سازمان عفو بین الملل روز پنجشنبه ۱۶ بهمن ۹۹ (۴ فوریه ۲۰۲۱) با انتشار بیانیه ای نسبت به اجرای حکم اعدام ۸ زندانی بلوچ و عرب اهوازی هشدار داده و خواستار توقف این احکام شده است.
در این بیانیه آمده است:
«سازمان عفو بین الملل با انتشار یک بیانیه، ضمن اعتراض به افزایش دهشتناک اعدام زندانیان متعلق به اقلیتهای اتنیکی طی دو ماه گذشته، از مقامات ایرانی خواست که فورا اعدام چهار زندانی بلوچ و چهار زندانی عرب اهوازی را متوقف کنند. عفو بین الملل گفت که جامعه جهانی، از جمله نهادهای حقوق بشری سازمان ملل و اتحادیه اروپا، باید برای نجات جان این زندانیان فورا اقدام کنند.
دیانا الطحاوی، معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین الملل گفت: “افزایش شدید اعدام زندانیان بلوچ و عرب اهوازی در ماه های اخیر به نگرانی های جدی دامن زده است که مقامات در حال استفاده از مجازات اعدام به عنوان ابزاری برای ایجاد رعب و وحشت در میان اقلیت های ستمدیده و همین طور در سراسر جامعه هستند. شمار بالای اعدام ها در میان زندانیان متعلق به اقلیتهای اتنیکی و عدم تناسب این آمار یا جمعیت این اقلیت ها در ایران گویاترین نمونه سرکوب و تبعیض نهادینه ای است که این گروه های تحت ستم برای دهه ها با آن روبرو بوده اند.”
او افزود: “عفو بین الملل از جامعه بین المللی می خواهد که با اتخاذ اقدامات منسجم، مقامات ایرانی را وادار به توقف اجرای احکام اعدامی کنند که به دنبال محاکمه های آشکارانه ناعادلانه و با استناد به اعترافات گرفته شده تحت شکنجه صادر شده اند.”
چهار زندانی بلوچ که در زندان های زاهدان در استان سیستان و بلوچستان و دستگرد در استان اصفهان در معرض خطر اعدام هستند، همگی مورد فهرستی طولانی از موارد نقض حقوق بشر، از جمله ناپدیدسازی قهری، اعتراف گیری تحت شکنجه و محاکمه های ناعادلانه قرار گرفته اند. اسامی دو تن از آن ها حامد ریگی و مهران نارویی است و اسامی دو نفر دیگر به دلیل دغدغه های امنیتی توسط عفو بین الملل محفوظ نگاه داشته شده است.
سه زندانی عرب اهوازی محکوم به اعدام در زندان شیبان اهواز، استان خوزستان – علی خسرجی، حسین سیلاوی و جاسم حیدری – از روز ۴ بهمن ۱۳۹۹، در اعتراض به شرایط زندان، منع ملاقات با خانواده های خود و تهدید دائمی به اعدام، لب های خود را به هم دوخته و دست به اعتصاب غذا زده اند. یک زندانی عرب دیگر به نام ناصر خفاجیان، از فروردین ۱۳۹۹ در وضعیت ناپدیدشدگی قهری به سر می برد، و بدین ترتیب، در معرض خطر شکنجه و اعدام مخفیانه قرار دارد …
دیانا الطحاوی، معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین الملل گفت: “وحشتناک است که دیوان عالی ایران مرتبا بر احکامی مهر تایید می زند که پس از محاکمه های به شدت ناعادلانه صادر شده اند. این وضعیت عملا هیچ امکان پیگیری و دادخواهی برای قربانیان نظام کیفری معیوب کشور باقی نگذاشته و به ناقضان حقوق بشر، مصونیت مطلق از مجازات اعطا کرده است.”
عفو بین الملل با مجازات اعدام در همه شرایط و بدون استثنا مخالف است. مجازات اعدام ظالمانه ترین، غیرانسانی ترین و تحقیرآمیزترین نوع مجازات است و حق حیات که در اعلامیه جهانی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده است را نقض می کند.»
