زندانی سیاسی سعید شیرزاد روز یکشنبه پس از خودداری از پوشیدن لباس زندان، بدستور مقامات زندان به بیمارستان منتقل نشد.
خانواده سعید شیرزاد انتقال او را برای یکشنبه ۲۴ شهریور ترتیب داده بودند و هزینه بیمارستان را پرداختند. علت مراجعه وی به بیمارستان انجام یک عمل جراحی برنامهریزی شده چشم بود. با این حال، مقامات زندان اجازه ندادند که وی به بیمارستان منتقل شود.
درخواست های سعید شیرزاد برای بستری شدن در چندین ماه گذشته توسط دادستانی رد شد. وی از مشکلات شدید کلیوی رنج می برد و نیاز به فوریت های پزشکی دارد.
پس از آزمایشات سونوگرافی در آذرماه سال گذشته، پزشکان اعلام کردند یکی از کلیههای او کوچک شده و دیگری دچار مشکلات کیست میباشد و اگر این روند ادامه یابد، یکی از آنها را از دست خواهد داد.
وی همچنین به دلیل دیسک کمر و مشکلات ستون فقرات، درد بسیاری در ناحیه کمر دارد.
روز دوشنبه ۲۵ شهریور نیز متاسفانه مادر زندانی سیاسی سعید شیرزاد چشم از جهان فرو بست و نزدیکان وی با همه تلاشی که برای مطلع کردن این زندانی به انجام رساندند اما به دلیل قطع ارتباط زندانیان سیاسی این زندان، وی پس از گذشت نزدیک به یک هفته متوجه فوت مادرش شد.
مسئولان زندان رجاییشهر کرج علیرغم درگذشت مادر سعید شیرزاد، زندانی سیاسی با مرخصی کوتاه مدت او موافقت نکردهاند.
علت دستگیری:
سعید شیرزاد، فعال حقوق بشر ۳۰ ساله، در شهریور سال ۹۱، به دلیل «سفر گروهی و هماهنگ نشده به مناطق زلزله زده» بازداشت و توسط قاضی پیرعباسی به یکسال حبس تعلیقی محکوم شد.
وی از خرداد سال ۹۳ دوباره دستگیر و به زندان اوین منتقل شد. او بیش از دو ماه را در سلول انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین گذراند. وی در این مدت از داشتن ارتباط با وکیل خود محروم بود. وی پس از بازداشت توسط وزارت اطلاعات به بند هشت زندان اوین منتقل و بعد از مدت کوتاهی به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد.
وی بالاخره بعد از گذشت ۱۵ ماه از بازداشتش در دادگاهی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی، به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام وی «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» اعلام شده است.
وی در ۱۷ آذرماه سال ۹۵، در اعتراض به وضعیت نامناسب زندان از جمله «توهین مستمر مأموران به خانوادههای زندانیان، عدم قبول نامههای رسمی اعتصاب غذا که موجب سلب مسئولیت پزشکی از مسئولان زندان میشود، بازداشت اعضای خانوادههای زندانیان سیاسی در سالن ملاقات، جلوگیری از اعزام زندانیان سیاسی بیمار به مراکز درمانی، ضرب و شتم زندانیان سیاسی و اعزام اجباری به دادگاه توسط مأموران» لبهای خود را دوخت و دست به اعتصاب غذا زد.
ایران سابقه بدی در محرومیت زندانیان، به ویژه زندانیانی که به اتهامات سیاسی محکوم میباشند، برای دستیابی به تسهیلات و امکانات پزشکی را دارا میباشد.
در یک نمونه دیگر، زندانی سیاسی آرش صادقی بدلیل اوج بیماری در زندان حرکت بازوی راست خود را از دست داد، زیرا مقامات زندان اوین عمدا وی را از دسترسی به معالجه و امکانات پزشکی در بیمارستان خارج از زندان محروم کردند.
زندانی دیگر مجید اسدی است که از بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS) رنج میبرد. نمونههای بسیاری از زندانیان وجود دارد که برای شدت دادن به فشار و آزار و اذیت آنها، اجازه استفاده از امکانات و تجهیزات پزشکی به دستور مقامات از آنها سلب میشود.