قتلهای ناموسی در ایران که به واسطه قوانین جمهوری اسلامی ایران نهادینه می شوند

قتلهای ناموسی در ایران – تنها سه هفته از قتل تکان دهنده رومینا اشرفی ۱۳ ساله که توسط پدر خود در خواب سر بریده شده بود، دو زن جوان توسط اعضای خانواده خود به قتل می رسند.
کشته شدن غم انگیز فاطمه براهی ۱۹ ساله و ریحانه عامری ۲۲ ساله که به ترتیب توسط شوهر و پدر خود به قتل رسیده اند، دوباره بحث تلخ راجع به قتلهای ناموسی در ایران که توسط قوانین رژیم نهادیه شده اند،‌ آغاز شد.
ریحانه عامری ۲۲ ساله در روز دوشنبه ۲۶ خرداد ۹۹ توسط پدرش با تبر به دلیل دیر آمدن به خانه به قتل رسید.
شب قبل از حادثه حوالی ساعت ۱۱۳۰ شب ریحانه به خانه برگشته بود و با پدرش بحثش می شود. خواهرش روز دوشنبه حدود ساعت ۸۳۰ یا ۹ صبح به خانه والدین خود می رود و وقتی وارد خانه میشود هیچکس در خانه نبوده و در اتاق ریحانه نیز قفل بوده است؛ او در می زند و کسی جوابی نمی دهد در همین حین متوجه می شود که فرشهای خانه بهم ریخته اند و بعد از مرتب کردن آنها پدرش وارد خانه می شود و با دیدن دخترش دستپاچه می شود و از نبودن اعضای خانواده اظهار بی اطلاعی می کند و به اتاق خود می رود و وقتی از اتاق خود بیرون می آید لباسهایش نامرتب بوده و به سرعت از خانه خارج می شود.
وقتی مادر به خانه می آید، خواهر ریحانه از او درمورد ریحانه سوال می کند.
مادرش می گوید: صبح وقتی از خانه خارج می شده ریحانه هنوز در اتاقش بود و در اتاقش نیز باز بود و برای دخترش آنچه شب گذشته اتفاق افتاده بود را تعریف می کند.
خواهر ریحانه نگران می شود و می گوید نکند که اتفاقی برای او افتاده باشد؟!
مادر و خواهر ریحانه به هر ترتیبی در اتاق او را باز می کنند و با بهم ریختگی اتاق مواجه می شوند که شروع به مرتب کردن لباسها می کنند که مادر متوجه خیس بودن لباسها می شود و وقتی لباسها را کنار می زند متوجه می شود که کف اتاق غرق خون است و به دیوارها هم خون پاشیده شده است.
آنها با پلیس تماس می گیرند و وقتی پلیس می آید متوجه می شود که زیر فرشهای داخل خانه پر از خون است و احتمال می دهند که ریحانه را از اتاق تا ماشین روی زمین کشیده باشند.
در همین حین متوجه می شوند که یکی از تبرهای پدر سر جای خود نیست و احتمال می دهند که با همان به ریحانه آسیب رسانده باشد.
در همین حین که پلیس منتظر بازگشت پدر به خانه بود، تلفن همراه ریحانه را ردیابی می کنند که ردیاب بیابانهای اطراف اختیارآباد که روستای کوچکی در نزدیکی کرمان است را نشان می دهد که تقریبا ۱۵ دقیقه با کرمان فاصله دارد.
وقتی پدر ریحانه به خانه می آید پلیس او را دستگیر می کند ولی او با حالت عصبی و دستپاچه می گوید که من خبر ندارم و نمی دانم ریحانه کجاست و نمی دانم که چه اتفاقی افتاده است.
اما صندوق عقب ماشین پدر ریحانه غرق در خون بود و همینطور پلاک ماشین خونی شده بود. پدر ریحانه بازداشت می شود و مادر ریحانه راهی بیمارستان می شود.
تا ساعت ۱۱ شب همه دنبال ریحانه می گشتند و پدرش هیچ صحبتی نمی کرده و فقط می گفته که کار من نیست و من نکشتم.
ساعت ۱۱ شب با لبخندی اعتراف می کند که ریحانه را با ضربه ای به سرش با تبر کشته و او را در بیابانهای جاده چوپار که روستایی اطراف کرمان است انداخته است.
زمانی که ریحانه را پیدا می کنند او دیگر مرده بود و به گفته پزشکی قانونی ریحانه تا ساعت ۹ شب هنوز زنده بوده است و کل این ساعات را در حال زجر کشیدن و از دست دادن خون بوده …
پدر ریحانه پیش از این به همسرش گفته بود که روزی من این دختر را می کشم!
در سال ۹۶ نیز یکبار سعی کرده بود او را بکشد و او را با چوب تا سرحد مرگ زده بود که تمام بدن ریحانه کبود و دست و پایش شکسته بود که خواهرش او را نجات داده بود.
یک زن دیگر به نام فاطمه براهی ۱۹ ساله در روز شنبه ۲۴ خرداد ۹۹ در آبادان توسط همسرش به قتل رسید.
فاطمه در سن ۱۷ سالگی مجبور شد با پسر عموی خود ازدواج کند و رسانه های حکومتی این قتل فجیع را با نوشتن این نتیجه که فاطمه فرار کرده و به شوهرش خیانت کرده است، توجیه کردند.
قاتل حبیب ۲۳ ساله که پسر عموی فاطمه می باشد با آلت قتاله یعنی چاقویی که خونین بود خود را به کلانتری معرفی کرد.
قتل های ناموسی در این خانواده قبلا نیز اتفاق افتاده بود و عمه فاطمه که چند سال پیش به دلیل اعتیاد شوهرش تقاضای طلاق کرده بود، توسط برادر خود یعنی پدر فاطمه به قتل رسیده بود.
جنایات مقامات حکومتی در قتلهای ناموسی در جایی آشکار می شود که قوانین رژیم اینطور قتل ها را نهادینه می کنند.
ماده ۶۳۰ کتاب مجازات حکومتی تصریح می کند که اگر شوهری زن خود را در رابطه با دیگری ببیند، می تواند فورا او را به قتل برساند.
ماده ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی: «هرگاه مرد همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد می تواند در همان حال آنان را به قتل برساند و در صورتیکه زن مکره (مجبور) باشد فقط می تواند مرد را به قتل برساند.»
طبق این قانون، فقط شوهر در صورت محرز شدن زناکار بودن همسرش اجازه کشتن او را دارد، اما در بسیاری موارد قتل هایی که توسط برادر، پدر، عمو و پسر عمو نیز انجام می شود هم با تکیه بر این قانون مرتکبان قتل از مجازات معاف می شوند. همچنین ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی در مواردی که قاتل پدر یا جد پدری دختر باشد آنها نیز از مجازات معاف می شوند.
لازم به ذکر است که تصویب چنین قوانینی و همچنین ایجاد فضای ترس و سرکوب با انواع خشونتها از جمله شلاق زدن و اعدام و انواع بدبختی ها،‌بیش از ۴۰ سال است که بر مردم ایران تحمیل شده است.
در همین حین خبر دیگری مبنی بر یک قتل ناموسی دیگر در رسانه ها منتشر شد که روز دوشنبه ۲۶ خرداد ۹۹ یک زن جوان در آبادان توسط برادرش با وارد آوردن ضربات متعدد چاقو سلاخی و به قتل رسیده است و این مرد پس از بازداشت انگیزه خود را اقدام خارج از روابط ازدواج خواهرش عنوان کرده است.