در ساعات اولیه روز دوشنبه، ۲۶ خرداد ۱۴۰۴، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه صحنه یکی از خونبارترین رخدادهای چند سال اخیر در زندانهای ایران بود. گزارش‌ها از وقوع شورشی گسترده در پی حملات موشکی به نزدیکی این زندان حکایت دارند؛ حملاتی که گفته می‌شود انبار مهمات متعلق به نهادهای نظامی در منطقه را هدف قرار داده بودند.
به دنبال صدای مهیب چندین انفجار و بالا گرفتن نگرانی و سردرگمی در میان زندانیان، درگیری‌هایی در داخل بندها شکل گرفت که به گفته منابع مطلع، با واکنش خشونت‌بار گارد زندان مواجه شد. منابع نزدیک به خانواده‌های زندانیان می‌گویند مأموران با استفاده از سلاح گرم اقدام به تیراندازی مستقیم به سوی زندانیان کردند. نتیجه، دست‌کم ۹ کشته و شمار نامعلومی زخمی بود.
سرکوب خشن، جوشکاری درها و قطع تماس‌ها
در پی تشدید درگیری‌ها، نیروهای ضدشورش وارد زندان شدند. به گفته منابع شاهد، از گلوله‌های ساچمه‌ای، گاز اشک‌آور و ابزارهای سرکوب برای مهار زندانیان استفاده شد. همچنین، برخی درهای زندان با جوشکاری بسته شده‌اند تا امکان حرکت زندانیان کاهش یابد. اجساد قربانیان با خودروهای شخصی از محل خارج و زخمی‌ها بی‌درنگ منتقل شده‌اند، اما هیچ اطلاعات رسمی درباره محل انتقال یا وضعیت سلامتی آن‌ها در دست نیست.
ارتباط تلفنی زندانیان با خانواده‌ها به‌طور کامل قطع شده و هنوز هیچ مقام رسمی، از مسئولان زندان تا مقامات قضایی، درباره این رخداد خونبار اظهار نظر نکرده‌اند. این سکوت مطلق، نگرانی عمیق خانواده‌ها و فعالان حقوق بشر را در پی داشته است.
سابقه‌ای نگران‌کننده در زندانهای ایران
رویداد دیزل‌آباد تنها یکی از سلسله فجایع خشونت‌بار در زندانهای ایران طی سال‌های اخیر است. از آتش‌سوزی مرگبار زندان اوین در مهر ۱۴۰۱ گرفته تا اعتراضات در زندان سپیدار اهواز و ناآرامی در فشافویه، عادل‌آباد و قزلحصار. در بسیاری از این موارد، بی‌عملی و عدم شفافیت نهادهای مسئول، مانع از کشف حقیقت و رسیدگی عادلانه شده است.
