نامه زندانی سیاسی رضا محمدحسینی : تبعید، تازیانه ای است که کبودی اش بر تن شکنجه گر می ماند

نامه زندانی سیاسی رضا محمدحسینی تبعید تازیانه ای است که کبودی اش بر تن شکنجه گر می ماند

نامه زندانی سیاسی رضا محمدحسینی : تبعید، تازیانه ای است که کبودی اش بر تن شکنجه گر می ماند

زندانی سیاسی رضا محمدحسینی محبوس در زندان رجایی شهر کرج طی یک نامه از این زندان نسبت به تبعید زندانیان سیاسی واکنش نشان داد و نوشت: «تبعید، تازیانه ای است که کبودی اش بر تن شکنجه گر می ماند …»

متن کامل نامه این زندانی سیاسی به شرح زیر است:

«تبعید، تازیانه‌ای است که کبودی‌اش بر تن شکنجه‌گر می‌ماند

خالدپیرزاده اخیرا از زندان تهران بزرگ به زندان شیبان اهواز تبعید شد و در این زندان مبتلا به کرونا شده است. پیش از وی برزان محمدی به زندان مریوان، زینب جلالیان به یزد و مریم اکبری منفرد به سمنان، تبعید شده‌اند. حکومت به قصد ایجاد هراس در جامعه و به ویژه برای زندانیان سیاسی سرموضع و به قصد تضعیف یک مبارز این تبعیدها را انجام می دهد. اما نتیجه‌ای که می گیرد جز شکستی بزرگتر برای او نیست؛ زیرا کسی که راه مبارزه برای آزادی را انتخاب کرده حتما با چشم باز به این راه آمده و از هزینه‌هایی که باید بپردازد برای هدفی که دنبال آن است، آگاه است. می‌داند که با چه حکومتی مبارزه می‌کند؛ حکومتی که از دهه ۶۰ تاکنون هزاران منتقد و نواندیش را به دار آویخته، تیرباران کرده و یا در زندان‌هایش محکوم به تحمل مرگ تدریجی کرده است.

بنابراین کسی که با چشمان باز به جهان نگاه کرده این مهم را فهمیده است که انسان شاید بدون دو دست، بدون دو پا، بدون چشم و خیلی دیگر از اعضایش همچنان انسان نامیده شود، اما بدون وجدان و شرافت هرگز! کسی که به چنین بینشی رسیده باشد از هیچ شکنجه و مجازاتی هراسی ندارد، حتی بدترین زندان و بدترین نوع مردن. بنابراین بدیهی است که تبعید نه تنها باعث شکستن چنین فردی نمی شود بلکه بر انگیزه‌ها و توان وی می‌افزاید و از سوی دیگر باعث می شود از حال و اوضاع انسان‌هایی که در این زندان های دور افتاده محبوس شده‌اند آگاه شده و صدای آنها را به گوش مردم و رسانه‌ها برساند. اینگونه است که حکومت نه تنها هزینه بیهوده پرداخته بلکه باعث افشای جنایت‌های خود در زندان‌های دور افتاده می‌شود و به انگیزه و توان مخالفانش می‌افزاید.

رضا محمدحسینی / مردادماه ۱۴۰۰ / زندان رجایی شهر کرج.»

رضا محمدحسینی در اردیبهشت ۱۳۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و ۳ ماه بعد و با پایان مراحل بازجویی از بازداشتگاه اطلاعات سپاه موسوم به بند ۲ الف زندان اوین به بند عمومی این زندان منتقل شد. وی توسط دادگاه انقلاب تهران به اتهام اجتماع و تبانی، توهین به رهبری، خروج غیرقانونی از مرز، ورود غیرمجاز به داخل کشور، تمرد از دستور ماموران در مجموع به ۱۶ سال و نیم زندان محکوم شد. این حکم در خرداد ۱۳۹۹ در مرحله تجدیدنظر توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد که با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۷ سال حبس تعزیری به اتهام اجتماع و تبانی برای وی قابل اجرا می باشد.

زندانی سیاسی رضا محمدحسینی در مرداد ۱۳۹۹ از اوین به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.

همچنین وی در مهر سال ۱۳۹۹ از بابت پرونده ای که در دوران حبس علیه وی گشوده شد با حضور در شعبه ۳ بازپرسی دادسرای اوین مورد تفهیم اتهام قرار گرفت که در نهایت توسط شعبه ۱۱۶۵ دادگاه کیفری ۲ تهران به ۵۰ ضربه شلاق محکوم شد؛ و مدتی بعد جهت اجرای این حکم به شعبه ۲ واحد اجرای احکام دادسرای اوین منتقل گردید.

خروج از نسخه موبایل