حجت علیزادگان، زندانی سیاسی ۵۸ ساله که از سال ۱۴۰۳ به اتهام «هواداری از سازمان مجاهدین خلق» در زندان مرکزی یزد محبوس است، در پی تشدید بیماری ریوی خود، با بحران جدی جسمی روبهرو شده و مسئولان زندان، با هماهنگی نهادهای امنیتی، او را از دریافت خدمات درمانی محروم کردهاند.
بر اساس اطلاعات بهدستآمده از منابع مطلع، علیزادگان به بیماری شدید تنفسی مبتلا است و نیاز فوری به تجهیزات پزشکی از جمله دستگاه تنفس و داروهای تخصصی دارد. با اینحال، مسئولان زندان نهتنها از اعزام وی به مراکز درمانی تخصصی ممانعت کردهاند، بلکه حتی اجازه مراجعه به بهداری زندان یا ویزیت توسط پزشک متخصص را نیز صادر نکردهاند.
این وضعیت در حالی است که محرومیت یک زندانی از درمان مناسب، مطابق با استانداردهای بینالمللی، مصداق شکنجه و رفتار بیرحمانه محسوب میشود. چنین رفتاری، جان حجت علیزادگان را در معرض خطر جدی قرار داده و موجبات نگرانی شدید خانواده و نهادهای حقوق بشری را فراهم آورده است.
نقض اصل تفکیک جرائم؛ فشاری مضاعف بر زندانی سیاسی
علاوه بر بیتوجهی به وضعیت درمانی، مقامات زندان یزد با نقض اصل بنیادین تفکیک جرائم، حجت علیزادگان را به بند زندانیان جرائم عمومی منتقل کردهاند. وی بیش از هفت ماه است که در کنار زندانیان غیرسیاسی نگهداری میشود؛ اقدامی که بر خلاف اصول حقوق بشری و حتی آییننامه داخلی سازمان زندانهای کشور است و به تشدید فشارهای روحی و جسمی بر این زندانی دامن زده است.
بازداشت بدون دادرسی عادلانه
حجت علیزادگان در سال ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد و از زمان انتقال به زندان یزد، بدون دسترسی به وکیل انتخابی و بدون طی روند دادرسی منصفانه در بازداشت بهسر میبرد. این موارد، همگی نشانههایی از نقض حقوق اولیه انسانی، از جمله حق برخورداری از درمان، دادرسی عادلانه و مصونیت از رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز است.