کودکان ایران آسیب پذیرترین افراد در ایران تحت حاکمیت آخوندها (به مناسبت روز جهانی کودک)
۲۰ نوامبر از سوی سازمان ملل روز جهانی کودک نامگذاری شده است.
در روز ۲۰ نوامبر ۱۹۵۹ سازمان ملل بیانیه حقوق کودک را به تصویب رساند و همچنین پیمان نامه حقوق کودک توسط سازمان ملل در روز ۲۰ نوامبر ۱۹۸۹ به تصویب رسید.
بیانیه حقوق کودک یک سند بین المللی ارتقاء حقوق کودکان است؛ و همچنین پیمان نامه حقوق کودک یک کنوانسیون بین المللی است که حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کودکان را بیان می کند.
کودک در پیمان نامه حقوق کودک به هر انسان کمتر از ۱۸ سال گفته می شود.
رژیم ایران در اسفند ۱۳۷۲ با «قانون اجازه الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون حقوق کودک» و با تصویب مجلس شورای اسلامی و تایید شورای نگهبان، رسما این کنوانسیون را پذیرفت؛ مشروط بر آنکه مفاد آن در هر مورد و هر زمان در تعارض با قوانین داخلی و موازین اسلامی باشد یا قرار گیرد از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران لازم الاجرا نباشد.
حق زندگی برای کودکان
در ماده ۶ کنوانسیون حقوق کودک آمده است که کشورهای طرف کنوانسیون باید حق ذاتی هر کودک را برای زندگی به رسمیت شناخته و حداکثر امکانات را برای بقا و پیشرفت کودک تضمین کنند.
همچنین در این کنوانسیون آمده است که هیچ کودکی نباید تحت شکنجه و سایر رفتارهای بی رحمانه و غیرانسانی قرار گیرد؛ هیچ کودکی نباید به طور غیرقانونی و خودسرانه زندانی شود. مجازات اعدام را نمی توان در مورد کودکان زیر ۱۸ سال اعمال کرد.
اما با وجود پیوستن ایران به این کنوانسیون، رژیم حاکم بر ایران تمامی اعمال نفی شده در این کنواسیون را علیه کودکان ایرانی به اجرا در می آورد.
ایران رکوردار جهانی اعدام افراد زیر ۱۸ سال می باشد.
دستکم ۲۹ کودک در میان کشته شدگان اعتراضات سراسری آبان ۱۳۹۸ به چشم می خورد. تعدادی از نوجوانان مجروح در این اعتراضات از بیمارستان ها ربوده شده و تحت شرایط غیرانسانی زندانی و شکنجه شدند که علیه خود اعترافات اجباری بکنند.
خودکشی کودکان
پزشکی قانونی ایران در سال ۱۳۹۶ آماری را منتشر کرد که نشان می داد که ۷ درصد از خودکشی ها را افراد زیر ۱۸ سال انجام داده اند. پیش بینی می شود که این آمار پس از همه گیری کرونا افزایش یافته باشد.
در سال ۱۳۹۹ دهها نوجوان به دلیل نداشتن گوشی موبایل برای دسترسی به کلاس های آنلاین اقدام به خودکشی کردند.
فقر همچنین عامل مهمی در آسیب های اجتماعی میان کودکان در ایران است.
تحصیل کودکان
تحصیل و آموزش ابتدایی برای کودکان باید اجباری و رایگان باشد، اما در ایران آموزش نه رایگان است و نه اجباری!
بیش از ۸۰ درصد مردم ایران زیر خط فقر زندگی می کنند و بسیاری از خانواده ها توانایی فرستادن فرزندان خود را به مدرسه ندارند.
بسیاری از کودکان نیز در مدارس غیراستاندارد و بدون امکانات بهداشتی به تحصیل مشغول هستند؛ همچنین این کودکان قربانی زیرساخت های غیراستاندارد مدارس و ایاب و ذهاب ناامن می شوند. هر ساله پسران و دختران بسیاری بر اثر فرو ریختن دیوار مدارس یا آتش سوزی در مدارس یا در تصادفات جاده ای جان خود را از دست می دهند.
خبرگزاری حکومتی تسنیم روز ۳۰ تیر ۱۳۹۹ گزارش می دهد که فقر و عدم دسترسی به مدرسه باعث ترک تحصیل ۵۰ درصد دانش آموزان ایرانی شده است.
روزنامه حکومتی جوان در ۱۵ شهریور ۱۳۹۹ گزارش کرد که ۳۶ درصد دانش آموزان ایرانی به دلیل نداشتن تلفن همراه یا تبلت به ویژه در مناطق روستایی ترک تحصیل کرده اند.
کودکان کار
قوانین جمهوری اسلامی ایران سن کار برای کودکان را ۱۵ سال مشخص کرده است و این در حالی است که این عدد زیر سن استاندارد بین المللی است، در حال حاضر کودکان در سنین زیر ۱۵ سال نیز به کار مشغول هستند.
بیش از ۷ میلیون کودک ایرانی برای امرار معاش به کار مشغول هستند. این کودکان مجبور هستند برای کمک به خانواده های خود کار و کسب درآمد کنند.
کودکان قربانی قاچاق مواد مخدر و فحشا
ماده ۳۴ کنوانسیون بین المللی حقوق کودک تاکید دارد که کشورهای طرف کنوانسیون باید از تمامی اشکال سوء استفاده و استثمار جنسی کودکان جلوگیری کند؛ این در حالی است که سن فحشا در ایران به ۱۲ سال کاهش پیدا کرده است.
ماده ۳۳ کنوانسیون بین المللی حقوق کودک کشورهای طرف کنوانسیون را موظف کرده است که اقدامات لازم را در جهت حمایت از کودکان در برابر استفاده غیرقانونی از مواد مخدر و جلوگیری از استفاده کودکان در تولید غیرقانونی و قاچاق اینگونه مواد به عمل آورند.
در این میان در ایران تحت حاکمیت آخوندها، کودکان کار بی خانمان در قاچاق مواد مخدر مورد استفاده قرار می گیرند و سپاه پاسداران عامل اصلی این تجارت می باشد.
در ایران شاهد فروش کودکان و قاچاق این کودکان می باشیم که ناقض ماده ۱۱ کنوانسیون بین المللی حقوق کودک می باشد.
کودکان اقلیتهای قومی و مذهبی
ماده ۳۰ کنوانسیون حقوق کودک تاکید دارد که: «در کشورهایی که اقلیتهای قومی و مذهبی و یا اشخاص بومی زندگی می کنند، کودکی که متعلق به این اقلیتها است باید به همراه سایر اعضای گروهش از حق برخورداری از فرهنگ و تعلیم و انجام اعمال مذهبی خود و یا زبان خویش برخوردار باشد.»
زهرا محمدی که به کودکان کرد زبان مادری تدریس می کرد، بازدشات و به حبس محکوم شد.
روز جهانی کودک یک شوخی تلخ در ایران
در ایران تحت حاکمیت آخوندها، حقوق کودکان این سرزمین به یغما رفته است.
این رژیم از همان ابتدای روی کار آمدن با فرستان دهها هزار کودک به جبهه های جنگ، اجرای احکام ارتجاعی از جمله ازدواج اجباری کودکان، مجازات اعدام علیه کودکان، شکنجه کودکان و دهها اقدام دیگر، اساسا نسبت به حقوق کودکان بی اعتنا می باشد.
در ایران شاهد روزافزون کودکان کار، کودکان خیابانی، کودکان محروم از تحصیل، کودکان معتاد، کودکان بی سرپرست، کودکان پیش فروش، کودکان کولبر و … هستیم.
بنابراین روز جهانی کودک در ایران یک شوخی تلخ می باشد و شاهد سهم صفر کودکان از زندگی هستیم.
