مقدمه
نیروهای ضربت در شهرها – پیش از اعتراضات سراسری دی ماه ۱۳۹۶ اعتراضات در ایران در اغلب موارد در پایتخت متمرکز بود. اما از دیماه ۱۳۹۶ به بعد، اعتراضات در ایران به شهرستان ها و تا عمق محلات نیز گسترش یافت. آنچه که برآورد امنیتیاش از سوی نهادهای حکومتی، گستره ای به وسعت ۵۰۰ نقطه در کشور بود. (قاسم میرزایینیکو نماینده دماوند: “در اعتراضها به گرانی بنزین بیش از ۵۰۰ نقطه در کشور درگیر و ناآرام بودهاند و تعداد کشتهها نیز بیش از ۱۳۰ نفر هستند.”)
در برابر چنین موج عظیمی از نارضایتی، حکومت درصدد طرح های سرکوب بیشتر جهت مهار و خاموش کردن اعتراضات مردمی برآمد.
کرونولوژی
پس از وقوع اعتراضات سراسری در سال ۸۷، سپاه پاسداران، نیروی انتظامی و بسیج تصمیم به ایجاد گشت هایی با هدف برقراری امنیت در شهرها گرفتند.
اولین دور، در اردیبهشت ماه سال ۸۷، سپاه پاسداران از راهاندازی گشتهای امنیتی ۵ نفره در ۱۰۰۰نقطه از محلات شهری کشور خبر داد.
در آذرماه سال ۹۶ سپاه پاسداران اعلام کرد که گشت های محلات را در سراسر کشور راه اندازی می کند.
در ۱۹اردیبهشت ۹۸ فرمانده نیروی انتظامی حسین اشتری، از تشکیل گشت های امنیتی محله محور با عنوان گشت رضویون خبر داد.
در ۲۴شهریور ۹۹، فرمانده سپاه تهران از تشکیل تیم های ضربت در تهران خبرداد؛
سپاه خوزستان طی اطلاعیه ای به تاریخ ۲۵شهریور ۹۹، راه اندازی گشت رضویون در اهواز و تمام شهرهای استان خوزستان را اعلام نمود.
و در آخرین نمونه، در ۲۷شهریور ۹۹، فرمانده انتظامی استان اصفهان از تشکیل گروه های ویژه ای به منظور برخورد سریع، منسجم و قاطع مسببان ناآرامی در اصفهان خبر داد.
چرا سرکوب؟
حقیقت جامعه ایران این است که مردم، دیکتاتوری مذهبی حاکم را نمی خواهند؛ آن ها به طرق مختلف اعتراض خود را نسبت به سیاست های غیرانسانی رژیم حاکم ابراز کرده و می کنند. اما تنها پاسخ حکومت به خواست های به حق مردم، سرکوب اعتراضات آنان بوده و هست.
پیش از وقوع اعتراضات آبان ۱۳۹۸، نیروهای سرکوب، از دیگر مراکز به محل وقوع تظاهرات اعزام می شدند.
اما اعتراضات آبان، گستره جعرافیایی عظیمی را در بر گرفت و فرماندهان سرکوبِ حکومت را به اعزام سپاه برای مهار و کشتار معترضان واداشت؛ در سرکوبی خونین که نتیجه اش بیش از ۱۵۰۰ کشته بود.
پس از این، برای حفظ خط سرخ بقا که بهایش جلوگیری از هرگونه اعتراضات مردمی است، حکومت در پی تشکیل و راه اندازی تیم های ضربت در محلات برآمده است. تیم هایی با هدف جلوگیری از شکل گیری نطفه اولیه اعتراضات در شهرها و در راس آن، پایتخت کشور در تهران.
ورود تیم های ضربت سپاه در تهران و سپس، فعال شدن گشت های رضویون در اهواز نیز با چنین هدفی صورت گرفته است.
در نگاهی گذرا: سرکوب و کشتار، تنها پاسخ حکومت به اعتراضات ملت
قدردانی روحانی از سرکوب اعتراضات
روحانی در جلسهای از نیروهای امنیتی بهدلیل برخورد با تظاهرکنندگان و سرکوب مردم معترض تشکر کرد. وی گفت: «وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی، سپاه پاسداران، بسیج و همه نیروهای مسلح و نیروی امنیتی که از همه آنها تشکر می کنم با همه توان تلاش کردند سردسته آدم هایی که دنبال تخریب اموال عمومی بودند را شناسایی کنند، برخی را دستگیر کردند و برخی دیگر را دستگیر خواهند کرد و طبق قانون باید با آنها رفتار شود». (وبسایت حکومتی بیان ما – ۲۷آبان ۱۳۹۸)
صدور حکم تیر علیه معترضان بی دفاع
لیلا واثقی فرماندار شهر قدس درباره برخورد با تظاهر کنندگان صراحتا گفت: «اعلام کرده بودم به هرکس که وارد ساختمان فرمانداری شد، تیراندازی کنید. (وبسایت حکومتی بهار – ۱۰آذر ۱۳۹۸)
تقاضای اعدام با طناب دار
روزنامه کیهان در تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۹۸ درباره تظاهرات مردم علیه حکومت نوشت: « مراجع قضایی مجازات اعدام با طناب دار را برای لیدرهای آشوب اخیر قطعی میدانند». (روزنامه حکومتی کیهان – ۲۷آبان ۱۳۹۸)
قطع دست و پای معترضان و زجرکش کردن آنان
ابوالفضل بهرامپور یک کارشناس علوم دینی، ۵ آذر ۹۸ در برنامه تلویزیون شبکه یک در مورد مردم معترض گفت، معترضان محارب هستند و باید زجرکش شوند و دست و پایشان قطع شود و در محل ارتکاب جرم با خشونت اعدام شوند تا دیگر کسی جرأت نکند چنین کاری انجام دهد.
وی خواستار «زجرکش کردن، اعدام با طنابدار، قطع دست راست و پای چپ و نفی بلد» در مورد جوانان شد و درباره زجرکش کردن تظاهرکنندگان و قانون برخورد با آنان گفت: « برای محاربه و افساد فیالارض مجازاتهایی چون قتل، آویختن به دار، اول قطع دست راست و سپس پای چپ و نفی بلد» در نظر گرفته شده است. (وبسایت حکومتی رویداد۲۴ – ۷آذر ۱۳۹۸)
