خامنه ای در سال ۲۰۲۱ با روی کار آوردن هرچه بیشتر چهره‌های ناقض حقوق بشر، خود را برای سرکوب اعتراضات و محدود کردن هر چه بیشتر فعالان و هرگونه صدای اعتراض آماده کرد.
در دست گرفتن مناصب ارشد حکومتی توسط کسانی چون ابراهیم رئیسی، حاکی از وخیم شدن هر چه بیشتر وضعیت حقوق بشر در ایران است.
در سال ۲۰۲۱ برخوردهای امنیتی و قضایی با فعالان و همچنین سرکوب اعتراضات مردمی، شدت یافت. این در حالی است که اعتراضات اقشار مختلف مردم در سال ۲۰۲۱ ناشی از بیش از ۴۰ سال جنایت و فساد توسط این رژیم است که جامعه ایران را به نقطه جوش و غلیان رسانده است.
از سوی دیگر سرکوب اعتراضات مردمی در ماه های اخیر و در طی سال ۲۰۲۱، این واقعیت را روشن می سازد که نقض حقوق بشر در ایران همچنان ادامه دارد؛ و اما بی شک ادامه یافتن برخوردهای امنیتی با شهروندان و افزایش سرکوب و نقض حقوق بشر در ایران، خشم و نارضایتی عمومی را هر چه بیشتر خواهد کرد.
سرکوب اعتراضات و برخوردهای امنیتی حکومت در اعتراضات ۲۰۲۱
سراوان
در پی درگیری های نیروهای سپاه در روز دوشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۹ با مردم سراوان که منجر به جان باختن و مجروح شدن دهها تن از سوختبران و جوانان شهر شد، از صبح روز سه شنبه ۵ اسفند ۱۳۹۹ علی رغم حضور نیروهای سپاه و نیروهای امنیتی و انتظامی، مردم سراوان دست به یک اعتراض سراسری زده و خود را به فرمانداری سراوان رسانده و آنجا را به اشغال خود درآوردند.
در جریان حملات نیروهای حکومتی به مردم در روزهای دوشنبه ۴ اسفند و سه شنبه ۵ اسفند ۱۳۹۹ دستکم ۴۰ تن از هموطنان بلوچ جان خود را از دست دادند و بیش از ۱۰۰ مجروح به بیمارستان منتقل شدند.
خوزستان
از روز ۲۴ تیر ۱۴۰۰ مردم استان خوزستان در اعتراض به بی آبی و سیاست های مخرب حکومت در چندین شهر از جمله اهواز، آبادان، حمیدیه، بستان، سوسنگرد، بندر ماهشهر، خرمشهر، شادگان، کوت عبدالله و ملاثانی، رامشیر و بهبهان اعتراض کرده و دست به تظاهرات زدند. این اعتراضات در ادامه به نقاط دیگری از کشور از جمله خرم آباد، ایذه، کرج، تهران، اصفهان، مشهد و مسجدسلیمان گسترش یافت و با برخورد خشونت آمیز ماموران امنیتی روبرو شد.
در اعتراضات مردم استان خوزستان بسیاری از هموطنان بازداشت و دستگیر شدند و تحت فشار و شکنجه قرار گرفتند.
اصفهان
روز جمعه ۵ آذر ۱۴۰۰ (۲۶ نوامبر ۲۰۲۱) نیروهای حکومتی و گارد ضدشورش به تحصن کشاورزان اصفهان در بستر زاینده رو حمله کرده و بسیاری از کشاورزان و شهروندان اصفهانی را مجروح و یا بازداشت کردند.
نیروهای انتظامی و یگان های ویژه از صبح زود در سه نقطه در اطراف پل خواجو و در مسیرهای منتهی به زاینده رود مستقر شده بودند تا از تجمع مردم جلوگیری کنند.
نیروهای امنیتی و اطلاعاتی از روز قبل با ارسال گسترده پیامک برای مردم، آنان را از شرکت در تجمع روز جمعه برحذر کرده بودند.
کشاورزان اصفهان از روز ۱۶ آبان ۱۴۰۰ در اعتراض به نبود برنامه های کارآمد در حوزه آب دست به تحصن در بستر زاینده روز زدند.
روز جمعه ۲۸ آبان ۱۴۰۰ با فراخوان کشاورزان، شهروندان اصفهانی با حضور گسترده خود به تحصن کشاورزان پیوستند و در پل خواجو و بستر خشک زاینده رود، دست به تجمع اعتراضی زدند.
با پیوستن شهروندان اصفهانی به تحصن کشاورزان، معترضان با سر دادن شعارهایی از قبیل “به اصفهان نفس بده، زاینده رود رو پس بده”، “زاینده رود جاری حق مسلم ماست” و “تا آب نیاد به رودخونه ما برنمی گردیم به خونه” خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند.
در اولین ساعات بامداد پنجشنبه ۴ آذر ۱۴۰۰ یگان های ویژه و نیروهای ضدشورش با خودرو و موتور و با استفاده از گاز اشک آور به چادر کشاورزان و متحصنان در بستر زاینده رود حمله کرده و چادرهای آنان را به آتش کشیدند.
باید تاکید کرد که در شبهای قبل از این نیز نیروهای حکومتی از طریق لباس شخصی ها با پاره کردن و تخریب چادرهای کشاورزان در صدد بودند که آنان را وادار به ترک محل و پایان دادن به تحصن کنند که موفق به این کار نشده و در بامداد پنجشنبه دست به یورش گسترده برای پایان دادن به تحصن کشاورزان زدند.
روز جمعه ۵ آذر ۱۴۰۰ نیز نیروهای گارد ضدشورش و لباس شخصی ها، اقدام به سرکوب گسترده کشاورزان و شهروندان اصفهانی که به تحصن کشاورزان پیوسته بودند، کردند و با گاز اشک آور و تفنگ های ساچمه ای و نیروهای موتورسوار به مردم حمله کردند و تعداد بسیاری از شهروندان مجروح و زخمی شدند.
گزارشات حاکی از این است که دستکم ۱۰۰ تن از شهروندان اصفهانی در درگیریهای روز جمعه ۵ آذر ۱۴۰۰ مجروح و آمار بازداشت شدگان به بیش از ۳۰۰ تن می رسد.
لازم به تاکید است که از روز ۳۰ آبان ۱۴۰۰ مردم شهرکرد نیز در حمایت از تحصن کشاورزان اصفهان و در اعتراض به بی آبی دست به تظاهرات گسترده زدند و در روزهای دیگر نیز تظاهرات مردم شهرکرد همچنان ادامه داشت.
اعتراضات معلمان
از صبح روز شنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۰ معلمان و فرهنگیان در ۱۱۰ شهر ایران و دستکم در ۳۰ استان در اعتراض به وضعیت وخیم معیشتی و پایین بودن حقوقها دست به تحصن و تجمع اعتراضی زدند. این اعتراضات در روزهای بعد بار فراخوان معلمان ادامه پیدا کرد.
معلمان در تحصن های خود تراکتهایی در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود: «معلم به پا خیز برای رفع تبعیض»، «تحقیر معلم، تحقیر جامعه»، «اعتصاب، تجمع، تشکل حق مسلم ماست»، «اجرای کامل رتبه بندی و همسان سازی حق مسلم ما است»، «معلم بیدار است از تبعیض بیزار است»، «جای معلم زندان نیست» و …
در تجمعات و تظاهرات معلمان نیروهای انتظامی و لباس شخصی ها به طرق مختلف تلاش می کردند که از تجمع معلمان جلوگیری کنند و در برخی از شهرها به سوی معلمان حمله کردند.
با حمله نیروهای حکومتی به تجمع معلمان، معترضین فریاد می زدند: «معلم زندانی آزاد باید گردد»، «مدعی عدالت خجالت خجالت»، «تا حق خود نگیریم آرام نمی نشینیم»، «معلم داد بزن حقتو فریاد بزن» و …
در روز ۲۴ آذر ۱۴۰۰ مجلس رژیم در وحشت از بالا گرفتن اعتصاب و تجمعات معلمان و فرهنگیان لایحه رتبه بندی معلمان را پس از ۱۳ سال در ۶ ماده از تصویب گذراند. مطابق تبصره سوم این لایحه، «افزایش پرداختی ناشی از اجرای این قانون، از تاریخ ۱۴۰۰.۶.۳۰ در سقف یکصد و بیست و پنج هزار میلیار ریال پرداخت می شود و از ابتدای سال ۱۴۰۱ منوط به پیش بینی بار مالی در قوانین بودجه سنواتی، به صورت کامل اعمال خواهد شد».
پس از تصویب این لایحه در مجلس، تشکل های معلمان آن را تیر خلاص به لایحه رتبه بندی توصیف کردند و تاکید کردند، حتی در صورت اجرای این لایحه با توجه به تورم افسار گسیخته، معلمان همچنان زیر خط فقر باقی خواهند ماند و تاکید کردند که به اعتراضات خود ادامه خواهند داد.
در ادامه اعتراضات و تجمعات معلمان، روز پنجشنبه ۲ دی ۱۴۰۰ در پی فراخوان قبلی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، معلمان در شهرهای مختلف علیه وضعیت وخامت بار معیشتی، تبعیض و سیاست های ضد فرهنگی رژیم، تجمع اعتراضی برگزار کردند.
این تجمعات در تهران مقابل مجلس و در شهرستان ها مقابل اداره کل آموزش و پرورش برگزار شد.
در تهران، مشهد و شیراز ماموران در وحشت از گسترش تجمع اعتراضی معلمان به طور گسترده حضور داشتند.
در شیراز حضور معلمان بسیار گسترده بود و ماموران با گاز فلفل به معلمان شیراز حمله کردند.
شعار معلمان در تجمعات روز پنجشنبه ۲ دی ۱۴۰۰:
معلم زندانی آزاد باید گردد
معلم می میرد ذلت نمی پذیرد
معلم بپا خیز برای رفع تبعیض …