مانیتورینگ حقوق بشر ایران در گزارش سالانه خود تلاش کرده است که نمای کلی از وضعیت حقوق بشر در ایران را ارائه بدهد. از آنجا که قضاییه ایران در سال ۲۰۲۳ از اعدام به عنوان بی رحمانه ترین و غیر انسانی ترین شکل مجازات به شکل گسترده به کار گرفته است، بنابراین بخشی از گزارش سالانه ۲۰۲۳ روی اعدامها متمرکز است و بخش دیگر این گزارش، به تحقیق بر روی سرکوب معترضان اعتراضات سراسری ۲۰۲۲-۲۰۲۳ پرداخته است .
رژیم ایران برای مهار اعتراضات سراسری در سال ۲۰۲۳، معترضان را هدف خود قرار داده و با صدور احکام اعدام و همینطور احکام سنگین و نا عادلانه و به کارگیری شکنجه های وحشیانه تلاش کرده است که صدای هر معترضی را خفه کند.سیاست «ایجاد ترس با استفاده از مجازاتهای سنگین و صدور احکام اعدام » به سیاست رسمی قضائیه ایران تبدیل شده است و در این رابطه از پشتیبانی کامل ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس جمهور وقت برخوردار است . به ویژه که رئیسی، تجربه عضو هیئت مرگ در قتل عام تابستان ۶۷ را به همراه دارد.
اعدامها:
مجازات اعدام، یکی از سنگین‌ترین مجازاتهای بشری است که در بیش از ۱۷۰ کشور دنیا به‌کلی لغو شده یا به شدت محدود شده است، تنها ۳۰ کشور هست که از مجازات اعدام همچنان استفاده میکنند و رژیم ایران همواره در صدر این کشورها قرار دارد. یولیا دوکرو، معاون دبیرکل سازمان عفو بین‌الملل در آلمان، در رابطه با اعدامها در ایران می گوید: «رهبر ایران مسئول ۶۵ درصد از اعدام‌هایی است که سال گذشته در سراسر جهان انجام شده‌اند.» منتقدان اعدامها در ایران معتقدند که حکومت ایران از اعدام، به عنوان ابزاری برای سرکوب مخالفان وایجاد ترس و وحشت در جامعه استفاده میکند. بسیاری از فعالان حقوق بشر و سازمانهای بین‌المللی، اعدام را غیرانسانی‌ترین و تحقیرآمیزترین شکل مجازات می‌دانند. با این همه در سال ۲۰۲۳ آمار اعدام در ایران به ۸۵۰نفر رسید. این در حالی است که رژیم ایران در سال گذشته ۵۷۸ اعدام داشته است و قضاییه ایران تنها در یک سال ، اجرای احکام اعدام را ۴۵درصد افزایش داده است و سال ۲۰۲۳ آمار آعدامها به ۸۵۰ نفر رسید. در این گزارش سال قصد داریم که اعدامها در ایران را در رسته های زیر کاوش کنیم.
• اعدام زندانیان سیاسی
• اعدام زندانیان عادی
• اعدام کودکان زیر ۱۸ سال
• اعدام زنان
• اعدامهای مخفیانه و اعدامهای رسانه یی شده
اعدام زندانیان سیاسی
در سال ۲۰۲۳، تعداد اعدام زندانیان سیاسی در مقایسه با سال گذشته به طرز چشمگیری افزایش یافت و به ۲۰ نفر رسید. در میان اعدام شدگان سه نفر از معترضان آبان ۹۸ هم بودند. غلام رسول حیدری اولین معترض، اعتراضات آبان ۹۸ بود که در اول آذرماه ۱۴۰۲ اعدام شد به فاصله یک هفته بعد هانی شهبازی در سه شنبه ۷ آذر اعدام شد و دو روز بعد از آن، کامران رضایی در روز پنجشنبه ۹ آذر ۱۴۰۲ اعدام شد.
همچنین، علی صابرمطلق از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ بوده است که او را به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین بازداشت کرده بودند. در سحرگاه روز شنبه ۴ آذر ۱۴۰۲ به دلیل اتهامی که در سال ۱۳۶۰ به او منتسب بود حکم اعدامش اجرا شد.
ایوب کریمی و قاسم آبسته زندانیان عقیدتی کرد نیز در سال ۲۰۲۳ در میان اعدام شدگان بودند. قاسم آبسته زندانی عقیدتی کرد بعداز تحمل بیش از یک دهه حبس در روز ۱۴ آبان اعدام ۱۴۰۲ شد. و هم پرونده یی او ایوب کریمی پس از ۱۴ سال زندان در ۸ آذر ۱۴۰۲ اعدام شد. ۴ نفر از زندانیان سیاسی کرد را نیز در آخرین روزهای دسامبر ۲۰۲۳ به اتهام همکاری با اسرائیل با طناب دار ، اعدام کرد.
اعدام زندانیان عادی
در سال ۲۰۲۳، شمار اعدام زندانیان عادی به ۸۳۰ نفر رسید. در بین جرائم زندانیان عادی، اعدام زندانیان مواد مخدر نسبت به سال گذشته چندین برابر شده است. زندانیان مرتبط به جرائم مواد مخدر اغلب از حاشیه شهرها می باشند و از اقشار فقیر جامعه محسوب میشوند که در یک روند دادرسی ناعادلانه به اعدام محکوم میشوند. در حالیکه جرائم مرتبط با مواد مخدر، طبق قوانین بین‌المللی هرگز نباید مشمول مجازات اعدام شوند. این در حالیست که در آخرین روزهای ماه دسامبر یک فایل ویدئویی در روز چهارشنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۲ منتشر شد که در آن یحیی ابراهیمی، نماینده شهرستان دلفان در مجلس رژیم گفت: «حدود هزار تا دو هزار نفر از جوانان این شهرستان به جرم فروش مواد مخدر حکم اعدام گرفته‌اند» و « در مرحله اجرای احکام هستند. وجود این میزان از حکم اعدام در یک شهرستان کوچک و دریک جمعیت کم، یک فاجعه حقوق بشری است و این تنها عطف به شهرستان دلفان نیست و در تک به تک مناطق حاشیه یی ایران این طرح پیاده شده است و هزاران نفر در سرتاسر ایران را فقط به اتهام جرائم مواد مخدر برای اعدام آماده کرده هست و این یک جنایت هدفدار و از قبل طراحی شده هست.
اعدام کودکان زیر ۱۸ سال
رژیم ایران با وجود آنکه از سال ۱۹۹۳ به کنوانسیون جهانی حقوق کودک ملحق شده است، اما همچنان مفاد این کنوانسیون در مورد منع اعدام افرادی که زیر ۱۸ سال مرتکب جرم شده باشند را همچنان نقض میکند. قضاییه ایران در سال ۲۰۲۳ پنج زندانی زیر ۱۸ سال را اعدام کرد.
حمیدرضا آذری ۱۷ ساله روز جمعه ۳ آذر ۱۴۰۲در زندان سبزوار به دار آویخته شد. یک نوجوان بلوچ به‌نام عادل دامنی که هنگام دستگیری زیر ۱۸ سال داشت در زندان چابهار اعدام شدند. عادل دامنی در هنگام ارتکاب جرم انتصابی ۱۶ سال داشت. و همینطور حمید بخشایش که در هنگام ارتکاب جرم تنها ۱۶ سال داشت در ۲۲ آذر ۱۴۰۲ حکم اعدامش به اجرا درآمد. این زندانی پس از ۱۵ سال زندان، حکم وی به اجرا در آمد . او از سال ۸۷ با اتهام «قتل عمد» به قصاص نفس (اعدام) محکوم شده بود.
چهارمین نوجوان، یوسف میرزاوند ۲۲ ساله در پنجم دی ماه ۱۴۰۲ اعدام شد، وی به اتهام قتل عمد در زندان قزوین اعدام شد. او در زمان بازداشت تنها ۱۶ سال داشت. پنجمین نوجوان علی نجفی، در تاریخ ۷ شهریور ۱۴۰۲ در زندان مرکزی خرم آباد اعدام شد. او در ۱۷ سالگی بازداشت شد و به اتهام «قتل عمد» به قصاص محکوم شده بود. ۹ بار به پای چوبه دار برده شده بود ولی قبل از اعدام به سلول خود بازگردانده شد.
اعدام زنان
بر اساس آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار مانیتورینگ حقوق بشر ایران از ابتدای سال جاری میلادی حکم اعدام ۲۵ زندانی زن در زندانهای رژیم ایران به اجرا درآمده است و نسبت به سال گذشته ۳۷ درصد رشد داشته است. ایران همچنان رکورد دار در اعدام زنان در سراسر جهان است.
در سال گذشته نیز ایران با اعدام دست کم ۱۶ زن در سال ۲۰۲۲ بزرگترین اعدام کننده زنان در جهان را به خود اختصاص داد. بر اساس گزارش عفو بین الملل در سال ۲۰۲۲، در مجموع ۲۴ زن در سراسر جهان اعدام شدند که ۱۶ نفر آن متعلق به ایران بوده است.
اعدامهای مخفیانه و اعدامهای رسانه یی شده
در سال ۲۰۲۳ حکم اعدام ۶۹۳ زندانی به صورت مخفیانه و در سکوت رسانه یی به اجرا در آمد و تنها حکم اعدام ۱۲۶ زندانی رسانه یی شده است یعنی تنها ۱۷ درصد اعدامها اعلام میشود و ۸۳ درصد اعدامها را رسانه های حکومتی بازتاب نمیدهند. اغلب اعدامها از طریق رسانه های مستقل و از طریق ارتباطات با داخل زندان بدست میاید. حکومت ایران اخبار اعدامها را در بایکوت و سانسور خبری میگذارد و به این ترتیب خود را برای عدم پاسخگویی به جامعه جهانی توجیه میکند.
همچنین حکومت ایران با سو استفاده از جنگ اسرائیل و حماس و توجه رسانه ها به وضعیت نوار غزه ، در سکوت رسانه یی اعدامها را تشدید کرده هست به طوریکه آمار اعدام به شکل فزاینده یی از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ افزایش پیدا کرده است و در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۳ دست به اعدام جمعی زد و ۱۰ زندانی را به طور همزمان و گروهی، در زندان قزل حصار کرج اعدام کرد.
اعتراضات سراسری ۲۰۲۲ – ۲۰۲۳
مانیتورینگ حقوق بشر ایران در گزارش سالانه خود میخواهد عملکرد رژیم ایران در برخورد با اعتراضات ۲۰۲۲- ۲۰۲۳ را مورد بازبینی قرار بدهد . آنچه که مشخص است حکومت ایران خود را در مهار اعتراضات ناتوان می دید به همین دلیل تلاش کرد که با ایجاد بحران بتواند به طور موقت و گذرا این اعتراضات را به کنترل خود در بیاورد. برای ایجاد همین بحرانها در سال ۲۰۲۳ دست به یک سری اقدامات سرکوب گرانه زد که به صورت محوری به آن پرداخته و در این بخش آورده ایم .
• اعدام معترضین
• قتل معترضین در زندان
• آسیب دیدگان چشمی
• مسمومیت زنجیره یی مدارس دخترانه
• آرمیتا گراوند قربانی قتل حکومتی
اعدام معترضین:
• رژیم ایران محسن شکاری،۲۳ ساله اولین معترض اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ رژیم ایران، در آخرین ماه از سال ۲۰۲۲ در ۷ دسامبر ۲۰۲۲ بدون هیچ گونه روند دادرسی به طور عجولانه یی اعدام کرد.
• پس از آن، تنها ۴ روز بعد یعنی در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۲ قضاییه ایران، حکم اعدام مجید رضا رهنورد دومین معترض را در ملا عام در مشهد به اجرا درآورد. مجیدرضا در ۲۸ آبان ۱۴۰۱ بازداشت شد و در یک روند قضایی شتابزده، ۲۱ روز بعد اعدام شد.
• تنها هفت روز از شروع سال نو ۲۰۲۳ نگذشته بود که قضاییه ایران سومین وچهارمین معترض اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ را بدون اطلاع خانواده ها و در سکوت خبری اعدام کرد. سحرگاه هفتم ژانویه ۲۰۲۳ حکم اعدام محمد مهدی کرمی ۲۲ ساله، قهرمان ورزشی در رشته کاراته که دارای چندین مدال قهرمانی بود. به همراه سید محمد حسینی ۳۹ ساله،شهروند کرج تحت عنوان متهمان ردیف اول و دوم پرونده قتل یک بسیجی به اجرا درآمد.در هنگام اعدام، محمد مهدی کرمی در اعتصاب غذا بود که به طناب دار آویخته شد.
• درسحرگاه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ قضاییه ایران، سه تن از معترضان را تحت عنوان متهمان خانه اصفهان، اعدام کرد. صالح میرهاشمی، قهرمان کاراته و مربی بدنسازی ۳۶ ساله و اهل اصفهان بود. مجید کاظمی ۳۰ ساله و متولد ۱۳۷۱، شهروند اصفهانی که اصالتا لر بود و کارگاه صنایع دستی داشت. و سعید یعقوبی ۳۷ ساله اهل اصفهان که، فرزند آخر خانواده بود واز مادر۸۱ ساله و پدر ۸۵ ساله اش مراقبت میکرد . این سه معترض درجریان اعتراضات سراسری، در روز ۳۰ آبان ۱۴۰۱ در شهر اصفهان بازداشت و به زیر شدیدترین شکنجه ها رفته و مجبور به اعتراف اجباری میشوند و براساس همین اعتراف اجباری، هر سه نفر به اعدام محکوم شدند که حکم اعدام آنها در می ۲۰۲۳ به اجرا درآمد.
• قضاییه ایران حکم اعدام هشتمین معترض اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ،میلاد زهره وند معترض ۲۱ ساله را در سحرگاه روز پنجشنبه دوم آذر ماه ۱۴۰۲ به اجرا درآورد، میلاد زهره وند با سناریوی ساختگی “قتل یک مامور اطلاعات سپاه پاسداران” در ملایر در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در زندان مرکزی همدان به طور مخفیانه اعدام شد.
به این ترتیب، ۶ معترض در سال ۲۰۲۳ به همراه دو معترضی که در دسامبر ۲۰۲۲ اعدام شده بودند. میتوان گفت که ۸ معترض فقط به جرم اعتراض، در یک روند دادرسی ناعادلانه به اعدام محکوم شده و با طناب دار اعدام شدند . این درحالی است که قضاییه ایران همچنان حکم اعدام معترضان را تایید میکند و به تازگی حکم اعدام مجاهد کورکور و رضا رسائی را تایید کرده است. و هر لحظه ممکن است با خبر اعدام این دو نفر روبه رو بشویم که به صورت مخفیانه اعدام شده اند.
قضاییه ایران در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ برای بیش از ۱۰۰ معترض، حکم اعدام صادر کرده بود که بعضی از آنها هنوز در بلا تکلیفی هستند و بعضی همچنان در زیر سایه حکم اعدام قرار گرفتند. از جمله، سامان یاسین بارها تحت شکنجه اعدام مصنوعی قرار گرفت. و در زندان در بلاتکلیفی به سر میبرد.
قتل معترضین در زندان :
زندانی سیاسی جواد روحی، شهروند ۳۵ ساله اهل آمل که در جریان اعتراضات سراسری، در ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی در نوشهر دستگیر شده و از سوی دادگاه انقلاب ساری به دوبار اعدام محکوم شده بود، درروز پنجشنبه ۹ شهریور برابر با ٣١ اوت ٢٠٢٣ در زندان نوشهر به طور بسیار مبهم و مشکوکی جان سپرد. برخی منابع مرگ این زندانی را ناشی از مسمومیت عنوان کرده‌اند، اخبار تاییدنشده‌ای از قتل وی نیز، دریافت شده است.
منابع محلی نیز، با اشاره به فشارها و شکنجه‌های قبلی جسمی و روانی جواد روحی، مرگ این معترض را قتل حکومتی و ناشی از “مسموم‌سازی” قلمداد کردند.
جواد روحی در زندان جان باخت اما شایعات گسترده ای وجود دارد مبنی بر اینکه مقامات زندان قبل از آزادی به زندانیان مقاوم آمپولهای کشنده تزریق می کنند که منجر به مرگ آنها در خارج از دیوار زندان میشود. این روش به آنها اجازه می‌دهد تا از مسئولیت مرگ معترض فرار کنند و در عین حال ترس را در افکار عمومی ایجاد کنند. معترضان دیگری نیز به طرز مشکوکی در خارج از زندان جان باختند. از جمله یلدا آقافضلی، مریم آروین، عرشیا امام‌قلی‌زاده و محسن جعفری راد. مشخص نیست که آیا مقامات زندان قبل از آزادی به آنها مواد مخدر کشنده می خورانند یا تزریق می کنند یا اینکه آنها به دلیل شکنجه هایی که در دوران بازداشت متحمل می شوند، دست به خودکشی می زنند.
آسیب دیدگان چشمی:
در جریان اعتراضات سراسری ۲۰۲۲-۲۰۲۳ در ایران، نیروهای نظامی سپاه، چشمان معترضان را در خیابان هدف گلوله ساچمه ای قرار می دادند. بیش از ۶۰۰ تن از معترضان با شلیک عامدانه نیروهای امنیتی، چشمهایشان آسیب‌دیده و یک یا دو چشم خود را از دست داده‌اند. با توجه به کثرت گزارش‌های مرتبط با شلیک هدفمند ماموران حکومتی به سر و صورت معترضان که منجر به نابینا شدن تعداد بسیاری از شهروندان شده است، مانتیورینگ حقوق بشر بعد از چندین ماه تحقیق ارزیابی میکند که این اقدام نهادهای امنیتی در سرکوب اعتراضات مردم «امری سیستماتیک» بوده است. همینطور در تاریخ ۴ آذر ۱۴۰۱،ده‌ها متخصص چشم درباره نابینا شدن معترضان با شلیک ساچمه از سوی ماموران حکومتی هشدار دادند.۱۴۰ پزشک متخصص چشم در نامه‌ای به رییس انجمن چشم‌پزشکی ایران اعلام کردند تعداد زیادی از شهروندان بر اثر اصابت ساچمه و پینت‌بال در جریان تلاش نیروهای حکومت برای سرکوب اعتراضات مردم ایران، بینایی یک یا هر دو چشم خود را از دست داده‌اند.
مسمومیت زنجیره یی مدارس دخترانه
مقامات حکومتی ایران تلاش کردند که با مسموم سازی دانش آموزان، یکی از بحرانهای خود را پیاده کنند و جو رعب و وحشت را بر جامعه مسلط کنند تا جلوی اعتراضات مردمی گرفته شود و دختران دانش‌آموز که در قیام جلودار بوده‌اند را به این صورت تنبیه کند.
اولین بار هنرستان نور در قم در تاریخ ۹ آذر ۱۴۰۱ هدف حمله شیمیایی قرار گرفت. بعد از گذشت سه ماه، حملات شیمیایی، رشد تصاعدی داشته است! به طوریکه در در روز دوشنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۱ به تمامی نقاط ایران رسیده بود. نقاط بسیار محرومی در سراسر ایران مورد حمله شیمیایی قرار گرفته اند که به سختی میتوان آنها را روی نقشه پیدا کرد. و در این شهرستانهای کوچک حتی امکانات احیای تنفسی برای این دانش آموزان وجود نداشت. مسمومیت دانش آموزان تا ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ ادامه یافت و با امتحانات و تعطیلات تابستانی به نظر میرسید که این بحران، به پایان رسیده استت اما در سال تحصیلی جدید هم سه مورد گزارش شده است.
• تاریخ ۱۵ مهر ۱۴۰۲ : گزارش‌هایی حاکی از مسمومیت دانش‌آموزان مدرسه دخترانه عاشورا در شهر قدس واقع در غرب استان تهران منتشر شد.
• ۸ آبان۱۴۰۲: شصت و هفت دانش‌آموز هنرستان دخترانه کوثر شهر زنجان به دلیل «مسمومیت » در بیمارستان بستری شدند.
• ۱۳ آبان ۱۴۰۲: ده‌ها تن از دانش‌آموزان مدرسه کوثر اهواز با علائم مسمومیت به بیمارستان منتقل شدند.
استفاده از گازهای ترکیبی! افراد عادی به این گازها دسترسی ندارند
محمدرضا هاشمیان، فوق‌تخصص بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان مسیح دانشوری در مصاحبه یی که با یک روزنامه محلی کرده است، درتاریخ ۱۴ اسفند ۱۴۰۱ میگوید« گاز منتشرشده N2 است یا همان نیتروژن، یا N2O که گاز مخصوص بیهوشی است. برخی دانش‌آموزان اعلام کردند موقع انتشار گاز، بوی تخم‌مرغ به مشام‌شان خورده که این بو در گازهای حاوی سولفور به مشام می‌رسد. در روزهای گذشته هم شنیده شد که دانش‌آموزان از بوی نارنگی گندیده یا وایتکس صحبت میکنند. هر کدام از این بوها نشان‌دهنده نوعی گاز است. اما آنچه به نظر می‌رسد این است که در این اتفاقات از گازهای ترکیبی برای مسمومیت استفاده شده و بسیار هوشمندانه در حال به‌کارگیری است».
او تاکید میکند که دسترسی به این گازها برای افراد عادی امکان‌پذیر نیست. هرچند برخی گازها برای بیهوشی یا لاپاراسکوپی استفاده میشوند، اما اینطور نیست که در دسترس عموم باشند.
به گفته او، در برخی گزارش‌ها افراد دچار بی‌حسی عضلانی یا فلج موقتی شده‌اند. به هر حال ماجرا جدی است و می‌تواند حتی تاثیرات شدیدتری مانند مشکلات کلیوی و ریوی ایجاد کند.
برخورد خشونت آمیز ماموران امنیتی با دانش آموزان مسموم شده
در تمامی مدارس ایران این احتمال میرود که مقامات حکومتی به مدیران مدرسه یک خط مشخص برای برخورد در برابر گاز گرفتگی داده اند. چرا که در اغلب مدارس، رفتار مشابهی از مدیران مدرسه دیده شده است و اینکه مانع از اطلاع رسانی و آمدن اورژانس به مدارس شده اند وامنیت دانش آموزان را به خطر انداخته اند.
آرمیتا گراوند قربانی قتل حکومتی
نیروهای حکومتی برای مهار اعتراضات سراسری و گسترش ترس و وحشت، از مدتها قبل، اقدام به استخدام۴۰۰ نیروی یگان حفاظت شهرداری با عنوان «حجاب بان» در متروی تهران کرده بود. وظیفه این نیروهای سرکوبگر هم تذکر لسانی و ممانعت از ورود بی حجاب ها به مترو بود. آرمیتاگراوند هم قربانی همین سیاست کثیف رژیم ایران برای مقابله با زنان و دختران ایران شد.
در روز یکشنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۲ یک دختر دانش آموز به نام آرمیتا گراوند،۱7 ساله و شهروند تهران به بهانه بدحجابی در مترو شهدای تهران مورد ضرب و شتم نیروهای امنیتی قرارگفت. شدت ضربات به قدری بوده که این دانش آموز به کما رفته است و به بیمارستان منتقل شد. در نهایت بعد از ۲۸ روز که این دختر نوجوان در کما بود، آرمیتا گراوند درروز شنبه ۶ آبان ۱۴۰۲ در بیمارستان فجر نیروهوایی تهران، جانش را از دست داد.
شاهدان عینی از جزییات حادثه آرمیتا گراوند، پرده برداشتند
یک شاهد عینی به گاردین گفته است: «که یک حجاب‌بان زن وقتی آرمیتا گراوند وارد واگن مترو شد، بر سر حجاب نداشتن، با آرمیتا مشاجره کرده است.» به گفته او: «زن چادری، فریاد زد: چرا حجاب نداری؟» آرمیتا جواب داد: آیا من به تو می‌گویم چرا روسری‌ات را درنمی‌آوری؟» بعد مشاجره آنها به خشونت کشیده شد و زن حجاب‌بان، به آرمیتا حمله کرد و به شدت او را هل داد. یک شاهد دیگر گفته: «آرمیتا حتی زمانی‌که نقش بر زمین شد، به هوش بود.» این شاهد عینی گفته: «همان زنی که آرمیتا را هل داد، پشت در آمبولانسی که او را راهی بیمارستان کرد، ایستاده بود.»
بر اساس گزارشات رسیده به مانیتورینگ حقوق بشر ایران، آرمیتا گراوند متولد ۱۳ فروردین ۱۳۸۵ بوده و اهل تهران و اصالتا اهل کرمانشاه می باشد. در روز ۹ مهر ۱۴۰۲ تنها به دلیل اینکه مقنعه سرش نبوده است مورد ضرب و شتم حجاب بانان قرار میگیرید و به کما می رود و بعد از ۲۸ روز جان میبازد.
فراخوان به مراجع مدافع حقوق بشر
مانیتورینگ حقوق بشر در پایان گزارش سالانه خود، از جامعه جهانی و به خصوص سازمان ملل و همچنین تمامی سازمانهای حقوق بشری میخواهد که اعدام معترضین در ایران را محکوم کرده و برای متوقف کردن اعدام در ایران اقدام فوری به عمل آورند. مانیتورینگ حقوق بشر همچنین خواهان توقف خشونت در ایران علیه زنان و خواهان تحقیقات مستقل بین‌المللی در رابطه با پرونده آرمیتا گراوند شد. مانیتورینگ حقوق بشر ایران خواهان بازدید هیات حقیقت یاب بین المللی از زندانهای علنی و مخفی رژیم ایران، به‌ويژه زندانهای وزارت اطلاعات و نيروی انتظامی و آزادی همه زندانیان بازداشتی اعتراضات ۲۰۲۲ شد.