موجی بیسابقه از اعدامها در سراسر کشور
۱. مقدمه
از سهشنبه ۲۹ مهر تا یکشنبه ۴ آبان ۱۴۰۴، ۱۸ زندانی از جمله یک زن در ۱۲ زندان کشور از شیراز تا زاهدان و قم اعدام شدند. این اعدامها در حالی صورت گرفت که گزارشها از افزایش چشمگیر شمار اعدامها در سراسر کشور حکایت دارد. منابع میگویند رژیم با استفاده از مجازات مرگ، در پی ایجاد رعب اجتماعی و مهار اعتراضات مردمی است.
۲. شرح واقعه (اعدامهای تفکیکی)
🔹 زندان عادلآباد شیراز
سه زندانی به نامهای موسی محمدی، محمدرضا نظری و فردی با نام خانوادگی دهقانی اعدام شدند. اتهام هر سه قتل اعلام شده است.
🔹 زندان زاهدان
محمدعمر زردکوهی، ۲۸ ساله از سرباز، به اتهام قتل اعدام شد.
🔹 زندان قم
نرگس احمدی، تنها زن در میان اعدامشدگان، به اتهام قتل اعدام شد.
🔹 سایر زندانها
منوچهر مهکی در الیگودرز، مهرداد مرادی در اراک، علی ساعدپناه در اسفراین، یارحسین بحری در خرمآباد، محمد عثمانی در دزفول، رضا سبزی در شاهرود، فرهاد حاتمی، میثم باقری و امیر نظری در رشت، معروف فتاحی در تبریز، فردی با نام م. ا در قزلحصار کرج، اسلام میرسیده در یزد، و فردین وفاییپور در بروجرد اعدام شدند.
۳. تحلیل حقوقی
بر اساس ماده ۳ «اعلامیه جهانی حقوق بشر»، هر انسان حق حیات دارد و این حق نباید سلب شود. همچنین، ماده ۶ «میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی» که ایران آن را امضا کرده، صدور و اجرای حکم اعدام را تنها در شرایط استثنایی و با رعایت کامل دادرسی عادلانه مجاز میداند. در اغلب این موارد، روند قضایی فاقد شفافیت و معیارهای دادگاه صالح بوده و با اصول دادرسی منصفانه مغایرت دارد.
۴. ابعاد انسانی و اجتماعی
اعدام نرگس احمدی و دیگر زندانیان موجی از نگرانی و خشم در میان خانوادهها و افکار عمومی ایجاد کرد. خانوادههای محکومان به اعدام در تهران تجمع کردند و خواستار توقف فوری اعدامها شدند. منابع محلی گزارش دادهاند که بسیاری از خانوادهها از اطلاعرسانی یا حضور در محل اعدامها محروم شدهاند.
۵. آمار و تحلیل مقایسهای
تاکنون در ماه اکتبر، رژیم دستکم ۲۲۰ زندانی را اعدام کرده است—رقمی بیسابقه در ۳۶ سال گذشته که بهطور میانگین معادل یک اعدام در هر سه ساعت است. این رقم نسبت به اکتبر ۲۰۲۴ دو برابر و در مقایسه با سال ۲۰۲۳ سه و نیم برابر افزایش داشته است. در مجموع، طی ۹ ماه نخست سال ۲۰۲۵، ۱۱۷۶ نفر از جمله ۴۳ زن و شش مجرم نوجوان اعدام شدهاند. این آمار در مقایسه با دوره مشابه سال گذشته افزایش ۱۱۰ درصدی را نشان میدهد.
۶. فراخوان فوری اقدام
خامنهای با توسل به موج گسترده اعدامها میکوشد فضای رعب و وحشت ایجاد کرده و از قیامهای مردمی جلوگیری کند. اما اعتصاب غذای گسترده زندانیان محکوم به اعدام در قزلحصار نشان میدهد که این سیاست دیگر کارایی ندارد. جامعه جهانی باید به سکوت خود در برابر این جنایات پایان دهد. رژیم اعدام و ترور باید از جامعه جهانی طرد و پرونده جنایات آن به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع شود. سازمان ملل باید حق مردم ایران برای مقاومت در برابر این رژیم قرونوسطایی را بهرسمیت بشناسد، و خامنهای و سایر مقامات رژیم بهدلیل ارتکاب جنایت علیه بشریت و نسلکشی در برابر عدالت قرار گیرند. افزایش بیسابقه اعدامها در ایران نه نشانه اجرای عدالت، بلکه ابزار سرکوب و کنترل سیاسی است. استمرار این روند، نقض آشکار حق حیات و تعهدات بینالمللی ایران است و نیازمند پاسخ فوری و قاطع جامعه جهانی میباشد.








