کاربران فضای مجازی طی چند هفته گذشته خبرهای تکان دهنده‌ای را در مورد مرگ مشکوک افرادی که در اعتراضات سراسری آبان دستگیر شده و یا مفقود شده‌اند، به اشتراک گذاشته و در اکثر موارد بعد از مدتی پیکر جانباخته در مکانی پیدا شده است.
گزارش ها همچنین حاکی از آن است که برخی از زندانیان در زندان تحت فشار و شکنجه‌های وحشیانه جان خود را از دست داده‌اند و برخی دیگر توسط حکومت ناپدید شده و اثری از آنها نیست.
در یکی از پرونده‌های اخیر، در تاریخ چهارشنبه ۱۱ دی ۹۸ به خانواده بهزاد تکیه، یکی از معترض زخمی که در اعتراضات سراسری آبان در بیمارستان در شهریار تهران دستگیر شده بود، گفته شد که پسرشان در زندان خودکشی کرده است.
این پرونده یادآور مرگ دو معترض دیگر، وحید حیدری و سینا قنبری است که در اعتراضات سراسری سال ۱۳۹۶ دستگیر شده بودند و مقامات زندان گفتند که آنها در زندان خودکشی کرده‌اند. مرگ آنها خشم مردم را برانگیخت.
اخیراً، حامد نظری، فعال سابق دانشجویی، که همچنین در جریان اعتراضات سراسری آبان دستگیر شد، ۲۴ ساعت پس از آزادی در اثر سکته قلبی درگذشت. افراد نزدیک به وی گفتند که او مشکلات قلبی نداشته و خودش بعد از آزادی گفته بود که در حین بازداشت به وی موادی تزریق کردند.
یکی دیگر از معترضین بازداشتی ، قاسم باوی، که او هم در جریان اعتراضات آبان ماه در شهر اهواز دستگیر شده بود، خودکشی کرد و در تاریخ جمعه ۲۲ آذر درگذشت. گزارش ها حاکی از آن است که این معترض ۴۵ ساله در حین بازداشت به شدت شکنجه شده بود. شاهدان عینی می‌گویند که قاسم دچار کابوسهای شبانه شده بود و به طور دائم صدای شکنجه در بازداشتگاه و ضرب و شتم و فریادهای کودکان و زنان بازداشتی را به یاد می‌آورد و میگفت که او این صداها را درون سلول به طور مداوم می‌شنید اما به علت تاریکی مکان چیزی یا کسی را نمی‌دید. او بدلیل مشکلات روانی ناشی از شکنجه خودکشی کرد.
در یک مورد دیگر در تاریخ یکشنبه ۲۴ آذر، بدن شکنجه شده ارشاد رحمانیان، جوان ۲۸ ساله‌ای که در روز یکشنبه ۲۶ آبان دستگیر شده بود، در آبهای سد گاران در نزدیکی مریوان کشف شد.
شاهدان عینی گفتند که نشانه‌های شکنجه بر روی بدن این مرد جوان مشهود بود.
ماموران امنیتی و اطلاعاتی خانواده وی را تحت فشار قرار دادند كه بگویند رحمانیان با پرتاب خود در سد اقدام به خودكشی كرده است.
پیش از این نیز، گزارش‌هایی مبنی بر کشف پنج جسد در سدی در غرب شهر سنندج منتشر شده بود.
چندین گزارش از زندانهای سراسر کشور منتشر شده که در آن استفاده بی رحمانه از شکنجه علیه معترضین بازداشتی توسط رژیم، از جمله سوء استفاده جنسی از خردسالان را افشا کرده است.
تعداد معدودی از افرادی که با دادن وثیقه‌های سنگین آزاد شده‌اند نیز دارای آثار شکنجه بر بدنشان هستند. آنها تهدید شده‌اند که در صورت افشای آنچه در زندان بر آنها گذشته است باید مجازاتهای سنگینی را متحمل شوند.
