طیبه خسروآبادی از قربانیان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷
طیبه خسروآبادی متولد سال ۱۳۴۱ در سبزوار بود.
وی در اوایل سال ۱۳۶۱ دستگیر شد. او به طور مادرزادی از دو پا فلج بود و به سختی راه می رفت.
طیبه خسروآبادی در تمامی درگیریها و اعتصابها نقش فعالی داشت و در سال ۱۳۶۷ در حالیکه حکم زندانش مدتها پیش به اتمام رسیده بود، اما در اوین در جریان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ و در سن ۲۶ سالگی سربه دار شد.
در گزارشی از یکی از همبندی های طیبه خسروآبادی آمده است: وقتی طیبه و ۲ خواهری که تعادل روحی شان را در زندان و زیر شکنجه از دست داده بودند را صدا کردند، احتمال اعدام همه بچه ها در ذهنمان کمتر شد چون طیبه خسروآبادی مادرزاد معلول بود و مدت محکومیتش هم تمام شده بود. صددرصد مطمئن بودیم اینها را به دلیل وضعیت جسمی شان اعدام نمی کنند. بنابراین دنبال یافتن محل و بند و سلولی بودیم که ممکن بود این خواهران را به آنجا منتقل کرده باشند. اصلا به لایه های صدم ذهنمان هم نمی زد که اینها هم مشمول اعدام شده باشند.
سازمان ملل متحد و جامعه بین المللی باید قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ در ایران را به عنوان نسل کشی و جنایت علیه بشریت به رسمیت بشناسد.
شورای امنیت سازمان ملل متحد باید برای به محاکمه کشیدن سران رژیم حاکم بر ایران به ویژه خامنه ای، رئیسی و رئیس قوه قضائیه اش اژه ای به دلیل ارتکاب جنایت علیه بشریت و نسل کشی، دست به اقدام فوری بزند.