مطلوب احمدیان، زندانی سیاسی کُرد که ۱۵ سال را بدون حتی یک روز مرخصی در زندان سپری کرده است، پیامی از زندان ارسال کرده و در آن وضعیت رو به وخامت سلامتی خود و شرایط دشوار بازداشتش را شرح داده است. احمدیان در این پیام که خطاب به «مردم شریف و مبارز ایران و کردستان» نوشته، از رنج‌های خود سخن گفته و خواستار اقدام فوری برای نجات جانش شده است.
۱۵ سال حبس بدون مرخصی پزشکی
مطلوب احمدیان، زندانی ۴۱ ساله کُرد اهل بانه، در سال ۱۳۸۹ و در سن ۲۵ سالگی بازداشت شد. او به اتهام «محاربه» به دلیل عضویت در گروه‌های مخالف حکومت به ۳۲ سال زندان محکوم شد. اکنون، در پانزدهمین سال حبس خود، بدون هیچ‌گونه مرخصی در شرایطی دشوار در زندان به‌سر می‌برد.
در بیانیه خود، احمدیان از تجربیاتش درباره سرکوب سیستماتیک علیه کُردها و مبارزه مادام‌العمر خود برای آزادی و برابری سخن می‌گوید:
«از دوران نوجوانی برای آزادی و برابری تمام مردم سرزمینم مبارزه کرده‌ام.»
شکنجه و آزار جسمی در دوران بازجویی
احمدیان به‌تفصیل از شکنجه‌هایی که پس از بازداشت متحمل شده سخن می‌گوید. او برای ماه‌ها در سلول انفرادی زندان ارومیه نگهداری شد و در این مدت، بازجویان او را به‌شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند، به‌گونه‌ای که یکی از پاهایش شکست، کتفش از جا در رفت، دنده‌هایش شکست، و تقریباً تمام دندان‌هایش از بین رفت.
یکی از وحشیانه‌ترین موارد شکنجه، برهنه نگه داشتن او در سرمای زمستان برای ۲۴ ساعت درحالی‌که دست و پایش زنجیر شده بود، و ضرب و شتم مداوم با میله‌های فلزی بود. ضربه‌ای شدید به کمر او، موجب فلج موقت وی شد و او را برای مدت ۶ ماه وابسته به پوشک کرد. معاینات پزشکی بعدی نشان داد که سه مهره از ستون فقراتش شکسته و آسیب جدی دیده است.
وضعیت وخیم پزشکی و محرومیت از درمان
احمدیان در حال حاضر از بیماری‌های متعددی رنج می‌برد، از جمله:
- تنگی کانال نخاعی که نیاز به جراحی فوری دارد
- عفونت شدید بیضه
- خونریزی روده و کولیت
- پارگی فتق و دیافراگم
- حالت تهوع مزمن و کاهش وزن شدید
- تپش قلب و مشکلات تنفسی
- زخم اثنی‌عشر و نارسایی کلیوی
با وجود تأیید پزشکی قانونی و بهداری زندان اوین برای توقف حکم و انتقال او به مراکز درمانی، علی صالحی، دادستان تهران، با افزایش مبلغ وثیقه از ۵ میلیارد به ۸ میلیارد تومان—مبلغی که خانواده‌اش قادر به پرداخت آن نیست—مانع آزادی موقت او برای درمان شده است.
درخواست برای عدالت و اقدام بین‌المللی
احمدیان هشدار داده که وضعیتش به مرحله بحرانی رسیده است و کادر پزشکی زندان اوین نیز اذعان کرده‌اند که ادامه نگهداری او در زندان امکان‌پذیر نیست. او می‌گوید: «دادستان تهران در واقع مرا به مرگ تدریجی محکوم کرده است.» بااین‌حال، او تأکید می‌کند که از مرگ برای عقایدش هراسی ندارد، اما حاضر نیست در سکوت بمیرد.
در آخرین درخواست خود، احمدیان از نهادهای حقوق بشری و جامعه بین‌المللی می‌خواهد که برای نجات جانش اقدام کنند. او دادستان تهران را مستقیماً مسئول جان خود می‌داند و از مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، درخواست رسیدگی فوری کرده است.
سوابق مطلوب احمدیان
مطلوب احمدیان در ابتدا به ۳۲ سال حبس در تبعید در زندان میناب محکوم شد. پس از انتقال به زندان اوین، وضعیت سلامتی او به‌دلیل کمبود مراقبت‌های پزشکی و تأثیرات طولانی‌مدت شکنجه، به‌شدت وخیم شد. پس از یک عمل جراحی روده، او بدون طی کردن دوران نقاهت از بیمارستان به زندان بازگردانده شد، که منجر به عفونت شدید، تورم شکم و مشکلات ریوی شد.
با وجود تأیید مقامات پزشکی مبنی بر نیاز فوری او به بستری شدن، مقامات قضایی ایران همچنان از آزادی او جلوگیری می‌کنند و عملاً از محرومیت پزشکی به‌عنوان ابزاری برای مجازات استفاده می‌کنند.
سازمان‌های حقوق بشری بارها رفتار حکومت ایران با زندانیان سیاسی، به‌ویژه محرومیت سیستماتیک آن‌ها از درمان پزشکی، را محکوم کرده‌اند. پرونده احمدیان نمونه‌ای دیگر از استفاده قوه قضاییه ایران از زندان طولانی‌مدت و بی‌توجهی پزشکی به‌عنوان ابزاری برای سرکوب است.
Top of Form