مسعود مقبلی از قربانیان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷
ابوالفضل مسعود مقبلی در سال۱۳۴۱در تهران بدنیا آمد. او در یک خانواده هنردوست و هنرمند پرورش یافت. پدرش عزت‌الله مقبلی از محبوب ترین هنرمندان تئاتر، سینما و دوبلور در ایران بود.
مسعود از سال۱۳۵۸ با سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد و از همان سال فعالیت های خود را در انجمن دانش آموزان مسلمان در دبیرستان جاویدان تهران آغاز کرد.
او چند ماه بعد از تظاهرات مردم تهران در ۳۰خرداد ۱۳۶۰ دستگیر شد. ماموران او را به شعبه بدنام هفت، وابسته به دادستانی انقلاب در اوین منتقل کردند.
آنها مسعود را زیر شکنجه های سختی بردند؛ تا حدی که او نزدیک به هفت سال از درد پا به شدت رنج می برد.
مسعود مقبلی در نهایت به ۱۵سال حبس محکوم شد. او به دلیل وجهه و شناخته شدگی پدرش، در زندان زیر فشار مضاعف قرار داشت.
یکی از همبندی های او می نویسد، مسعود در زندان به‌خاطر شکنجه های زیادی که متحمل شده بود از درد پا رنج می برد. چند بار قرار شد روی پای او عمل جراحی انجام بدهند. حتی در اثر تلاشهای پدرش قرار بود به او مرخصی استعلاجی بدهند اما در نهایت چون تن به خواست های ماموران برای همکاری با زندانبانان و خائنین نشد، بازجویان منصرف شدند و مانع انجام عمل جراحی اش گردیدند.
مسعود مقبلی نهایتا در تابستان ۱۳۶۷ در حالی که مدت زمان زیادی به موعد آزادی اش نمانده بود، اعدام شد.
چند ماه بعد از اعدام او، پدرش عزت‌الله مقبلی در ۱۳دی ۱۳۶۷ در سن ۵۵ سالگی به علت سکته قلبی درگذشت.
سازمان ملل متحد و جامعه بین المللی باید قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ در ایران را به عنوان نسل کشی و جنایت علیه بشریت به رسمیت بشناسد.
شورای امنیت سازمان ملل متحد باید برای به محاکمه کشیدن سران رژیم حاکم بر ایران به ویژه خامنه ای، رئیسی و رئیس قوه قضائیه اش اژه ای به دلیل ارتکاب جنایت علیه بشریت و نسل کشی، دست به اقدام فوری بزند.
