اجرای اعدام در جریان اجرای حکم قرار بگیرد و به خانواده زندانی اجازه داده می شود که برای آخرین دیدار نزد عزیزان خود بروند.
اما در عمل مقامات پس از انتقال زندانیان به مکانهای نامعلوم و امتناع از دادن اطلاعات از محل نگهداری زندانی برای ماهها و یا حتی سالها، سابقه دیرینه از اعدام مخفیانه اعضای گروههای اقلیتهای قومی دارد.