مرگ در زندان، روایت دروغین «مرخصی» و فریاد خانواده برای عدالت
مرگ مشکوک ذبیح‌الله ریگی (نتوزهی)، زندانی سیاسی بلوچ، بار دیگر زنگ خطر را درباره وضعیت جان زندانیان سیاسی در ایران به صدا درآورده است. مقامات ادعا کرده‌اند که او در دوران «مرخصی» جان باخته، اما خانواده‌اش روایت رسمی را دروغی آشکار می‌دانند و تأکید دارند که او در زندان بوده و به‌صورت ناگهانی و مشکوک به بیمارستان منتقل شده است.
روایت رسمی؛ روایتی متناقض با واقعیت
ذبیح‌الله ریگی، ۲۹ ساله، تنها دو هفته با پایان دوران محکومیت ۱۰ ساله‌اش فاصله داشت. با این حال، در ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ خبر مرگ او در بیمارستان امام علی زاهدان منتشر شد. مقامات امنیتی مدعی شدند او در «مرخصی» بوده و پس از احساس درد شکمی، برای درمان به بیمارستان منتقل شده و پس از چهار روز درگذشته است.
اما روایت خانواده ریگی تصویر متفاوتی را ترسیم می‌کند:
«ذبیح‌الله هرگز در مرخصی نبود. او در زندان بود. سربازها او را با درد شدید به بیمارستان آوردند و سپس به ما اطلاع دادند. صبح شنبه به او آمپولی تزریق شد و همان روز جان داد.»
بدون سابقه بیماری، بدون پرونده روشن پزشکی
بر اساس گفته‌های خانواده، ذبیح‌الله از هیچ بیماری زمینه‌ای رنج نمی‌برد و در زندان از سلامت نسبی برخوردار بود. با این وجود، علت مرگ او از سوی بیمارستان اعلام نشده و پرونده پزشکی‌اش همچنان مبهم باقی مانده است. این مسئله، نگرانی‌ها را درباره احتمال مسمومیت عمدی یا بدرفتاری در زندان افزایش داده است.
مرگ در آستانه آزادی؛ سؤال‌های بی‌پاسخ
درگذشت ذبیح‌الله تنها دو هفته پیش از پایان محکومیتش، شائبه‌هایی جدی درباره انگیزه‌های پشت پرده این مرگ به‌وجود آورده است. خانواده او ضمن رد فرضیه «مرگ طبیعی»، خواهان تحقیقاتی شفاف، مستقل و بی‌طرفانه در این باره شده‌اند.