حکم محکومیت نوکیشان مسیحی در بوشهر به نامهای ساسان خسروی، سام خسروی و حبیب حیدری در شعبه ۴ دادگاه انقلاب تجدیدنظر بوشهر در روز ۸ بهمن ۹۹ عینا تایید شد.
این شهروندان از نوکیشان مسیحی در بوشهر پیشتر در روز ۱ تیر ۹۹ به همراه ۴ نوکیش مسیحی دیگر توسط دادگاه انقلاب این شهر به اتهام تبلیغ علیه نظام به حبس، تبعید، محرومیت از کار و جزای نقدی محکوم شده بودند.
براساس حکم صادر از دادگاه انقلاب بوشهر ساسان خسروی، سام خسروی و حبیب حیدری هر کدام به یک سال حبس تعزیری محکوم شده اند. همچنین ساسان خسروی و سام خسروی به مدت ۲ سال از اشتغال در مراکز محل اقامت خود و همچنین اقامت در بوشهر نیز محکوم شده اند.
این نوکیشان مسیحی عبارت بودند از حبیب حیدری، سام خسروی و همسرش مریم فلاحی، ساسان خسروی و همسرش مرجان فلاحی، پوریا پیما و همسرش فاطمه طالبی که در این میان مریم فلاحی، مرجان فلاحی، پوریا پیما و فاطمه طالبی درخواست تجدیدنظر نداده بودند.
مریم فلاحی به ۸۰ میلیون ریال جزای نقدی و به انفصال دائم از خدمات دولتی منع شده است؛ وی در بیمارستانی در بوشهر به شغل پرستاری مشغول بود که پس از ۲۰ سال سابقه کاری به دلیل باورهای دینی از کار منع شده است. همچنین ۲ مهر ۹۹ نیز دادگاه تجدیدنظر استان بوشهر حکم جدایی فرزند خوانده مریم فلاحی و سام خسروی به نام لیدیا که از ده هفتگی او را به سرپرستی گرفته بودند را صادر کرده بود. در حالیکه رابطه عاطفی شدیدی بین این زوج و کودک وجود دارد که به دلیل بیماری کودک اگر به پرورشگاه بازگردانده شود امکان اینکه خانواده دیگری او را به فرزندی بپزیرد وجود ندارد و آینده نامعلومی در انتظار این کودک می باشد.
مرجان فلاحی نیز به ۶۰ میلیون ریال جزای نقدی محکوم شده است.
پوریا پیما به ۹۱ روز حبس تعزیری و همسرش فاطمه طالبی نیر به ۴۰ میلیون ریال جزای نقدی محکوم شده اند.
این شهروندان روز ۱۰ تیر ۹۸ توسط نیروهای وزارت اطلاعات در بوشهر بازداشت شدند و پس از دو هفته با تودیع قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی به طور موقت آزاد شدند.
در مدت بازداشت این شهروندان آنان در سلول انفرادی نگهداری می شدند و از دسترسی به وکیل محروم بوده اند و از آنان در جلوی دوربین اعتراف اجباری گرفته شده است.
آنان پیشتر به اقدام علیه امنیت ملی و عضویت در گروههای متخاصم علیه نظام هم متهم شده بودند که از این اتهامات تبرئه شدند.
لازم به تاکید است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر «هر شخصی حق دارد از آزادی اندیشه، وجدان و دین بهرمند شود. این حق مستلزم آزادی تغییر دین یا اعتقاد و همچنین آزادی اظهار دین یا اعتقاد، در قالب آموزش دینی، عبادت ها و اجرای آیین ها و مراسم دینی به تنهایی یا به صورت جمعی، به طور خصوصی یا عمومی است.»
همچنین در ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز روی این موضوع تاکید شده است.