مقدمه
سال ۲۰۱۹، در ایران با سرکوب گسترده آغاز شد. رژیم ایران با سرکوب گسترده نارضایتی‌های مردم از بحران‌‌های اقتصادی، اجتماعی پاسخ داد.
صدها تن از شهروندان معترض تنها به دلیل شرکت در اعتراضات مسالمت‌آمیز توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
سرکوب بی‌رحمانه علیه مدافعان حقوق بشر و همچنین برخورد شدید با زندانیان سیاسی نیز از نشانه های واضحی برای افزایش سرکوب در ایران است.
مدافعان حقوق بشر، وکلاء، روزنامه‌نگاران، کارگران، فعالان زنان، فرهنگیان و افلیت‌های قومی و مذهبی مورد آزار و اذیت و بازداشت قرار گرفته اند.
ایران از مجازات اعدام علیرغم انتقاد و محکومیت‌های بین المللی به طور متداول استفاده میکند. بنا به گزارش چندین نهاد بین المللی از جمله گزارشگران ویژه سازمان ملل در زمینه حقوق بشر در ایران و عفو بین الملل، ایران در تعداد اعدام‌های سرانه رکورددار است. ایران همچنین از لحاظ تعداد اعدام نوجوانان و کودکان مجرم در صدر جدول قرار دارد.
شکنجه و مجازات بدنی در زندانهای ایران همچنان ادامه دارد. بنا به گزارشات رسیده از داخل زندان، شکنجه و بدرفتاری‌های متداول از تجاوز، ضرب و شتم، اعدام‌های مصنوعی در زندانهای ایران به ویژه علیه مخالفین بسیار متداول است به نحوی حتی مرگ زندانیان در زیر شکنجه به یک امر عادی تبدیل شده است.
در پایان سال ۲۰۱۹، موجی از نارضایتی مردم به شکل اعتراضات سراسری و رادیکال علیه دولت در ۱۹۱ شهر گسترش پیدا کرد.
رژیم ایران اعتراضات سراسری نسبت به افزایش قیمت بنزین را به صورت گسترده سرکوب کرد و آمار مجروحین، دستگیرشدگان و یا کشته شدگان اعتراضات سراسری را مخفی نگه داشته است و از ارائه آمار دقیق طفره می‌رود.
مقامات ایران همچنین با قطع اینترنت ابعاد سرکوب اعتراضات سراسری را مخفی نگه‌داشته است.
مانیتورنیگ حقوق بشر ایران، براساس گزارشات رسیده آمار معترضین بازداشت‌شده از روز ۱۵ نوامبر، را بیش از ۱۲۰۰۰ نفر برآورد میکند و همچین کشته شدن ۱۵۰۰ نفر توسط نیروهای امنیتی دولتی و مجروح شدن ۴۰۰۰ نفر در جریان اعتراضات سراسری را تایید میکند.
براساس گزارش‌های دریافتی وضعیت بسیاری از مجروحین به دلیل جراحت شدید وخیم می‌باشد و شماری از آنان در همین وضعیت در بازداشت می‌باشند و از حق درمان محروم هستند.
گزارش سالانه مانیتورینگ حقوق را در زیر دنبال کنید.
