برچسب: اعدام در ایران

اعدام در ایران – اعدام نوعی مجازات است که به وسیله آن جان مجرم گرفته می شود، به همین دلیل به آن اشد مجازات هم می گویند. در ایران که حکومت مذهبی بر مبنای ولایت فقیه حاکم است، این کیفر برای محاربه (درجه ای از مخالفت سیاسی با حکومت)، قتل، تجاوز، آزار جنسی کودکان، لواط، قاچاق مواد مخدر، سرقت مسلحانه، آدم ربایی و … در نظر گرفته شده است.
رژیم جمهوری اسلامی ایران به نسبت جمعیت دارای رتبه اول اعدام در جهان است و همچنین دارای بالاترین اعدامهای سیاسی در جهان می باشد و از زمان به دست گرفتن قدرت در سال ۱۳۵۷، هزاران مخالف سیاسی و زندانیان عادی را شکنجه و اعدام کرده است.
بیشتر اعدامها در ایران در دادگاههای چند دقیقه ای و با چند
سوال از متهم و بدون امکان دفاع از خود انجام شده است.
صادق خلخالی مسئول اعدام بیش از ۸۰۰۰ زن و مرد از جمله کردهای ایران می باشد. وی در مصاحبه ای با روزنامه فیگارو فرانسه گفته بود که اگر اعدام شدگان زنده شوند من مجددا به آنها حکم اعدام می دهم.
در طی این سالیان که روی کار آمدن جمهوری اسلامی می گذرد، افراد بسیاری از اقلیتهای قومی و مذهبی اعدام شده اند از جمله صدها کرد ایرانی در سال ۱۳۶۰ به دستور مستقیم خمینی اعدام شدند.
از زمان روی کار آمدن جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۷ نیز حداقل ۲۰۲ بهایی به جرم اعتقادات خود اعدام شده اند؛ از جمله مونا محمودنژاد ۱۸ ساله که در سال ۶۲ به همراه ۹ زن دیگر در شیراز به دار آویخته شدند.
از سال ۱۳۶۱ تا سال ۱۳۶۵ بیش از ۱۱۰۰۰ زندانی سیاسی و عقیدتی در زندانهای ایران به شیوه تیرباران یا زیر شکنجه جان خود را از دست دادند.
در تابستان سال ۱۳۶۷ رژیم حدود ۳۰ هزار زندانی سیاسی را در زندان های سراسر ایران اعدام کرد. این کشتار بر اساس فتوای خمینی انجام گرفت. کسانی که در قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ دست داشتند، هنوز هم دارای مناسب حکومتی می باشند؛ از جمله ابراهیم رئیسی که رئیس قوه قضاییه می باشد.
آیت الله منتظری که به عنوان جانشین خمینی انتخاب شده بود قتل عام سال ۶۷ را بزرگترین جنایت در جمهوری اسلامی خواند و گفت که تاریخ ما را محکوم خواهد کرد.
همچنین باید تاکید کرد که در جمهوری اسلامی ایران اعدام کودکان مجرم که در زمان ارتکاب جرم زیر ۱۸ سال سن دارند، صورت می گیرد؛ در حالیکه بر اساس ماده ۳۷ کنوانسیون حقوق کودک هیچ کشوری حق اعدام کودکان زیر ۱۸ سال را ندارد «بند اول ماده ۳۷ کنوانسیون حقوق کودک: هیچ کودکی نباید تحت شکنجه یا سایر رفتارهای بی رحمانه و غیرانسانی یا مغایر با شئون انسانی قرار گیرد. مجازات اعدام و یا حبس ابد بدون امکان بخشودگی را نمی توان در مورد کودکان زیر ۱۸ سال اعمال کرد.» و جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۷۰ کنوانسون بین المللی حقوق کودکان را امضاء کرده است.