آنان ضمن غیر قانونی خواندن این انتقال گفته اند «اساسا طبق قانون هیچ کس نمیتواند انتقال یک زندانی به زندان دیگر را مطلبه و هیچ مقام قضایی نمیتواند بنا به درخواست یک یا چند نفر چنین حکمی صادر نماید. برفرض هم چنین شکایتها و درخواستهایی علیه ما مطرح شده باشد میبایست از طریق قانونی پیگیری می شد و دستورات صدور حکم اجرا میشد. درحالی که هنوز اتهامی به ما تفهیم نشده و دادگاهی تشکیل نشده و همچنین حکمی نیز صادر نشده است.»
لازم به ذکر است که روز چهارشنبه ۴بهمن۱۳۹۶، زندانیان سیاسی آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ضمن ضرب و شتم توسط ۵ مامور سپاه بدون هیچ دلیل قانونی و قانع کننده ای به زندان قرچک ورامین منتقل شدند.
متن کامل فایل صوتی آتنا دائمی و گلرخ ایرایی در رابطه با انتقالشان به زندان قرچک
ما در قرنطینه زندان قرچک ورامین در مجاورت بندهای ۱۰۸۹زندانی با انواع و اقسام جرائم ما خاک پای تمامی این زندانی هستیم که با هر جرمی تاوان بی عدالتی ها میپردازند.
ما در اینجاییم در کنار این عزیزان اما معترض نقض قانون تفکیک جرائم، روز چهارشنبه ۴بهمن با ضرب و شتم توسط ماموران مزدور جهموری اسلامی سپاه به این زندان به این گوشه متروکه فراموش شده منتقل شدیم بدون هیچ توضیح و توجیه قانونی.
خانواده هایمان روز شنبه به دفتر دادیار حاج مرادی رفته تا پیگیر موضوع قانونی این عمل وحشیانه شوند تنها چیزی که به آنها به دروغ گفته شد این بود که از ۱۶ نفر از زندانی بند زنان و همچنین پرسنل بند زنان و پاسیار های نیروی انتظامی بند و تک تک مسئولین بند زندان از چهارمحالی تا تک تک راننده های زندان از ما شکایت کرده و عنوان کرده اند که از دست ما خسته اند و درخواست انتقال ما به زندان قرچک را تحویل ایشان داده اند.
این مقام ظالم گفته بود از یکسال پیش رؤسا زندان و پرسنل آن این درخواست را ارائه داده بودند، اما در آخر چیزی که باعث تصمیم قطعی و امضا حاج مرادی پای نامه انتقال ما به زندان قرچک بوده امضا تک تک زندانیان بند نسوان اوین علیه ما بوده، حال تا جایی که ما مطلع هستیم حتی دوستان ما در بند زنان اوین از این انتقال عصبانی هستند و مراتب اعتراض خود را تحویل حاج مرادی داده اند و تا مرض تحصن تا دفتر بند پیش رفته اند
در خصوص رؤسای زندان چنانچه ادعا کرده اند از ما و مبارزات ما خسته شده اند هرچند که این باعث افتخار ماست اما ما در همان روز چهارشنبه به هنگام انتقال به قرچک شاهد تمرد ماموران پاسیار مراقبین بند زنان از دستورات ماموران سپاه بودیم و چندین بار اعتراف کردند این دو نفر برای ما قابل احترام بوده و هرگز آنها را مورد ضرب و شتم قرار نمیدهیم و تا زمانی که خودشان نخواهند حتی دستبند به آنها نمی زنیم، به هنگام حمله مزدوران سپاه و مروی رئیس حفاظت این زنان حائلی بین ما و آقایان ایجاد کردند و حتی خودشان مورد ضرب و شتم قرار گرفتند تا مبادا دست و لگدی اصابت کند به جان ما هرچند که ناموفق بودند. حتی شنیدیم فریاد سرگرد رفیعی را که میگفت حق قانونی آنهاست که بداند به کجا و چرا می روند.
اما چیزی که مهم می باشد اساسا طبق قانون هیچ کس نمیتواند انتقال یک زندانی به زندان دیگر را مطلبه و هیچ مقام قضایی نمیتواند بنا به درخواست یک یا چند نفر چنین حکمی صادر نماید. برفرض هم چنین شکایتها و درخواستهایی علیه ما مطرح شده باشد میبایست از طریق قانونی پیگیری می شد و دستورات صدور حکم اجرا میشد. درحالی که هنوز اتهامی به ما تفهیم نشده و دادگاهی تشکیل نشده و همچنین حکمی نیز صادر نشده است.
نکته قابل توجه دیگر این است که در حال حاضر عنوان شده که به درخواست زندانیان رسیدگی شده است که ما به قرچک منتقل شویم . حال سوال این است چرا به درخواست این زندانیان مبنی بر آزادی نازنین زاغری به خاطر کودک خردسالش گیسو و دیگر زندانیان رسیدگی نشد؟
چرا به درخواست های دیگر زندانیان مبنی بر حق مرخصی، آزادی مشروط و تلفن و ….. رسیدگی نمیشود؟
در پایان اعلام میداریم که ما همچنان منتظر پاسخ قانونی و قانع کننده از سوی مسئولین بابت این انتقال غیر قانونی و بازگشت مان به اوین هستیم
آتنا دائمی و گلرخ ایرایی
۸بهمن ۹۶