طی روزهای گذشته بیش از ۱۰ زندانی در زندان‌های مختلف ایران در اعتراض نسبت به وضعیت خود و بی توجهی مسئولین و مقامات قضاییه ایران اقدام به اعتصاب غذا کرده‌اند.
– امیرسالار داوودی، وکیل دادگستری در زندان اوین، از تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۹۸، در اعتراض به ادامه بازداشت و عدم اعطای مرخصی به وی، اقدام به اعتصاب غذا کرد. وی در تاریخ ۲۸ بهمن ۱۳۹۸، طی نامه‌ای اعلام کرد که به دلیل بی توجهی و مخالفت مسئولین قضاییه و دادستانی نسبت به درخواست مرخصی وی از روز ۲۷ بهمن ۱۳۹۸، اعتصاب تر خود را به اعتصاب خشک تبدیل کرده است.
– برزان محمدی، رضا محمدحسینی، مهدی مسکین نواز و خالد پیرزاده، چهار زندانی سیاسی در زندان اوین از تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۹۸، اقدام به اعتصاب غذا کردند .
در این بین رضا محمدحسینی که از ۱۹ بهمن لبان خود را همراه با اعتصاب غذا دوخته است، شب گذشته به دلیل ضعف عمومی به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شد.
این زندانیان در اعتراض به عدم موافقت با آزادی مشروط، عدم رسیدگی به مطالبات زندانیان سیاسی، عدم رعایت اصل تفکیک جرائم، اطاله دادرسی، صدور احکام سنگین قضایی و قطعی شدن احکام دادگاه بدوی بدون برگزاری دادگاه تجدید نظر علیه خود اقدام به اعتصاب غذا کردند.
– حبیب پیرمحمدی، زندانی محبوس در زندان وکیل آباد مشهد از روز جمعه ۲۵ بهمن ۱۳۹۸، در اعتراض به عدم رسیدگی به پرونده خود و تشکیل نشدن دادگاه تجدیدنظر اقدام به اعتصاب غذا کرده است.
وی روز یکشنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۸، در پی انتقال به بند ۵ این زندان توسط یکی از زندانیان جرائم خشن به ضرب چاقو مجروح و به بهداری زندان منتقل شد. تاکنون از وضعیت جسمی وی اطلاعی در دست نمی‌باشد.
حبیب پیرمحمدی در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۹۷، توسط شعبه ۴ دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی هادی منصوری محاکمه شد به بیش از ۲۲ سال حبس محکوم شد.
علی‌رغم گذشت بیش از ۱۰ ماه از درخواست تجدید نظر تاکنون زمان و شعبه دادگاه تجدیدنظر مشخص نشده و با وجود پیگیری های مکرر خانواده، وکیل و خود زندانی، پاسخی از سوی مسئولین داده نشده است.
– محمد مرادی ۳۵ ساله، شهروند کرد اهل شهرستان پیرانشهر محبوس در بند ۳ زندان نقده در اعتراض به تعلیق تاریخ دومین جلسه محاکمه از ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹ به تیر ماه همان سال و تداوم بلاتکلیفی و ممانعت از تائید درخواست وی برای تودیع قرار وثیقه و آزادی موقت اعلام اعتصاب غذا کرده است.
محمد مرادی در تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷، در گذرگاه مرزی کیله، واقع در شهرستان سردشت و در هنگام ورود به کشور توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه این ارگان امنیتی در شهرستان ارومیه تحت بازجویی قرار گرفت.
محمد مرادی در دوران بازجویی توسط ماموران امنیتی و بازجویان تحت ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفته که در نتیجه دچار آسیب‌های جسمی فراوانی گردیده و تاکنون از حق دسترسی به درمان و خدمات پزشکی محروم بوده است.
– عبدالسلام مردان رزگه، شهروند بازداشتی در زندان مرکزی ارومیه در اعتراض به تداوم بازداشت و بلاتکلیفی خود در هفدهمین روز اعتصاب غذا بسر می‌برد. آقای مردان رزگه از تاریخ ۷ آبان ۱۳۹۷ در بازداشت است.
– شیر پیرماوانه، زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه از تاریخ ۵ بهمن ۱۳۹۸، در اعتراض به بی‌پاسخ ماندن درخواست آزادی مشروط خود دست به اعتصاب غذا زده بود.
بشیر پیرماوانه، در اسفندماه ۹۴ بازداشت و در بهار سال ۱۳۹۵ توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب ارومیه به اتهام “عضویت در یکی از گروه‌های مخالف نظام” به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.
– سیامک اشرفی اشگه‌سو زندانی سیاسی محبوس در زندان ارومیه به ترتیب از تاریخ ۱ بهمن ۱۳۹۸، در اعتراض به عدم توجه مسئولین این زندان نسبت به درخواست آزادی مشروط وی اقدام به اعتصاب غذا کرده است.
این زندانی سیاسی روز دوشنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۸، طی نامه‌ای اعلام کرد که روز شنبه ۳ اسفند در اعتراض به عدم موافقت مسئولان قضایی با درخواست آزادی اعتصاب غذا تر خود را به خشک تبدیل خواهد کرد.
سیامک اشرفی اشگه‌سو از تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۹۵، توسط نیروهای امنیتی ارومیه بازداشت و به اتهام عضویت در یکی از احزاب کردی مخالف نظام به ۵ سال حبس محکوم شد و اکنون چهارمین سال حبس خود را در زندان مرکزی ارومیه سپری می‌کند.
– پریسا سیفی، فعال فرهنگی و هنری کرد در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج از روز ۱۹ بهمن ۱۳۹۸، اقدام به اعتصاب غذا کرده است. گزارش‌ها حاکی از وضعیت جسمی نامناسب این فعال فرهنگی می‌باشد.
این فعال فرهنگی و هنری کرد در تاریخ ۲۱ آبان ۹۸، در سنندج بازداشت و در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج تحت فشار جهت اعتراف اجباری می‌باشد.
بنا به گزارش فعالین حقوق بشر کردستان «خانواده پریسا سیفی از زمان بازداشت فرزندشان تاکنون تنها یک بار به مدت چند دقیقه موفق به ملاقات او شده‌اند و بازجویان امنیتی از حدود ۱۵ روز پیش تماس تلفنی وی را ممنوع کرده‌اند. بازجویان امنیتی به خانواده وی اعلام کردند تنها در صورت راضی‌کردن فرزندشان برای اعترافات اجباری، به آنها اجازه ملاقات خواهند داد.»
