پویا قبادی بیستونی، زندانی سیاسی و مهندس برق اهل سنقر، یکی از چهره‌هایی است که در سال‌های اخیر به نمادی از مقاومت در برابر سرکوب‌های امنیتی جمهوری اسلامی تبدیل شده است. متولد ۱۳۷۱، قبادی بارها به دلیل فعالیت‌های سیاسی و عقیدتی‌اش بازداشت و شکنجه شده و هم‌اکنون با حکم اعدام مواجه است.
دستگیری و شکنجه در اوین
آخرین بازداشت پویا قبادی در تاریخ اول دی‌ماه ۱۴۰۲ رخ داد. او پس از بازداشت، مستقیماً به بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد؛ جایی که تحت شکنجه و بازجویی‌های سخت قرار گرفت. پس از این مرحله، وی به بند عمومی زندان اوین منتقل شد، اما خطر همچنان او را تهدید می‌کند.
محاکمه ناعادلانه و صدور حکم اعدام
پویا قبادی در کنار هفت زندانی سیاسی دیگر در یک پرونده مشترک، در تاریخ ۱۵ مهر ۱۴۰۳ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری محاکمه شد. این دادگاه به شکلی فشرده و با نقض گسترده اصول دادرسی عادلانه برگزار شد. نهایتاً در ۱۰ آذر ۱۴۰۳، وی به همراه پنج نفر دیگر – وحید بنی‌عامریان، بابک علیپور، سیدابوالحسن منتظر، سیدمحمد تقوی و علی‌اکبر دانشورکار – به اعدام و حبس محکوم شد.
اتهامات مطرح‌شده علیه قبادی شامل «اقدام علیه امنیت ملی از طریق عضویت و همکاری مؤثر با سازمان مجاهدین خلق ایران»، «تبلیغ علیه نظام»، «تخریب اموال دولتی» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» بوده است. این اتهامات که در بسیاری از پرونده‌های سیاسی تکرار می‌شوند، به زعم نهادهای حقوق بشری فاقد وجاهت قانونی روشن و مستندات معتبر هستند.
سابقه بازداشت‌های پیاپی
زندگی سیاسی پویا قبادی پیش از این نیز بارها تحت فشار قرار گرفته بود. در اردیبهشت ۱۳۹۷، او برای نخستین بار توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از ماه‌ها شکنجه به بند عمومی زندان اوین منتقل شد. او سپس در آبان ۱۳۹۸ به زندان تهران بزرگ انتقال یافت. در آذرماه ۱۴۰۰، به اتهام «محاربه» به ۱۰ سال حبس محکوم شد. این سابقه پیاپی بازداشت و محکومیت، نمایانگر برخورد امنیتی با منتقدان سیاسی و عقیدتی در ایران است.