مقامات زندان رجایی شهر با محرومیت زندانیان از خدمات درمانی و پزشکی مناسب فشار بر زندانیان سیاسی ،را تشدید کرده‌اند.
محمد بنازاده امیرخیزی، مجید اسدی، آرش صادقی و سعید شیرزاد از جمله زندانیان سیاسی هستند که علیرغم تشدید بیماری و وخامت شدید وضعیت جسمانی از خدمات پزشکی محرومند و با بی توجهی از سوی مقامات زندان مواجه هستند.
محرومیت زندانیان از خدمات درمانی و پزشکی براساس قوانین بین المللی یک نوع شکنجه محسوب می‌شود.
محمد بنازاده امیرخیزی، زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر کرج با وجود تاکید پزشکان مبنی بر انجام آزمایش بیوپسی و احتمال ابتلا به سرطان پروستات، از اعزام به بیمارستان و دریافت خدمات درمانی مناسب محروم مانده است.
این زندانی سیاسی به دلیل کهولت سن پس از انجام آزمایش و بیوپسی پروستات نیازمند استراحت است اما درخواست وی جهت انجام بیوپسی در بیمارستان خارج از زندان و مرخصی استعلاجی با مخالفت دادستان مواجه شده است.
همچنین درخواست های مکرر این زندانی سیاسی که از پارگی مینیسک پا نیز رنج می برد با بی توجهی مسئولین زندان و دادستانی رو به رو شده است.
مجید اسدی، زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر کرج علیرغم ابتلا به بیماری‌های مختلف از جمله مشکلات غدد و دستگاه گوارش، چشم و ستون فقرات رنج می برد. در حالی که با تشخیص پزشکان زندان، آقای اسدی باید در فواصل زمانی مشخص تحت مراقبت های ویژه پزشکی در بیمارستان قرار گیرد، با کارشکنی مسئولین زندان از اعزام وی به بیمارستان خارج از زندان جلوگیری می شود.
گفته می شود که در صورت تداوم بی توجهی مقامات زندان، احتمال کم بینا یا نابینا شدن این زندانی سیاسی وجود دارد.
بنا به گفته یکی از نزدیکان وی «آقای اسدی از مشکلات مختلف پزشکی رنج می‌برد، وجود کیست در کبد وی باعث احساس درد و ناراحتی در این ناحیه شده است. از سوی دیگر دستگاه گوارش وی به شدت آسیب دیده و به زخم معده، زخم اثنی عشر و التهاب روده مبتلا است. دردهای معده و درد دائمی در ناحیه شکم به مشکلی دائمی بدل شده است. از سوی دیگر التهاب شبکیه و عصب هر دو چشم که تاری دید، سیاهی رفتن چشم‌ها و بعضاً سوزش و درد هر دو چشم را به همراه دارد نیز از جمله مشکلاتی است که آقای اسدی با آن مواجه است. به گفته پزشکان این مشکلات نیاز به درمان فوری و چک آپ ۳ ماهه توسط چشم پزشک دارد و در صورت تداوم بی توجهی به این بیماری احتمال کم بینایی و نابینا شدن او وجود دارد.»
علیرغم همه این مشکلات و نیاز جدی مجید اسدی به رسیدگی مناسب پزشکی و با وجود پیگیری های مکرر این زندانی و خانواده وی، همچنان از اعزام او به مراکز درمانی خارج از زندان جلوگیری می شود.
آرش صادقی، فعال مدنی و زندانی سیاسی دیگر در زندان رجایی شهر کرج با وجود وضعیت وخیم جسمی، همچنان از دسترسی به خدمات درمانی مناسب محروم است.
ورم دست راست این زندانی بیشتر از قبل شده و از کتف تا انگشتانش ورم کرده است. این وروم از آرنج به پایین شدیدتر شده است دست وی عملا از کار افتاده و هیچ حرکت نمی‌کند.
بنا به گفته یکی از نزدیکان این زندانی سیاسی «حدود ۲۰ روز پیش چند نفر از مسئولان به زندان رفتند و از نزدیک وضعیت آرش را دیدند و بطور شفاهی به او قول دادند که تیر ماه به بیمارستان اعزام می‌شود. ولی چند روز پیش حرفشان را عوض کردند و گفتند تا شهریور هیچ اعزامی انجام نمیشود. مسئولان اعزام آرش را همینطور به تعویق میاندازند و هیچ توضیحی نمی‌دهند. دادستانی گفته ما مجوز داده‌ایم و به زندان پاس می دهد. زندان هم هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد و فقط قول پیگیری می‌دهد.»
گفتی است که این چندین بار است که از اعزام این زندانی سیاسی مبتلا به تومور سرطانی کندروسارکوم به بیمارستان خارج از زندان ممانعت می‌شود.
سعید شیرزاد، زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر کرج با وجود دستور دادستانی و نامه‌های مکرر بهداری زندان مبنی بر انتقال وی به بیمارستان، با ممانعت مسئولین زندان از اعزام رو برو شده است.
این زندانی سیاسی در اوایل آذر ۱۳۹۷، در پی درد شدید کلیه به صورت اورژانس به بیمارستان مدنی کرج اعزام شد و پس از انجام آزمایشات مشخص شد که به نارسایی کلیوی دچار شده و در صورت تشدید بیماری و عدم درمان به موقع، ممکن است کلیه خود را از دست بدهد.
سعید شیرزاد علاوه بر مشکل حاد کلیوی به دیسک کمر، اسپاسم عضلات کمر و تنگی کانال نخاعی مبتلا می‌باشد.
این زندانی سیاسی علیرغم پیگیری مکرر خانواده و نامه‌های مکرر بهداری از خدمات پزشکی مناسب محروم است و مقامات زندان از اعزام وی به بیمارستان خارج از زندان ممانعت می‌کنند.
پیشینه زندانیان سیاسی محروم از خدمات پزشکی در زندان رجایی شهر کرج
محمد بنازاده امیرخیزی 73 ساله، در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۵، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود بازداشت شده بود و در آذرماه ۹۶ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ماشاالله احمدزاده از بابت اتهامات “اقدام علیه امنیتی ملی از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق، اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام” به ۱۱ سال حبس تعزیری و ۲ سال تبعید به شهرستان نیک شهر در استان سیستان و بلوچستان محکوم شد. این حکم در تیرماه ۹۷ در مرحله تجدیدنظر نیز عینا تایید شد.
وي پیش‌تر نیز در ۹ آذرماه سال ۸۸ توسط ماموران امنیتی در محل کارش دستگیر و به اتهام کمک مالی به سازمان مجاهدین خلق به ۵ سال حبس محکوم شده بود که پس از تحمل حبس در آبان ماه ۱۳۹۳ از زندان آزاد شده بود.
مجید اسدی، ۳۴ ساله، سابقه بازداشت و زندانی شدن به دلایل سیاسی را دارد، این فعال دانشجویی سابق دانشگاه علامه طباطبایی تهران، نخستین بار، سیزدهم تیرماه ۱۳۸۷ توسط وزارت اطلاعات بازداشت شد و پس از حدود سه ماه با سپردن وثیقه آزاد شد. او در اسفند ۱۳۸۸ از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به اتهام «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی» به چهار سال زندان محکوم شد و این حکم در دادگاه تجدید نظر نیز تایید شد. سیزدهم مهر ۱۳۹۰، مجید اسدی برای تحمل زندان به بند ۳۵۰ اوین منتقل شد و هیجدهم خرداد ۱۳۹۴ با پایان محکومیت آزاد شد.
مجید اسدی، روز سوم اسفند ۱۳۹۵، باردیگر توسط مامورانی که «نه حکمی نشان دادند و نه خود را معرفی کردند» در خانه‌اش در کرج «بازداشت» و به زندان اوین منتقل شد.
مجید اسدی به دلیل تجربه ۴ سال زندان و اعتصاب غذا در بهار ۱۳۹۳ به مشکلاتی در دستگاه گوارش مبتلا است.
آرش صادقی اولین بار در روز ۱۸ تیر سال ۱۳۸۸ در مقابل دانشگاه علامه طباطبایی تهران، همراه تعدادی از دانشجویان معترض به نتایج انتخابات جنجال برانگیز ریاست جمهوری از سوی مأموران وزارت اطلاعات، بازداشت و پس از ۹۰ روز به قید کفالت آزاد شد. او بار دیگر در اردیبهشت سال ۱۳۹۳ توسط اطلاعات سپاه بازداشت و پس از ۶ ماه حبس در اسفند ماه و با وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. زمانی که او موقتاً از زندان آزاد شده بود، مأموران برای بازداشتش به خانه او یورش بردند که این امر موجب سکته و در نهایت فوت مادر آرش صادقی شد.
این فعال سیاسی آخرین بار در خرداد ماه سال ۱۳۹۵ در دادسرای شهید مقدس زندان اوین بازداشت و برای اجرای حکم ۱۹ سال حبس روانه زندان اوین شد. صادقی در آبان ماه ۱۳۹۵ به مدت ۷۰ روز دست به اعتصاب غذا زد و مهر ماه ۱۳۹۶ نیز از زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد.
سعید شیرزاد، فعال حقوق کودک و عضو جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان اکنون در زندان رجایی‌شهر کرج به سر می‌برد. او ۱ شهریور ماه ۱۳۹۱ زمانی که برای کمک به زلزله‌زدگان شمال غربی ایران به شهر اهر در استان آذربایجان شرقی ایران رفته بود، توسط نیروهای انتظامی بازداشت و پس از ۱۹ روز به قید کفالت آزاد شد. آقای شیرزاد در نهایت در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به دلیل «سفر گروهی و هماهنگ نشده به مناطق زلزله زده» به یک سال حبس تعلیقی محکوم شد.
سعید شیرزاد روز ۱۸ خرداد ۱۳۹۳ مجددا بازداشت شد. وی بیش از دو ماه را در بند ۲۰۹ زندان اوین سپری کرد و در این مدت با بستگان و وکیل خود ارتباطی نداشت. آقای شیرزاد در تاریخ ۲۱ شهریور ماه ۱۳۹۴ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» به ۵ سال زندان محکوم شد. این حکم عینا در دادگاه تجدید نظر به تأیید رسید. با اجرایی‌شدن حکم یک سال حبس تعلیقی از بابت پرونده کمک به زلزله زدگان، حکم شیرزاد به شش سال حبس افزایش یافت.
سعید شیرزاد در حالی که حبس ۶ ساله خود را تحمل می‌کرد، با دو پرونده جدید دیگر روبه‌رو شد. یکی از این پرونده‌ها که برگرفته از اعتراض سعید شیرزاد و هم‌بندیانش در پی انتقال زندانیان سیاسی به بندی فوق امنیتی در زندان رجایی شهر کرج بود، شش ماه حبس تعزیری جدید را برای وی به همراه آورد. این حکم اوایل مهر ماه سال جاری عینا در دادگاه تجدیدنظر به تایید رسید.
ما را در کانال تلگرام دنبال کنید:
https://t.me/IranHumanRightsmonitornews