در تاریخ ۳۰ اسفندماه، یک زندانی بلوچ به نام کریم ریگی در زندان عادل‌آباد شیراز به دلیل ایست قلبی و عدم دریافت خدمات پزشکی به‌موقع، جان خود را از دست داد. این حادثه بار دیگر وضعیت نامناسب خدمات درمانی در زندان‌های ایران را برجسته کرده و نگرانی‌های جدی در مورد حقوق زندانیان را مطرح می‌کند.
زندگی در بلاتکلیفی قضایی و شرایط غیراستاندارد زندان
کریم ریگی، ۵۵ ساله، فرزند عطامحمد، اهل و ساکن زاهدان، متاهل و دارای پنج فرزند بود. وی از سال ۱۴۰۰ به اتهام مرتبط با مواد مخدر بازداشت شده بود و طی سه سال گذشته بدون صدور حکم نهایی، در بند عمومی زندان عادل‌آباد به‌سر می‌برد. وضعیت بلاتکلیفی حقوقی او، در کنار شرایط نامناسب زندان، او را در معرض خطرات جدی قرار داده بود.
عدم رسیدگی پزشکی و تعلل در انتقال به بیمارستان
بر اساس گزارش‌های دریافتی، کریم ریگی پیش از فوت، دچار درد شدید شده و به بهداری زندان منتقل شده است. اما به دلیل کمبود کادر پزشکی متخصص، عدم رسیدگی درمانی و تعلل مقامات در صدور مجوز انتقال به بیمارستان، وضعیت جسمانی او وخیم‌تر شده و در نهایت، جان خود را از دست داده است. این تاخیرها و سهل‌انگاری‌های سیستماتیک، نمونه‌ای آشکار از بی‌توجهی مسئولان زندان به حقوق اساسی زندانیان، به‌ویژه زندانیان اقلیت‌های قومی مانند بلوچ‌ها، محسوب می‌شود.
بی‌توجهی به وضعیت سلامت زندانیان در ایران
مرگ کریم ریگی، نمونه‌ای از بحران عدم دسترسی زندانیان به خدمات پزشکی استاندارد در ایران است. زندان‌های ایران به‌طور مداوم با کمبود امکانات درمانی، تأخیر در ارائه خدمات پزشکی، و تعلل در صدور مجوز انتقال به بیمارستان مواجه هستند. این مشکلات به‌ویژه در مورد زندانیان سیاسی، اقلیت‌های قومی و مذهبی، و افراد در وضعیت بلاتکلیف قضایی شدیدتر است.