مقامات ایرانی همچنان به ایوب پُرکار، یک زندانی سیاسی ۶۹ ساله که از چندین بیماری شدید رنج می برد، از مراقبت پزشکی خودداری می کنند. پُرکار که ۱۶ سال در زندان به سر می برد با مشکلات شدید قلبی، گوارشی و آرتروز شدید به ویژه در ناحیه زانو مواجه است. با وجود وضعیت وخیم وی، مسئولان زندان از انتقال او به بیمارستان برای مداوای لازم خودداری کرده اند.
ایوب پُرکار، یکی از حامیان سازمان مجاهدین خلق ایران در دی ۱۳۸۷دستگیر شد. دستگیری وی در پی جستجوی غیرقانونی ایمیل‌های شخصی و سوابق تلفن او بود که ظاهراً تماس با اعضای گروه مخالف را آشکار کرد. پورکار متعاقباً در دوران بازداشت مورد شکنجه قرار گرفت.
پُرکار در۷ آذر ۱۳۸۸ توسط قاضی پورعباسی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شد که بعداً توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر به ۲۰ سال حبس تعزیری تبدیل شد. وی به «محاربه» محکوم شد. از طریق همکاری ادعایی او با سازمان مجاهدین خلق.
پُرکار قبل از دستگیری خلبان هواپیمای جنگنده در ارتش ایران بود و در جنگ ایران و عراق خدمت کرد. اما پس از جنگ به دلیل مخالفت با دولت از ارتش اخراج شد.
زندانی سیاسی ایوب پُرکار از زمان حبس اولیه خود در زندان اوین تهران بارها با تحمل شرایط سخت در مراکز مختلف از جمله زندان های بهبهان، کارون اهواز، بازداشتگاه شوشتر و در حال حاضر زندان شیبان اهواز منتقل شده است. خانواده‌اش که دور از زندان زندگی می‌کنند، به دلیل دوری مسافت، برای ملاقات با او با چالش‌های مهمی روبرو هستند.
پُرکار در دوران حبس خود بارها از سوی مقامات ایرانی تحت فشار قرار گرفته است تا علناً عقاید سیاسی خود را محکوم کند و در اعترافات تلویزیونی شرکت کند. هر بار قاطعانه امتناع کرده است. محرومیت مداوم از درمان پزشکی بخشی از الگوی گسترده تر سوء استفاده و بی توجهی سیستماتیک است که زندانیان سیاسی در ایران با آن مواجه هستند.
