نوجوان ۱۵ ساله امیر ارسلان اژدها کش که در ۱۵ مهر ۱۴۰۱ در معالی آباد شیراز توسط نیروهای امنیتی ربوده شد. و به مدت ۲ ماه زیر شکنجه های روحی و جسمی نیروهای امنیتی قرار گرفته بود. در سالروز بازداشت خود در ۱۵ مهر ۱۴۰۲ بر پشت‌بام منزلشان “با طناب دست به خودکشی زده” و جانش را از دست داده است.
امیر ارسلان در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ بازداشت شد و خانواده اش چند هفته در بی خبری مطلق بودند و این نوجوان بعد از بازداشت به کانون اصلاح و تربیت پیربنو شیراز فرستاده میشود و در طی دو ماه بازداشت، زیر شکنجه های روحی و جسمی نیروهای امنیتی بوده است به طوریکه پس از آزادی از درد درناحیه گردن بر اثر شکنجه‌های فیزیکی زمان بازداشت، رنج می‌برد و شبها نمی توانست بر اثر گردن درد بخوابد. او همچنین پس از آزادی با مشکلات روحی ناشی از شکنجه‌ها دست به گریبان بود و به دلیل کابوس های شبانه نمی توانست بخوابد.
امیر ارسلان بسیار کم حرف شده بود و از بازگو کردن جزئیات شکنجه‌ها پرهیز میکرد. او علاقه زیادی به موزیک‌های سبک رپ داشت و یک موزیک هم به صورت آزمایشی ضبط کرده بود که بعد از ربوده شدنش توسط نیروهای امنیتی، دیگه نتوانست نسخه نهایی آن را بخواند.
عوارض منفی بازداشت نوجوانان، بسیار نگران کننده هست. چرا که امیر ارسلان تنها معترضی نیست که خودکشی کرده هست و عرشیا امام قلی زاده نوجوان۱۶ ساله یی بود که مدتی پس از آزادی خودکشی کرد.
در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ یکی از بازجویان به یکی از معترضان بازداشتی گفته بود.«ما شما را نمیکُشیم، ولی کاری باهات می‌کنیم که خودت، خودت رو بکُشی».