بنی آدم اعضای یکدیگرند // که در آفرینش زیک گوهرند
چو عضوی بدرد آورد روزگار // دگر عضوها را نماند قراد
این شعر بسیار پرمعنی سعدی؛ شاعر بلند آوازه میهن‌مان، که دردمند شدن انسانها به دلیل گرفتاریهای انسانهای دیگر را، به خوبی به تصویر کشیده، زینت‌بخش درهای ورودی سازمانهای حقوق بشر در بسیاری از کشورهاست.
اما ببینیم در حاکمیت فعلی کشور زادگاه سعدی، انسانهایی که در ۲۱آبان ۹۶گرفتار زلزله در استان کرمانشاه شدند، در چه وضعیتی هستند؟
از اوایل بهمن ماه اخبار جان باختن کودکان در اثر «سرمازدگی» در روستاها و شهر سرپل ذهاب، در رسانه‌های مختلف منتشر شد. از جمله یک دختر معلول ۱۷ساله بنام نوشین محمدی در سرپل ذهاب همچنین یک کودک یک و نیم ساله بنام ماتیار شماعی، در اوایل دیماه یعنی بیش از یکماه قبل، در نتیجه سرما در همین منطقه جان خود را از دست دادند. روز هفتم بهمن ماه، روزنامه شرق و سایت تابناک حکومتی دستکم از مرگ سه کودک دیگر خبر دادند. این روزنامه به نقل از یک عضو شورای شهر تهران نوشت تا کنون مرگ ۵ کودک تأیید شده است.
در حالی که مقامات استان و مقامات کشور از سرمای استان کرمانشاه به ویژه در مناطق کوهستانی بسیار شدید که در پیش است کاملا اطلاع داشتند. همچنین مقامات در حالی که دیده بودند و میدانستند که زلزله 7.3 ریشتری چه خرابیهایی به بار آورده و در برخی مناطق حتی صد در صد خانه‌ها ویران شده بود. اما واقعیت بسیار تلخ و دردناک این است که هیچ اقدامی برای پیشگیری از بروز فاجعه که کاملا قابل پیشگیری بود، به عمل نیاوردند. حتی کانکسهای که داده بودند، به دلیل این که بسیار کم بود، دردی از اکثریت مردم را دوا نکرد. روزنامه شرق در هفتم بهمن نوشت: « هنوز ۵۰ درصد مردم سرپل ذهاب در چادر زندگی می‌کنند». یکی از قربانیان این سرما، کودکی بنام محمد است. پدر این کودک بنام عبدالله صیفوری می‌گوید من مدتی قبل کانکس خواستم «اما با پاسخ منفی روبرو شدم و گفتند افراد دیگری در اولویت است»
پرده پوشیهای مسؤلین امر :
اسماعیل رمضانی مدیر روابط عمومی هلال احمر که علی القاعده باید نیازهای ضروری اینگونه افراد بلا دیده را تأمین کند در مصاحبه‌ای گفت مرگ کودکان بر اثر سرما را «نه تأیید و نه تکذیب میکند». البته استانداری کرمانشاه بالکل منکر مرگ کودکان در اثر سرما شد. در حالی که اسامی قربانیان در همه جا نوشته شده است. حتی به نوشته‌ی «ایران آنلاین» روز ۴بهمن نماینده پاوه، جوانرود در مجلس اعلام کرد که از زمان شروع سرما در مناطق زلزله تاکنون چند نفر به علت نبود تجهیزات گرمایشی و زندگی در چادر بر اثر سرمازدگی جان باخته‌اند» جالب است که روزنامه عصر ایران در ۴بهمن نوشت: فرماندار اورامانات کرمانشاه فوت سه نفر بر اثر سرما را تکذیب کرده و معتقد است که آنها در آتش سوزی جان خود را از دست داده‌اند. ملاحظه می‌شود عوض این که مسؤلین امر دردی از مردم را درمان کنند، با این گونه حرف زدنها مردم را تحقیر می‌کنند و روی زخم مردم بی‌پناه نمک می‌پاشند. در حالی که دولت باید پاسخ بدهد که چرا بودجه رسیدگی به زلزله زدگان را به سپاه پاسداران داد؟ مگر سپاه پاسداران به کسی حساب میدهد که این بودجه را به جای زلزله زدگان در کجا خرج کرد؟ چرا نگذاشتند مردم ایران کمکهای خودشان را مستقیما به زلزله زدگان بدهند؟ تا مردم ایران شاهد مرگهای دلخراش بچه‌ها و پرپر شدن روزانه آنها نباشند؟
روزنامه اعتماد روز ۱۸ آذر از قول نمایندگان مجلس نوشت در این استان فقط 10 درصد کانکسهای مورد نیاز مستقر شده است. در همان رور خبرگزاری ایسنا از قول نماینده خامنه‌ای نوشت که زلزله‌زدگان شدیدا به کانکس نیاز دارند. بیش از ۳۲ هزار واحد مسکونی از بین رفته و تامین کانکس در زمانی کوتاه امکان پذیر نخواهد بود. او می‌گوید مردم تاکنون بیش از ۲۰۰۰کانکس را اهدا کرده اند. اما همین کانکسهای اهدایی مردم هم در آمار و ارقام به حساب کمک های سپاه پاسداران ریخته می‌شود .
نتیجه اینکه مردمی که سرپناه خود را در زلزله از دست داده‌اند کماکان باید با اندوه از دست رفتن عزیزان خود دست به گریبان بوده وهروز صدای شیون مادری از چادرهای پربرف شنیده شود.
خبرهای ما را دراین کانال تلگرام دنبال کنید:
