سیستان و بلوچستان ، زیبا و ثروتمند – امروز به دست رژیم، فقیر و در فاجعه
سیستان و بلوچستان، فقیرترین استان ایران
استان سیستان و بلوچستان، دومین استان پهناور ایران است. این استان با داشتن موقعیت راهبردی بازرگانی و ترانزیتی و دارا بودن کشاورزی و باغبانی و همچنین جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت فوق‌العاده‌ای برای توسعه و آبادانی برخوردار است اما تصویری که از چنین استان زیبایی در اذهان نقش بسته چیزی به جز خاک و بیابان و محرومیت و تیره‌بختی نیست.
سیستان و بلوچستان به طرز باورنکردنیی هر آنچه را به عنوان مشکل میتوان تصور کرد در خود جای داده است. مردم از حداقل امکانات اولیه زندگی برخوردار نیستند. فقط کافی است نگاهی به وضعیت مردمانی که در این استان زندگی می‌کنند بیاندازیم.
فجایع استان سیستان و بلوچستان، سرشکستگی دیگری برای حکومت ایران
استان سیستان و بلوچستان بر اساس آمار رسمی فقیرترین استان ایران است. بیش از یک‌هفتم کودکان بازمانده از تحصیل در این استان زندگی می‌کنند که اغلب به دلیل فقر و نبود امکانات آموزشی نمی‌توانند به مدرسه بروند. قسمت عمده مدرسه‌های این استان خشتی و کپری است. بیش از نود درصد کلاس‌های مدرسه‌ها غیراستاندارد می‌باشد.
درآمد این استان “کمتر از یک درصد” تولید ناخالص ملی در ایران است. دو سوم جمعیت استان به آب آشامیدنی بهداشتی دسترسی ندارند. هیچ تلاشی برای بهبود وضعیت آب آشامیدنی بهداشتی به روستاهای این استان نمی‌شود. این استان یکی از پایین‌ترین سهم‌ها را در اداره امور سیاسی و اقتصادی کشور دارد. تعداد افراد بی‌شناسنامه سیستان و بلوچستان به صورت دقیق روشن نیست. بعضی از نمایندگان مجلس تعداد آنها را تا ۱۰۰هزار نفر هم تخمین زده‌اند. تعداد بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی بسیار کمتر از استانداردهایند. امیدی به سرمایه‌گذاری برای ایجاد کارخانه‌هایی که بتوانند شغل ایجاد کنند وجود ندارد.
کرونا و پنهان‌کاریهای حکومتی
در روزهای اخیر این استان درگیر شیوع جدیدی از بیماری کووید ۱۹ معروف به ویروس دلتا است. سرعت ابتلا به بیماری در میان شهروندان و اوج گرفتن پیک پنجم کرونا در این استان مسئولان را بر آن داشته تا از خیرین تقاضای کمک کنند. در دسترس نبودن خدمات بهداشتی و خانه‌های بهداشت و نامناسب بودن جاده‌های روستایی و فقر باعث شده است بیماران به مراکز بهداشتی محدود موجود در این استان مراجعه نکنند.
نماینده مردم خاش در مجلس شورای اسلامی اعلام کرد: با وجود ابتلای سه تا چهار عضو هر خانواده به کرونا در سیستان و بلوچستان بیشتر مردم در خانه‌هایشان خوددرمانی انجام می‌دهند و وقتی به بیمارستان مراجعه می‌کنند، به آنها گفته می‌شود که تخت نداریم.
با توجه به اعتراضات گسترده بر سر کمبودهای بهداشتی و درمانی در این استان، سعید نمکی وزیر بهداشت، کمبود امکانات در استان بحران‌زده سیستان و بلوچستان را رد کرده و گفته بود: ۳۰۰ تا ۴۰۰تخت خالی در این استان وجود دارد.
بدنبال مرگ و میر بالا در این استان، دادستان سیستان و بلوچستان گفت: سردخانه‌ها از جنازه پر شده و واقعیتی است که نمی‌توان انکار کرد.
بی آبی و بی عملی اداره آبفا و وزارت نیرو
بی آبی در این استان باعث شده است تا خانواده‌های زیادی تشنه بمانند. بسیاری از مناطق این استان از زیرساخت های لازم از جمله لوله کشی آب برای آب رسانی بی بهره مانده‌اند. ساکنین تعداد زیادی از روستاهای استان مجبور به ساخت هوتک‌هایی برای جمع آوری آب باران هستند. هوتک هایی که آب آنها غیر بهداشتی است و بیماری‌های بسیاری از آن گریبان‌گیر مردم این مناطق بشود.
سوء مدیریت جمهوری اسلامی در کنار گرما، معضل کم آبی، قطعی مکرر برق و شیوع گسترده کرونا شهروندان را در تنگنا قرار داده است.
در مقابل گزارش بسیار کوتاه و گذرایی که از شرایط زندگی شهروندان در این استان آوردیم بخوبی میتوان دید که مردم سیستان و بلوچستان از ابتدایی‌ترین حقوق زندگی محرومند.
اولین وظیفه هر حکومت تامین نیازهای ابتدایی شهروندان می‌باشد اما در ایران، حکومت تنها زمانی اولویت رسیدگی را به مردم سیستان و بلوچستان داد که مردم سراوان برای رسیدن به خواسته‌های به حق خود دست به اعتراض زده بودند و در مقابل نیز با گلوله و خشونت و خون پاسخ گرفتند.
