آخرین وضعیت ارژنگ داوودی در زندان رجایی شهر کرج
زندانی سیاسی ارژنگ داوودی محبوس در زندان رجایی شهر کرج که به صورت تنبیهی از روز ۷ اردیبهشت ۱۴۰۱ به سلولهای انفرادی منتقل شده بود، از حدود ۱۰ روز پیش به فرعی سالن امنیتی ۱۰ بند ۴ بازگردانده شد.
علت انتقال این زندانی سیاسی به سلولهای انفرادی، مشاجره وی با یکی از مسئولان زندان عنوان شده است.
ارژنگ داوودی فارغ التحصیل رشته مهندسی مکانیک و مدیریت صنعتی از دانشگاه تگزاس می باشد.
ارژنگ داوودی آبان‌ماه ۱۳۸۲ در اطراف دانشگاه تهران دستگیر شد. اتهامات اصلی وی، راه‌اندازی و تأسیس «جنبش آزادی ایرانیان» و «کنفدراسیون دانشجویان ایرانی» است، هرچند اتهامات دیگری همچون نوشتن «مانیفست ضد نظام جمهوری اسلامی»، توهین به خامنه‌ای و خمینی و مسئولین نظام و روحانیون، توهین به مقدسات و همکاری با خبرنگار کانادایی «جین کوکان» برای ساخت فیلم مستند «ایران ممنوع» نیز در پرونده ارژنگ داودی وجود داشت.
در فیلم مستند «ایران ممنوع»، سعید مرتضوی، دادستان پیشین تهران و رئیس سازمان تأمین اجتماعی، به قتل زهرا کاظمی خبرنگار ایرانی – کانادایی در سال ۸۲ متهم شد.
این زندانی سیاسی در سال ۱۳۸۳ توسط شعبه یک دادگاه انقلاب کرج به اتهام محاربه از راه ارتباط با سازمان مجاهدین خلق ایران به اعدام محکوم شد که این حکم در فروردین ۱۳۹۵ به ۵ سال حبس در تبعید کاهش یافت.
داوودی در بیش از ۱۴ ساله گذشته، به زندان‌های مختلفی تبعید شده‌است، از زندان اوین به زندانی در اهواز، از آنجا به زندان مرکزی بندرعباس و سپس به زندان گوهردشت کرج و از آنجا به زندان زابل تبعید شد.
وقتی آقای داوودی در زندان زاهدان دوران حبس را می‌گذراند او را با دستبند از پله‌های طبقه دوم ساختمان به پایین پرتاب کردند که باعث شکستگی لگن وی شده و به همین دلیل اکنون توان راه رفتن بدون واکر ندارد. وی همچنین به دلیل مشکل زانو که نیازمند عمل جراحی است و همچنین از آب مروارید، دیابت و مشکلات قلبی رنج می برد.
ارژنگ داوودی زندانی سیاسی روز ۳ مهر ۱۳۹۵ به زندان زابل تبعید شد و در بین زندان های زابل و زاهدان بدون داشتن تماس و ملاقات و حق داشتن وکیل جابجا می شد.
ارژنگ داوودی همچنان بدون داشتن حتی یک روز مرخصی در زندان به سر می برد و در حال حاضر در زندان رجایی شهر کرج محبوس می باشد.
تمامی این اقدامات علیه این زندانی کهنسال نقض پایه‌ای‌ترین قوانین حقوق زندانیان است که می‌بایست در مراجع حقوق بشری بین‌المللی مورد رسیدگی قرار بگیرد.