زندانی سیاسی ارژنگ داوودی و بی خبری از وضعیت وی در زندان مرکزی زاهدان

پس از تبعید زندانی سیاسی ارژنگ داوودی به زندان زابل و سپس زندان مرکزی زاهدان، وزارت اطلاعات از طرق مختلف سعی در پنهان نگه داشتن وضعیت این زندانی سیاسی دارد، به طوریکه هیچ خبری از وی در دست نیست.
طبق آخرین اخبار وی در سلولهای انفرادی بند قرنطینه زندان مرکزی زاهدان محبوس است و از سایر زندانیان جدا شده و هیچ ارتباطی با سایر زندانیان ندارد و برای جلوگیری از درز هرگونه اطلاعات از وضعیت وی، رژیم به طور مستمر او را در زندانهای مختلف جابجا می کند.
طی ۱۶ سال گذشته این زندانی سیاسی در زندانهای مختلف ایران از جمله زندان اوین، بازداشتگاه اهواز، زندان بندرعباس، زندان رجایی شهر کرج، زندان ارومیه، زندان زابل و زندان مرکزی زاهدان دوران حبس خود را سپری کرده است.
ارژنگ داوودی ۱۶ سال است که در زندان بسر می برد وی ۶۷ ساله و از بیماری دیابت رنج می برد و در طول مدت زندان خود و تحت شکنجه تا حدی شنوایی و بینایی خود را از دست داده است.
در ابتدای سال ۹۷ زندانی سیاسی ارژنگ داوودی توسط رئیس و معاون زندان در حالیکه پابند و دستبند به دست داشت با پرتاب از طبقه بالای زندان دچار شکستگی قسمت بالای پای راست و ساق پای چپ و ضایعه مهره کمر شد و توان راه رفتن عادی را از دست داد و با کمک واکر راه می رود.
زندانی سیاسی ارژنگ داوودی در طول مدت حبس خود به مناسبتهای مختلف پیامهایی را ارسال کرده و نقض حقوق بشر در زندانی رژیم را محکوم کرده است.
ارژنگ داوودی در قسمتی از پیام خود در جریان اعتراضات دی ۹۶ نوشت: “همه تان را دوست دارم. همه تان را می بوسم و برای ساختن یک ایران آزاد یک ایران آباد یک ایران دموکراتیک یک ایران سرشار از عشق و داد و یک ایران مملو از زندگی روی همه تان حساب می کنم.”