در ادامه موج فزاینده اعدامها در ایران، دو زندانی دیگر در زندانهای کرمان و سبزوار به دار آویخته شدند.
بامداد دوشنبه ۳۰ تیرماه ۱۴۰۴، محمد امین حبیبی، زندانی اهل خاش، در زندان شهاب کرمان اعدام شد. وی پیشتر به اتهامهای مرتبط با مواد مخدر و قتل یک مأمور انتظامی به اعدام محکوم شده بود. منابع مطلع تأکید دارند که روند رسیدگی قضایی در پرونده او با ابهامات متعدد همراه بوده و از دسترسی کافی به وکیل و حق دادرسی عادلانه محروم بوده است.
اعدام علی جغتایی در سبزوار
همچنین، سحرگاه سهشنبه ۲۴ خردادماه ۱۴۰۴، علی جغتایی در زندان سبزوار اعدام شد. وی نیز به اتهام مربوط به جرایم مواد مخدر بازداشت و سپس به اعدام محکوم شده بود. اعدامهای مرتبط با مواد مخدر در ایران با انتقادات بینالمللی مواجه است، چرا که این مجازات برخلاف معیارهای بینالمللی حقوق بشر، برای جرایمی اعمال میشود که تحت عنوان «جدیترین جرائم» شناخته نمیشوند.