مقیم عسگری، زندانی سیاسی ۷۰ ساله، در حالی دوران محکومیت ۲۲ ماهه خود را در زندان چوبیندر قزوین سپری میکند که شرایط جسمانی وخیمی دارد. بیماری‌های قلبی و مشکلات داخلی او، همراه با شرایط غیرانسانی زندان، نگرانی‌های شدیدی را درباره سلامت و جان این معلم بازنشسته به وجود آورده است.
زندان چوبیندر با جمعیتی بسیار بیشتر از ظرفیت خود، محلی نامناسب برای نگهداری زندانیان، به‌ویژه زندانیان سیاسی سالمند، است. در بندهای این زندان، بین ۱۸۰ تا ۲۰۰ نفر در فضایی محدود نگهداری می‌شوند و بسیاری از آنان مجبورند در راهروها و روی زمین بخوابند. علاوه بر ازدحام، شیوع گسترده حشراتی نظیر ساس باعث بروز بیماری‌های پوستی و عفونی شده است.
وضعیت تغذیه نیز بحرانی است؛ غذاهای ارائه‌شده از نظر کیفیت و مقدار در سطح بسیار پایینی قرار دارند. زندانیان برای تأمین غذای قابل قبول، مجبور به خرید از فروشگاه زندان با قیمت‌های گزاف هستند که فشار اقتصادی مضاعفی را به آنان وارد میکند.
محدودیت‌های ارتباطی و خدمات درمانی ناکافی
زندانیان این زندان تنها اجازه تماس تلفنی محدود و کوتاه‌مدت با خانواده‌های خود را دارند. این محدودیت‌ها، همراه با کمبود امکانات درمانی، وضعیت را برای زندانیانی چون مقیم عسگری که از بیماری‌های مزمن رنج می‌برند، بغرنج‌تر کرده است.
مقیم عسگری به مراقبت‌های پزشکی مداوم نیاز دارد، اما تاکنون مسئولین زندان از اعطای مرخصی استعلاجی به او خودداری کرده‌اند.
عدم ارائه درمان پزشکی مناسب و جلوگیری از اعطای مرخصی درمانی به مقیم عسگری، می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری داشته باشد. خانواده او بارها اعلام کرده‌اند که هرگونه اتفاق ناگوار برای این زندانی، مسئولیت مستقیم مقامات زندان خواهد بود.
خانواده مقیم عسگری خواستار اقدام فوری برای بهبود وضعیت او هستند. این درخواست‌ها شامل اعطای مرخصی درمانی، بهبود شرایط بهداشتی و غذایی در زندان، و احترام به حقوق زندانیان مطابق با تعهدات بین‌المللی ایران است.
