مقدمه
در ماه جولاي با موضوعات مختلف و زيادي به لحاظ نقض حقوق بشر مواجه بوديم اما به دو موضوع از اصليترين سرتيترهاي اين ماه ميتوان اشاره كرد. يكي موج اعدامهاي روز افزون و ديگري دعوت و حضور 45 سفير خارجي توسط سازمان زندانهاي ايران و نهاد هاي حقوق بشر اسلامي به زندان اوين ميباشد.
موج فزآينده اعدام ها در ايران در ماه جولاي:
در دورانی که حرکت به سوی لغو مجازات اعدام در سراسر جهان رو به گسترش است، تمایز جمهوری اسلامی ایران در تعداد زیاد اعدام هایی است که در شرایطی آشکارا ناقضِ موازین بین المللی حقوق بشر انجام می پذیرد. بنا به گزارش عفو بين الملل، ۵۵ درصد اعدام‌های جهان در ایران انجام شده است. در سال ۲۰۱۶ دست‌کم ۵۶۷ نفر در ایران اعدام شدند. طی شش ماه نخست سال 2017 اعدامهاي ثبت شده توسط حکومت ایران به 238 نفر بالغ گردید.که 12 مورد آن در ملاعام اجرا شده است و در میان آنان،7 تن زن و 3 تن دیگر حين بازداشت زير 18 سال بودند.. از اين تعداد اعدام 12 مورد در ملاعام اجرا شده است.
اما متاسفانه در اين ماه با موج فزاینده اعدامها مواجه بوديم به نحوي كه طي اين ماه 103 اعدام صورت گرفته است در حالي كه تنها 7اعدام در سايتهاي حكومتي ايران به ثبت رسيده است.
اين اعدام ها نقض معاهده بين‌المللی حقوق مدنی و سياسی میباشد. ایران از سال 1975 عضو میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است. به موجب بند ٢ ماده ٦ این میثاق که در باره ی حق زندگی است: «در کشورهائی که مجازات اعدام لغو نشده ، صدور حکم اعدم جایز نیست مگر در مورد مهم ترین جنایات طبق قانون لازم الاجرا در زمان ارتکاب جنایت …»
حكومت ايران ناتوان از مقابله با نارضايتي هاي فزاينده عمومي و انزواي بيسابقه بين المللي و تشديد تضادهاي دروني اش هيچ چاره اي جز توسل به اعدام نيافته است.
ماجراي بازديد سفراي خارجي از زندان اوين و حقيقت پنهان شده
تحت فشار روز افزون اعتراضات علیه وضعیت حقوق بشر در ایران، دولت ایران سفیران 50 کشور خارجی را برای بازدید از زندان بدنام اوین در تهران در تاریخ 5 ژوئیه 2017 به صحنه آورد تا قضاوت کنند که دولت چگونه با زندانیان رفتار می کند. پیش از این بازدید، برخی از زندانیان نیز برای ایجاد یک فضاي غير واقعي از شرایط زندگی انسانی در زندان، به آن جا منتقل شدند. دیوارها تازه رنگ آمیزی شده بودند و به زندانيان باقيمانده نيز هشدار داده شده بود كه به ديپلماتها نزديك نشوند.
بسياري از مناطق زندان براي بازديد نمايندگان خارجي محدود شده بود. آنها تنها دسترسی به بخش کوچکی از ساختمان ها در بند 4 و 7 را فراهم کرده بودند، جايي كه اغلب زندانیان ثروتمند با جرائم مالي در آن محبوس بودند.
يك روز قبل از اين نمايش جواد لاریجانی، یکی از مقامات حقوق بشر رژیم ایران ادعا كرده بود که هیچ زندانی سیاسی در ایران وجود ندارد.
ديدار ديپلماتهاي خارجي از زندان اوين به طور گسترده مورد استقبال رسانه هاي دولتي قرار گرفت و اين رسانه ها با پمپاژ گزارشاتي مبني بر اينكه بزرگترين زندان ايران به شرايط بسيار پيشرفته اي ارتقاء پيدا كرده است، پر شده بودند.
با اين حال اين نمايش به سرعت توسط زندانيان، مردان و زناني كه روزانه در اين زندان بدنام در شرايط بسيار دشوار تحت شكنجه و رفتارهاي غير انساني هستند، افشا شد.
تعدادی از زندانیان سیاسی و زندانیان عقيدتي، نامه هایی را به سفیرانی که اخیرا از زندان اوین بازدید کرده اند، فرستاده و در مورد موضوعاتی که توسط مقامات رژیم ایران در طی سفر آنها پنهان شده بودند نوشتند.
سفر گروهی از دیپلمات های خارجی از زندان اوين بدون هیچ سازمان حقوق بشری و یا کارشناس همراه با آنها، تنها تلاشي برای مقابله با انتقادات رو به رشد بین المللی از نقض حقوق بشر در ایران، به ویژه در زندان های آن بود.
این گزارش تلاش دارد تا گوشه اي از حقیقت درباره وضعیت اسفناك حقوق بشر در ایران را روشن کند.
