زندان فشافویه – تهران بزرگ و سوء استفاده از زندانیان با بیگاری کشیدن از زندانیان

گزارش حاضر مروری است بر سوء استفاده و کار کشیدن اجباری و بدون مزد و به نوعی بهتر است بگوییم بیگاری کشیدن از زندانیان زندان فشافویه – تهران بزرگ.
مراقبین و افسران نگهبان در تیپ ۵ زندان تهران بزرگ از وضعیت زندانیانی که با اتهام فروش مشروبات الکلی محکوم به حبس شده اند، سوء استفاده کرده و از آنان بیگاری می کشند.
اینگونه که مسئولین زندان به آنها می گوید طبق اصل تفکیک جرایم زندانیان با اتهامات فروش مشروبات الکلی باید دوران حبس خود را در تیپ ۴ این زندان بگذرانند؛ اما به شرط اینکه کار کنند، آنها را به تیپ ۴ که وضعیت بهداشتی بدتری نسبب به تیپ ۵ دارد و جمعیت آنجا نیز دو برابر تیپ ۵ است، منتقل نمی کنند.
این مراقبین و افسران نگهبان کارها و وظایف خود را به این زندانیان تحمیل می کنند. ناظر شب، مامور اخذ آمار، رابط مددکار و مامور پخش متادون از بین زندانیانی که به دلیل فروش مشروب در زندان هستند، انتخاب می شوند.
مراقب هر ماه ۶ میلیون حقوق دریافت می کند و یکی از وظایفش نظارت بر اوضاع بند در طول شب می باشد؛ اما این مسئولیت را به چند نفر از زندانیان محول می کند و به آنها می گوسد که اگر شب کارشان را درست انجام ندهند به تیپ ۴ منتقل می شوند. این زندانیان هم از ترس اینکه به جای بدتری منتقل نشوند، مجبور هستند تا صبح بیدار مانده و کار مراقب را بدون دریافت مزد انجام بدهند و با اینکه حقوقی دریافت نمی کنند، بدترین بدرفتاری ها و سرزنش های مراقب را برای اینکه به تیپ ۴ منتقل نشوند، تحمل می کنند.
متاسفانه به این دلیل که زندان فشافویه – تهران بزرگ خارج از شهر است دادیاران ناظر بر زندان از این زندان بازدید نمی کنند و عدم نظارت بر اعمال مامورین و مسئولان این زندان باعث ظلم و ستم زیادی به افراد ضعیف این زندان شده است.
البته با احتمال قوی با نظارت هم چیز زیادی تغییر نخواهد کرد!
ماموران این زندان تقریبا تمام وظایف خود را به زندانیان تحمیل می کنند و تمام کارها مثل انتقال بیماران از بند به بهداری، اخذ آما، نظارت بر اوضاع بند، بازرسی زندانیان هنگام ورود و خروج به بند توسط زندانیان انجام می شود.
علاوه بر این ماموران حتی کارهای شخصی خود را نیز به زندانیان تحمیل می کنند؛ لباسهای خود را به زندانیان می دهند که آنها را بشویند، زندانی برایشان آشپزی می کند و ظرفهایشان را می شوید و اتاق محل استراحتشان را نظافت می کند و هیچ دادیاری هم نیست که از این بی عدالتی جلوگیری کند.
باید تاکید کرد که سوء استفاده از وضعیت زندانی به همین جا ختم نمی شود.
تعداد زیادی از زندانیان در کارگاههای درون زندان بدون حقوق یا با دستمزد بسیار اندک کار می کنند.
نمونه دیگر از سوء استفاده از زندانیان عملکرد موسسه حامی در قبال آنان است. این موسسه اجناس و لوازم را به قیمت چند برابر بیرون از زندان به زندانیان می فروشد. مسئولان زندان فشافویه – تهران بزرگ اجازه نمی دهند که خانواده زندانی برایشان لباس بیاورند تا آنها مجبور شوند تیشرت ۲۰ هزار تومانی را از موسسه حامی به قیمت ۹۰ هزار تومان خرید کنند؛ شلوار ۳۰ هزار تومانی بیرون از زندان را ۱۳۰ هزار تومان و یک لباس زیر و زیرپوش را ۶ برابر قیمت بیرون از زندان خریداری کنند.
بیش از ۱۵۰۰ زندانی به دلیل فروش مشروبات الکلی در زندان تهران بزرگ محبوس می باشند که اکثرا زندگی خود را با کارگری در ۲ شیف کاری بسر می کنند، اما با اینحال قادر به تامین حداقل های زندگی خانوادگی خود نیستند؛ بنابراین فروش چند شیشه مشروب را به عنوان شغل سوم خود انتخاب کرده اند.
و اما مجرم اصلی مامور قانون است و قربانیان بی عدالتی محکوم به تحمل حبس می باشند که در دوران حبس نیز مورد ظلم واقع می شوند.