اعتراضات آبان ۱۳۹۸ – نهادهای حکومت با مجوز خامنه ای وارد سرکوب شدند
روز ۱۶ فروردین ۱۴۰۰ گزارشاتی منتشر شد مبنی بر اینکه دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی در اطلاعیهای گفته است، سخنانی که محمود صادقی نماینده سابق مجلس به نقل از علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی درباره برخورد با معترضان آبان ۱۳۹۸ گفته، «غیرواقعی و بیاساس» و «تماماً کذب» است.
اطلاعیه عطف به ویدئویی بود که پیش از این در شبکههای اجتماعی منتشر شده بود و طی آن، محمود صادقی گفته بود، در جریان وقایع آبان ۱۳۹۸ به علی شمخانی گفته است که مردم در خیابان هستند، «دارند مردم را در خیابانها می کشند» و پرسیده بود «اگر مردم به خانه نروند و در خیابان بایستند، میخواهید چه کنید؟»
شمخانی در مقابل پاسخ داده بود «ولو بلغ ما بلغ [برای اتمام حجت] ما میزنیم».
پیش از این شماری از مسئولین جمهوری اسلامی معترضان آبان را اراذل و اوباش خوانده بودند.
خامنهای روز ۲۶ آبان ۱۳۹۸، دو روز پس از شروع اعتراض به گران شدن بنزین با «اشرار» خواندن معترضان، از «مسئولین حفظ امنیت کشور» خواسته بود به «وظایفشان عمل کنند!».
یدالله جوانی، معاون سیاسی سپاه نیز، مردم معترض را «نیروی دشمن» و «اراذل و اوباش» نامیده و گفته بود که «دشمن» این افراد را «از طریق فضای مجازی شناسایی میکند».
موضوع سرکوب معترضین در اعتراضات آبان ۱۳۹۸، به دعوای درونی و افشای مسببین سرکوب نیز منجر شده است.
احمد علیرضا بیگی نماینده تبریز در مجلس گفت که وزیر کشور صلاحیت برگزاری انتخابات پیش رو را ندارد چرا که در جریان اعتراضات آبان ۱۳۹۸ دست او به خون مردم آغشته شد.
علیرضابیگی در نشست علنی مجلس در روز چهارشنبه، ۱۸ فروردین ماه خواستار به جریان افتادن طرح استیضاح وزیر کشور شده بود. او در مورد دلیل استیضاح رحمانی فضلی گفته بود «دست وزیر کشور آلوده به خون مردم است و وی صلاحیت فعالیت در این سمت را ندارد».
معاون پارلمانی وزیر کشور، در پاسخ به اظهارات نماینده تبریز گفت که تصمیمگیری درباره سرکوب اعتراضات، در شورای امنیت کشور گرفته شده؛ نمایندگان مجلس هم در این شورا حضور داشتهاند و در جریان تصمیمات بودهاند. به گفته وی: «طبق قانون، از طرف مجلس شورای اسلامی، رئیس کمیسیون امنیت ملی و رئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها عضو اصلی شورای امنیت کشور هستند و به طور کامل در جریان موضوعات و وظایف دستگاهها در خصوص اتفاقات آبان ماه قرار داشتند».
اعتراضات ۱۳۹۸ در ایران از روز ۲۴ آبان در اعتراض به گران شدن بنزین آغاز شد. این اعتراضات به سرعت در بیش از ۱۹۱ شهر گسترش یافت. در این اعتراضات بیش از۱۵۰۰تن توسط سپاه پاسداران، پلیس، نیروهای امنیتی و لباس شخصیها کشته شدند.
در میان کشته شدگان کودکان ۱۳تا ۱۵ ساله نیز به چشم میخورد. تعداد مجروحین در این اعتراضات بالغ بر ۴هزار نفر بوده است. شمار دستگیر شدگان تظاهرات نیز به ۱۲ هزار نفر رسید.
در روز ۲۶ آبان ماه زمزمههایی مبنی بر یک طرح دوفوریتی برای توقف طرح گرانی بنزین در مجلس مطرح شد، اما خامنهای در سخنانی، حمایت خود را از حذف یارانه بنزین اعلام کرد و این طرح را عملا کنار زد.