فرنگیس مظلوم مادر سهیل عربی زندانی سیاسی در زندان تهران بزرگ به دنبال کارزار گسترده من هم شکنجه شدم، بر علیه شکنجه و سرکوب زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان های ایران، شکنجه های روزانه خود را در اثر در بند بودن پسرش در زندان تهران بزرگ را بازگو کرده است.
فرنگیس مظلومی روز چهارشنبه ۲۶ دی ۱۳۹۷، پس از ملاقات پسرش سهیل عربی زندانی سیاسی، شرح حال خود را این گونه توصیف کرده است «هر چهارشنبه من هم شکنجه می شوم و اصلاً طول هفته را شکنجه می شوم. از تلفن محروم هستیم. تا روز ملاقات که هر بار با ترس و لرز می روم که مبادا باز هم ملاقات ممنوع باشد.»
این مادر در ادامه افزود «هر روز و هر شب شکنجه می شوم، آیا من تا ۱۱ سال دیگر زنده ام؟ چطور این رنج را تحمل کنم؟ آیا قلب من تحمل این همه شکنجه را دارد؟ آیا عمر و جوانی بچه های ما اینقدر بی ارزش است؟ هر بار به دادگاه مراجعه کردم جواب سر بالا به من دادند. حتی آقایان رستمی و وزیری، حاضر به دیدار من هم نیستند. پس من دادم را از که بستانم؟ چه کسی به فریاد من می رسد از این همه ظلم و ستم؟»
خانم مظلومی در رابطه با وضعیت سهیل عربی که از درد و خونریزی شدید بینی رنج می‌برد افزوده است «سهیل باز هم نحیف تر از قبل بود. خونریزی و درد بینی عذابش می دهد. دندان درد و سرماخوردگی هم اضافه شده بود. هنوز از دکتر و بیمارستان خبری نیست. پرونده پزشکی مربوط به بینی اش به کل نابود شده تا هیچ مدرکی دال بر شکستگی وجود نداشته باشد ولی از ظاهرش که معلوم است.»
به دنبال انتشار نامه اسماعیل بخشی از شکنجه دوران بازداشت خود بسیاری از فعالان سیاسی و زندانیان با راه اندازی کارزار شکنجه تحت عنوان هشتگ « #من_هم_شکنجه_شدم»شرحی از شکنجه های خود را بیان کردند.
سهیل عربی نیز در حمایت از این کارزار به شرح آخرین شکنجه خود پرداخت و اعلام کرد که پس از چهار بار شکستگی بینی اکنون از درد و خونریزی شدید ناشی از آن رنج می‌برد اما مقامات زندان تاکنون اجازه اعزام وی به بیمارستان جهت درمان و رسیدگی پزشکی را نداده اند.
مادر سهیل عربی طی توییتی شکایت نامه این زندانی را در همین رابطه منتشر کرده است.
سهیل عربی در خرداد ماه ۱۳۹۷، به دستور حاج مرادی رئیس زندان تهران بزرگ، به زندان دو الف (بند ۲ الف سپاه در زندان اوین) برای بازجویی منتقل شد. حین بازجویی؛ با ضرب و شتم و شکنجه توسط بازجویان سپاه دچار شکستگی بینی شد. او را در همان زمان به بیمارستان خمینی منتقل کرده اما و بدون اجرای عمل جراحی به زندان تهران بزرگ بازگرداندند.
این زندانی سیاسی پس از این جریان سه بار دیگر به دلیل ضرب و شتم شدید ازدر همین ناحیه دچار جراحت و شکستگی شدید شد اما تاکنون از حق دسترسی به خدمات پزشکی مناسب محروم است. علیرغم خونریزی و درد شدید بینی رئیس زندان از اعزام این زندانی به بیمارستان و اجرای عمل جراحی و رسیدگی پزشکی ممانعت می‌کند.
شکنجه در قوانین قضایی ایران به عنوان مجازات متهمان پیش‌بینی شده است و وجه قانونی به خود گرفته است. مقامات ایران علنا از احکامی که مصداق شکنجه هستند دفاع می‌کنند.
خبرگزاری رسمی ایرنا روز سه‌شنبه به نقل از علی مظفری، رئیس دادگستری خراسان رضوی، گفت که حبس در جمهوری اسلامی «آثار اخروی» هم دارد، از جمله این که «این مجازات در آخرت از آنها برداشته می‌شود.»
پیش‌تر نیز هادی صادقی معاون فرهنگی قوه قضاییه در دفاع از مجازات بدنی گفته بود: «مجازات های بدنی بسیار تاثیر گذار تر از حبس است و مجازات شلاق که در اسلام آمده بسیار موثر تر است اما ستاد های حقوق بشری روی این موضوع نظر خوبی نداشتند.»
عفو بین‌الملل در تأیید وجود شکنجه در زندانهای ایران گفته است «مدت‌ها “وضعیت کابوس‌وار” بازداشتگاه‌های ایران، از جمله کاربرد شکنجه در آنها را ثبت کرده است.»
ما را در کانال تلگرام دنبال کنید: