بند زندانیان سیاسی زندان ارومیه و یورش گارد زندان به این بند – زندانیان اعتصاب می کنند

ظهر سه شنبه ۲۵ شهریور ۹۹، زندانیان سیاسی در زندان ارومیه دست به اعتراض زدند. اعتراض آنان نسبت به قطعی مداوم آب و برق و مسدود شدن فاضلاب مجموعه بهداشتی بند بود.
در مقابل، گارد ویژه زندان به زندانیان هجوم برد. ماموران علاوه بر ضرب و جرح زندانیان با باتوم، اقدام به تخریب امکانات زندانیان بی دفاع مانند یخچال و تلویزیون نمودند. آنها همچنین کتاب های بند مذهبی‌ها از جمله کتابهای قرآن را به زمین ریختند که با واکنش اعتراضی زندانیان روبرو شد.
شش تن از مسئولان زندان و ۱۵ تن از نیروهای گارد زندان در این یورش شرکت داشتند. نیروهای گارد ویژه به همراه حفاظت اطلاعات به ریاست محمدی، بازرسی به ریاست آذرنیا و نوری معاون مالی زندان و سهرابی رئیس زندان به بند زندانیان سیاسی وارد شده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند.
در مقابل این هجوم یگان ویژه، تمامی زندانیان سیاسی محبوس در این بند که به ۴۵ نفر می رسند، دست به اعتصاب غذا زدند. آنها از گرفتن وعده نهار خودداری کردند. زندانیان همچنین به دفاع از دیگر همبندیان خود برخاستند و هرگاه ماموری در پی انتقال یکی از آنان برمی آمد، دیگر زندانیان مقاومت می کردند.
در یک نمونه نوری معاول زندان و کربلایی مسئول حفاظت قصد داشتند زندانی سیاسی احمد تمویی را به انفرادی ببرند، اما با واکنش سریع و ایستادگی سایر زندانیان نتوانستند او را به سلول انفرادی منتقل کنند.
اعتصاب زندانیان همچنان ادامه دارد. آنان از دریافت جیره غذایی زندان خودداری کرده اند و علت ادامه اعتصاب را هجوم ماموران در قبال اعتراض مسالمت آمیز خود و عدم رسیدگی به وضعیت نامناسب بند عنوان کرده اند.
به گفته یک منبع مطلع، وضعیت در زندان ارومیه، بسیار وخیم است. زندانیان در شرایط بسیار سختی در این بازداشتگاه محبوس می باشند.
کمبودهای حیاتی چون آب گرم، مشکل قطعی مکرر آب، کمبود جا، نامناسب بودن برق و سیستم برق کشی در زندان، خرابی مجموعه های بهداشتی، ناکارآمدی سیستم فاضلاب و نیز خرابی وسایل الکترونیکی، موضوعاتی است که زندانیان روزانه با آن دست به گریبان هستند.
از سوی دیگر، شیوع کرونا و بی عملی ماموران در این خصوص، به وخامت وضعیت در این بازداشتگاه افزوده است. پیش از این، در روز شنبه ۳۱ خرداد ۹۹، پزشکان، پرستاران و کارمندان بهداری زندان ارومیه به دلیل شیوع بیماری کرونا زندان را ترک کرده و از آمدن سر کار خودداری کردند.
یک منبع نزدیک به خانواده یکی از زندانیان تصریح کرده بود که تنها یک پرستار در بهداری زندان حضور دارد که او نیز حاضر به پذیرش کسی نیست. این منبع همچنین اضافه کرده بود که تقریبا تمام بند سیاسی و نیمی از زندان درگیر علائم این بیماری شده‌اند.