گروهی از ۱۲ زندانی سیاسی محبوس در واحد ۴ زندان قزلحصار واقع در کرج، استان البرز، با صدور بیانیهای نسبت به وقوع یک فاجعه انسانی هشدار دادهاند. بر اساس این بیانیه، مقامات قصد دارند حدود ۱۷۰۰ زندانی از واحد ۴ را به سایر بخشهای شلوغ و پرجمعیت این زندان منتقل کرده و واحد ۴ را به بخشی از زندان مرکزی البرز تبدیل کنند.
ازدحام شدید و شرایط وخیم
این بیانیه وضعیت اسفناک و شرایط غیرانسانی موجود در زندان قزلحصار، یکی از بزرگترین زندانهای ایران، را برجسته میکند. این زندان که به طور رسمی برای نگهداری ۸۰۰۰ زندانی طراحی شده، در حال حاضر حدود ۱۲۰۰۰ زندانی را در خود جای داده است. زندانیان به شکلی غیرانسانی و فاجعهبار در سلولها، حسینیهها و حتی راهروها نگهداری میشوند.
فقط در واحد ۲ این زندان حدود ۱۶۰۰ زندانی محکوم به اعدام نگهداری میشوند که بهمراتب بیش از ظرفیت رسمی این بخش است. انتقال زندانیان واحد ۴ به سایر بخشها وضعیت را وخیمتر کرده و موجب افزایش تنشها و تشدید شرایط سخت زندانیان در تمام مجموعه میشود.
بیانیه زندانیان سیاسی بیتوجهی به شأن انسانی و کرامت زندانیان در نظام زندانهای ایران را محکوم میکند. آنها میگویند که زندانیان صرفاً بهعنوان آمار و ارقام دیده میشوند و از حقوق اساسی و ضروری خود محروم هستند. در بخشی از بیانیه آمده است:
«در خلوتگاه حکومتی که هیچ نظارتی بر آن نیست، زندانیان صرفاً یک سری آمار و ارقام دیده میشوند که نه دارای “کرامت انسانی” هستند، و نه “خانوادههای چشم انتظار و نگران” دارند و نه “حقوق حداقلی انسانی” که باید رعایت شود.»
این بیانیه همچنین مقامات را بهدلیل عدم رسیدگی به مشکلات اساسی نظام زندانها، از جمله نرخ بالای زندانی شدن و اعدامها در کشور، مورد انتقاد قرار میدهد. زندانیان تأکید میکنند که برنامههای مقامات برای ساخت زندانهای جدید هیچ کمکی به حل مشکلات بنیادی ازدحام و سوءمدیریت نمیکند.
درخواست اقدام بینالمللی
زندانیان سیاسی هشدار میدهند که نبود نظارت و توجه بینالمللی به مقامات ایرانی اجازه میدهد که این نقضها را بدون مانع ادامه دهند. آنها از سازمانهای جهانی حقوق بشری، خانوادههای زندانیان و مردم ایران میخواهند که شرایط هولناک زندان قزلحصار و دیگر مراکز بازداشت را افشا و با این وضعیت مقابله کنند.
متن کامل این بیانیه در زیر آمده است:
ظرفیت رسمی زندان قزلحصار حدود ۸۰۰۰ زندانی میباشد، آماری که هم اکنون فقط در یک واحد از چهار واحد آن (واحد ۱) جای گرفتهاند، و واحدهای دیگر نیز بسیار بیش از ظرفیت رسمی، زندانی در خود جای داده اند . برای نمونه فقط در واحد۲ حدود ۱۶۰۰ زندانی محکوم به اعدام نگهداری میشود.
در چنین شرایطی مقامات حکومت مستبد بر آن هستند که ۱۷۰۰ زندانی عموماً شاغل در واحد۴ زندان قزلحصار را به دیگر واحدهای این زندان منتقل کرده و این واحد را به زندان مرکزی استان البرز واگذار کنند!!
بحث تنها بر سر جلوگیری از فاجعه نیست ؛ چرا که “قزلحصار” خود فاجعه است ، و هم اکنون حدود ۱۲۰۰۰ زندانی به صورت “کتابی” در بندها، حسینیهها و راهروها به شکلی غیرانسانی و فاجعه آمیز جای داده شدهاند.
باید به این موضوع اشاره کرد که در خلوتگاه حکومتی که هیچ نظارتی بر آن نیست، زندانیان صرفاً یک سری آمار و ارقام دیده میشوند که نه دارای “کرامت انسانی” هستند، و نه “خانوادههای چشم انتظار و نگران” دارند و نه “حقوق حداقلی انسانی” که باید رعایت شود.
حاکمان و تصمیم گیرندگان بیدرد با خود تصمیم گرفتهاند و سخنگوی قوهقضائیه آنها در حالی که کمترین اطلاع و نگرانی از بابت فاجعه داخل زندانها ندارد، افاضه فرمود که فلان زندان را تعطیل میکنیم و مقدمات ساختن زندان دیگری را مشغول میشویم!!
گویی اساساً از نسبت بالای ورودی زندان در مقایسه با خروجی آن هیچ اطلاعی ندارند؛ که حتی با تخلیهی تعدادی از زندانیان به بهانه “۲۲بهمن” و تخلیه اتباع افغانستانی ، کمتر از یک ماه طول نخواهد کشید که آمار زندانیان به بیش از آمار قبل از تخلیه، افزایش مییابد و فاجعه عمیقتر میشود.
این میزان اجحاف و تعدی که کمترین حقوق انسانی (جایی برای خواب و فضای برای حرکت) را برای زندانیان قائل نمیشود، به دلیل فقدان هرگونه نظارت بر زندانها میباشد. اگر جهان، خانواده زندانیان و مردم ایران اطلاع داشته باشند که نگهداری زندانیان به مانند چیدن کتاب در قفسه کتابخانه، در تختهای سه طبقه صورت میگیرد شاید کارزارهای گوناگون و مداومی در کنار کارزار «نه به اعدام علیه فاجعه اعدامهای انبوه در ایران»، در اعتراض به شرایط مرگبار نگهداری زندانیان و اداره زندانها به راه میافتاد.
ما به عنوان زندانیان سیاسی واحد ۴ قزلحصار ضمن هشدار نسبت به پیامدهای فاجعه بار تصمیم اخیر [واگذاری واحد ۴ زندان قزلحصار به زندان مرکزی کرج] اعتراض و نگرانی شدید خود را به چنین روشها و رفتارهای ناقض حقوق بشر اعلام میداریم.
اسامی امضا کنندگان:
۱- زرتشت احمدی راغب
۲- سپهر امام جمعه
۳- لقمان امین پور
۴- احمدرضا حائری
۵- میثم دهبانزاده
۶- آرشام رضائی
۷- رضا سلمان زاده
۸- صلاحالدین ضیائی
۹- حمزه سواری
۱۰- مصطفی رمضانی
۱۱- سعید ماسوری
۱۲- رضا محمدحسینی تامه