مرضیه امیری، روزنامه نگار و فعال دانشجویی به ۱۰ سال و ۶ ماه زندان و ۱۴۷ ضربه شلاق محکوم شد.
جلسه محاکمه خانم امیری در تاریخ ۲۲ مرداد ۹۸، در تهران و به ریاست قاضی محمد مقیسه برگزار شد.
خواهر مرضیه، سمیرا امیری در توییت روز گذشته خود نوشت که مرضیه به ۱۴۷ ضربه شلاق و ۱۰ سال و نیم زندان محکوم شده است که شش سال از آن قابل اجرا است. (طبق ماده ۱۳۴قانون مجازات اسلامی).
خانم امیری تا ۱۸ اردیبهشت، در یک بازداشتگاه مخفی نگهداری می‌شد که توسط سپاه پاسداران اداره می‌شود، وی در ادامه به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و به مدت ۳۵روز در سلول انفرادی قرار گرفت. این زندانی روز ۱۸ خرداد به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
خانم امیری در هنگام بازجویی به دلیل فشارهای جسمی و روانی دچار بیماری صرع شد اما قاضی مقیسه از دادن وثیقه یا اجازه آزادی موقت وی برای معالجه پزشکی امتناع ورزید.
مرضیه امیری از جمله تعدادی از فعالان کارگری بود که در اعتراض روز جهانی کارگر در تهران دستگیر شد.
مرضیه امیری، دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی در دانشگاه تهران، در تاریخ سه‌شنبه ۲۲ مرداد، در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی محمد مقیسه به اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی”، “تبلیغات علیه دولت” و به اتهام “اخلال در نظم عمومی” به زندان اوین منتقل شد.
مرضیه امیری از جمله فعالین کارگری بود که در جریان تظاهرات اعتراضی خود در تهران در روز جهانی کارگر دستگیر شده بود. امیری پیش از این نیز در روز ۱۷ اسفند سال گذشته (۱۳۹۷) طی تظاهراتی در مقابل وزارت کار در تهران در روز جهانی زن دستگیر شد. او چهار روز بعد آزاد شد.
پیش از این نیز، نسرین جوادی (اعظم خضری)، یکی از فعالین کارگری که در روز جهانی کارگر در تهران دستگیر شد، به ۷ سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. خانم جوادی کارمند سابق شرکت توزیع پزشکی و عضو هیئت موسس شورای کار بازنشستگی تأمین اجتماعی و عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران است.
از دیگر فعالان زن شاغل در حال حاضر در زندان می توان به ندا ناجی، عاطفه رنگریز، آنیشا اسدالهی، ساناز اللهیاری، سپیده قلیان و عسل محمدی اشاره کرد.
سازمان گزارشگران بدون مرز در آخرین گزارش سالانه خود در رابطه با وضعیت آزادی رسانه‌ها که در فروردین ۹۸ منتشر شد اعلام کرد که ایران در رتبه‌بندی آزادی رسانه‌ها با شش رده تنزل نسبت به سال قبل، به جایگاه ۱۷۰ سقوط کرد.
ایران در رده‌های انتهایی این جدول قرار دارد و در بین ۱۱ کشوریست که آزادی رسانه‌ها را سرکوب میکنند و کار خبرنگاران در آنجا ناامن است.